نشان تجارت - هدی کاشانیان: «محسن رنانی» اقتصاددان و استاد دانشگاه ایرانی است که به خاطر تحلیلهای اقتصادی و اجتماعی شناخته میشود. او به عنوان استاد دانشگاه، تدریس و پژوهشهای زیادی در حوزه اقتصاد، توسعه اقتصادی و سیاستهای اقتصادی انجام داده است. او همچنین به خاطر مقالات و تحلیلهای اقتصادیاش در رسانهها و نشریات علمی مورد توجه قرار دارد. یکی از ویژگیهای بارز تحلیلهای رنانی، توجه به مسائل اجتماعی و فرهنگی در کنار مباحث اقتصادی است. علاوه بر فعالیتهای علمی، رنانی در زمینه مشاوره اقتصادی به دولتها و سازمانهای مختلف نیز فعال بوده و نظرات و تحلیلهایش در حوزههای مختلف اقتصادی مورد توجه قرار گرفته است.
محسن رنانی، عضو هیئت علمی گروه اقتصاد دانشگاه اصفهان با مرتبه استاد است. وی در سال ۱۳۴۴ در رهنان اصفهان به دنیا آمد. رنانی تا دیپلم در شهر اصفهان بود و در همین شهر هم تحصیل کرد، اما با پذیرفتهشدن در دانشگاه وارد تهران شد و از دوره کارشناسی تا دکترای خود را در رشته اقتصاد و در دانشگاه تهران گذراند. رنانی هم اکنون دانشیار دانشگاه اصفهان و از صاحبنظران اقتصاد کشور است. او تاکنون بیش از ۱۵ عنوان کتاب به طور مستقل یا مشترک تالیف و ترجمه و بیش از یکصد مقاله علمی به چاپ رسانده است. دو کتاب ایشان به عنوان کتاب سال دانشگاهی برگزیده شده است. معروفترین اثر او «بازار یا نابازار؟» است. کتاب مهم دیگر او با نام «چرخههای افول اخلاق و اقتصاد» در بهار ۱۳۹۰ روانه بازار شد. آخرین کتاب او که دراردیبهشت ۱۳۹۲ به صورت دیجیتال از طریق سایت رسمی رنانی منتشر شد، کتاب «اقتصاد سیاسی مناقشه اتمی ایران: درآمدی بر عبور تمدنها» است که به طور گسترده در فضای مجازی مورد توجه قرار گرفت.
محسن رنانی در مورد بحرانهای خاورمیانه و سیاستهای جهانی، تحلیلها و بینشهایی اقتصادمحور دارد. او در کتاب «اقتصاد سیاسی مناقشه اتمی ایران» مدعی شده که غرب به روشهای مختلف و از جمله از طریق ایجاد تنش در خلیج فارس و به ویژه طولانی کردن مناقشه اتمی ایران میکوشد قیمت نفت را بالای صد دلار نگهدارد تا از این طریق ضمن کاهش تقاضای نفت، سرمایهگذاری در انرژیهای نو و نیز در نفتهای نامتعارف را مقرون به صرفه کند. رنانی در این کتاب معتقد است پس از آن که در دورهای نسبتاً بلند (بین هفت تا ده سال) قیمت نفت بالا بود و سرمایهگذاری در نفتهای نامتعارف و نیز انرژیهای نو به اندازه کافی بالا رفت، قیمت نفت شروع به کاهش خواهد کرد و ممکن است تا سقف هزینه تولید (بین ۳۰ تا ۴۰ دلار) کاهش یابد. در نیمه دوم سال ۱۳۹۳ که قیمتهای جهانی نفت از بالای صد دلار به حدود ۵۵ دلار سقوط کرد، بیش از ۹ سال از زمان شروع نگارش کتاب و شش سال از زمان ارسال آن برای مقامات ارشد ایران گذشته بود. به همین علت برخی تحلیلگران این تحولات را نشانهای بر صحت پیشبینیهای رنانی دانستهاند.
