بن‌بست بحران تعرفه اینترنت در ایران / کاربران و اپراتورها در میانه جدال بدون راه‌حل مشخص
نشان تجارت - در چند وقت اخیر، اعتراضات نسبت به هزینه‌های بالای اینترنت و کیفیت پایین آن در کشور بیش از گذشته به گوش می‌رسد. بسیاری از کاربران اینترنتی به ویژه کاربران اپراتورها، از عدم رضایت خود نسبت به خدمات ارایه شده صحبت می‌کنند که هزینه‌های اینترنت به‌طور متناوب افزایش یافته یا اینکه کم‌فروشی اتفاق افتاده است. البته اپراتورها موضوع افزایش هزینه‌ها را رد کردند، اما گزارش‌های رسیده از مشترکان پرمصرف نشان می‌دهد نه تنها کیفیت اتصال پایین‌تر از انتظار کاربران است، بلکه قیمت خدمات نیز به صورت غیرشفاف افزایش یافته است.
موضوع فیلترینگ نیز بر این فشار‌ها افزوده است، البته این موضوع تازه‌ای نیست. کاربران در تمام سال‌های اخیر به دلیل فیلتر بودن پیام‌رسان‌های مختلف مجبور هستند بیش از دو بار معمول برای اینترنت هزینه کنند کاربران در این زمینه احساس نارضایتی بیشتری می‌کنند، زیرا بسیاری از آنها مجبورند بسته‌های اینترنتی خود را طی کمتر از یک هفته چندین‌بار تمدید کنند.
یکی از کاربران پرمصرف در این زمینه به «اعتماد» می‌گوید: «به دلیل فیلتر شدن بسیاری از شبکه‌ها و سایت‌ها، مجبورم از VPNها و فیلترشکن‌های مختلف استفاده کنم. این مساله باعث می‌شود مصرف اینترنت به شدت افزایش یابد و بسته‌های اینترنتی که خریداری می‌کنم در زمان بسیار کوتاهی تمام شود. این موضوع واقعا آزاردهنده است.»
یکی دیگر از کاربران ایرانسل در این زمینه به «اعتماد» می‌گوید: نکته نخست این است که هنگام خرید بسته اینترنت از ایرانسل، در صورتحساب درج می‌شود که سرعت اتصال، مثلا ۴ مگابایت بر ثانیه است. اما در عمل، زمانی که با نرم‌افزار‌های نمایش‌دهنده سرعت واقعی مانند برنامه‌های مدیریت دانلود، اقدام به دریافت فایل می‌شود، عدد ثبت شده بسیار پایین‌تر از میزان اعلام شده است؛ گاهی سرعت حتی به یک مگابایت بر ثانیه نیز نمی‌رسد و در حدود ۵۰۰ کیلوبایت باقی می‌ماند. این اختلاف میان سرعت اسمی و واقعی، به تنهایی یک مشکل محسوب می‌شود.
او می‌افزاید: مشکل دوم به نحوه تفکیک ترافیک داخلی و بین‌المللی بازمی‌گردد. هنگام خرید، اعلام می‌شود که کاربر ۸۰ گیگابایت «اینترنت اقتصادی» دریافت می‌کند که در واقع تنها نیمی از آن-یعنی ۴۰ گیگابایت-برای استفاده بین‌المللی قابل مصرف است. در صورتی که کاربر از فیلترشکن استفاده کند، کل مصرف، بین‌المللی محاسبه می‌شود و در نتیجه بسته با سرعت بیشتری به پایان می‌رسد. به‌طور معمول، تماشای هر فیلم حدود دو گیگابایت حجم مصرف می‌کند، در نتیجه حداقل ما می‌توانیم حدود ۲۰ فیلم نگاه کنیم. به تعبیر دیگر بدون دیدن فیلم انتظار می‌رود این بسته‌ها حداقل برای چند هفته کافی باشند، اما در عمل این اتفاق نمی‌افتد و در کمتر از یک هفته دوام نمی‌آورند.