*عقلانیت نابهروال: نگاه اقتصادی نامتعارف به پدیدههای متعارف، (ترجمه مشترک - ۱۳۹۳)
*اقتصاد سیاسی مناقشه اتمی ایران، درآمدی بر عبور تمدنها، (تألیف – ۱۳۸۷)
*چرخههای افول اخلاق و اقتصاد: سرمایه اجتماعی و توسعه در ایران
*بازار یا نابازار: بررسی موانع نهادی کارایی نظام اقتصادی بازار در اقتصاد ایران
*دولت صنفی، (ترجمه مشترک)
*مقدمهای بر ماهیت، کارکرد و زوال اصناف، (ترجمه مشترک)
*سرمایه اجتماعی و توسعه اقتصادی، (ترجمه مشترک)
*درک دموکراسی: رویکردی بر انتخاب عمومی، (ترجمه مشترک)
*راهنمای معلم برای دبیران اقتصاد، (تألیف مشترک)
*اقتصاد تولید کشاورزی، (ترجمه)
*اقتصاد کار و نیروی انسانی، (ترجمه)
*کتاب تست کلیات علم اقتصاد، (ترجمه)
*آواز پر سیاووش، (مجموعه شعر)
*مجموعه تست اقتصاد کلان، (تألیف مشترک)
*علم اقتصاد: پیشرفت، رکود یا انحطاط؟، (ترجمه)
محسن رنانی معتقد است که: «معترضان اعتراضات آبان ۱۳۹۸ ایران نسلی هستند که زاده و پرورده پس از انقلاب ۱۳۵۷ ایران هستند؛ این نسل پیامد تمام خطاهای سیاستی چهار دهه گذشته را با پوست و گوشت خود حس و تجربه کرده است. این نسل، زمینی و عقلانی میاندیشد؛ جهان مدرن را بهتر میفهمد؛ بسیار آگاه است؛ به خاطر گسترش ابزارهای اطلاعاتی و ارتباطی، قدرت اثرگذاری و کنترلش بر سیاستهای نظام تدبیر و بر خطاهای آن شدیداً بالا رفته است؛ این نسل ابزارهای کاملاً عملی برای نافرمانی از قوانینی که با طبیعت او نمیخواند را در اختیار دارد؛ این نسل زندگی را عمیقتر درک میکند و زندگی را عمیقاً دوست دارد. نسل جدید بنبست نمیشناسد؛ نه بنبست فکری و نه بنبست عملی. نسل قبلی نسل بنبست بود، نسلی که چشمش به بزرگانلاالهبحاا میکنم بود تا با تدبیر آنها، بنبستها و گرهها را بگشایند. اما این نسل بنبست نمیشناسد. ویژگی دیگر این نسل، «روثباداری» است. نسل گذشته انتظار داشت دوست یا همسفرش الزاماً فردی مثل خودشان باشد، یعنی همچون خودشان مذهبی یا چپگرا یا نوگرا باشد، ولی این نسل میتواند با هر کس با هر عقیدهای کار کند و کنار بیاید به شرط آنکه حقوق یکدیگر و قواعد بازی را رعایت کنند.
محسن رنانی گرایش اصلاحطلب دارد و جزو ۱۶۳ اقتصاددان امضاکننده نامه حمایت از حسن روحانی در انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۹۶ در ایران نیز بوده است. او همچنین از حامیان میرحسین موسوی و نامه حمایت برخی از اقتصاددانان در انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۸۸ از نامزدی میرحسین موسوی و نظریات اقتصادی دولت پیشنهادی او را امضا کرده بود. رنانی میگوید: «در انتخابات سال ۹۲ برای آمدن آقای روحانی سنگ تمام گذاشتم».
محسن رنانی در چهاردهمین دوره از انتخابات ریاستجمهوری از مسعود پزشکیان حمایت کرده است و در این زمینه هم یادداشتی منتشر کرده است. در بخشهایی از این یادداشت آمده است: دو هفته است آشوبی دارم. دوهفته است خواب ندارم. دو هفته است بین عقل و دلم جنگی است. عقلم با چشمی اشکبار میگوید باید رأی داد نباید فرصتی که گویی خدا به ملت ایران پاس داده است را از دست داد. نباید گذاشت شرایط ایران سختتر و پیچیدهتر از این شود. ایران مستعد یک انفجار است. جسم و روح ایران دیگر تاب یک درهمریزی تازه را ندارد. باید برخیزیم و این «فرصت انتخاب» را به «خلق امکان» تبدیل کنیم. او در جای دیگر این یادداشت میگوید: راستش ما رئیسجمهوری میخواهیم که نه ذوب در ولایت باشد و نه ضد ولایت. ما یک ایرانی فرهیخته، اما معمولی معمولی میخواهیم تا «حسرت یک زندگی معمولی» را بر دلمان نگذارد. ما کسی را میخواهیم که اگر پزشک است یا مهندس است، بتواند از ایران و از مردم ایران پرستاری کند. او ادامه میدهد: شک نکنیم که با آمدن پزشکیان مشارکت بالا میرود و این، هدف حکومت را برآورده میکند. اما برای آن که جامعه هم برد کند و پرستار-جمهور خودش را داشته باشد، باید مشارکت آنقدر بالا برود تا پزشکیان رأی بیاورد وگرنه همهمان دوباره سرخورده خواهیم شد و کشور به بنبست تازهای خواهد رفت.
پس از پیروزی مسعود پزشکیان در انتخابات ریاستجمهوری، محسن رنانی به عضویت در شورای راهبری درآمد تا مدیران برجسته را برای کابینه چهاردهم انتخاب کنند.