اجرای قانون حجاب شکاف‌ها و نارضایتی‌ها در جامعه را افزایش می‌دهد
نشان تجارت - زهرا نژادبهرام عضو پیشین شورای شهر تهران و سیاست مدار نزدیک به جریان اصلاحات با اشاره به وضعیت اقتصادی زنان در ایران می‌گوید: «در حالی که زنان ایرانی بیش از ۵۰ درصد کرسی‌های دانشگاهی را در مقطع کارشناسی به خود اختصاص داده‌اند و با حجم زیادی از فارغ‌التحصیلان دانشگاهی مواجه‌ایم، نرخ اشتغال زنان همچنان در حد ۱۴ تا ۱۵ درصد ثابت مانده است. این در حالی است که نرخ بیکاری زنان نسبت به مردان دو برابر است. این وضعیت به‌ویژه با توجه به این‌که زنان در بسیاری از خانواده‌ها نقش اصلی را در تأمین معیشت ایفا می‌کنند، بسیار نگران‌کننده است.»
او همچنین گفت: «در سطح جهانی، بیش از ۷۰ درصد فقرا زنان هستند. به‌طور مشابه، در ایران نیز بیش از سه میلیون زن سرپرست خانوار هستند که هزینه‌های زندگی خود و خانواده‌شان را تأمین می‌کنند. بنابراین، یکی از چالش‌های اصلی در ایران، موضوع اشتغال و ظرفیت‌های اقتصادی برای زنان است.»
وضعیت درمانی زنان: مشکلات جدی در پوشش بیمه و بیماری‌های خاص
نژادبهرام به مشکلات درمانی زنان اشاره کرده و می‌گوید: «اگرچه در برخی شاخص‌های بهداشتی مثل مرگ و میر مادر و کودک موفقیت‌هایی داشته‌ایم، اما در زمینه بیماری‌های خاص، به ویژه سرطان پستان که یکی از بیماری‌های شایع در ایران است، همچنان با مشکلات جدی رو‌به‌رو هستیم. هزینه‌های سنگین درمانی و عدم پوشش بیمه برای بیماری‌های خاص، زنان را در موقعیت سختی قرار داده است.»
خشونت خانگی؛ چالش‌های قانونی و اجتماعی
نژادبهرام درباره موضوع خشونت خانگی و خلا‌های قانونی در این رابطه می‌گوید: «خشونت خانگی یکی از معضلات جدی است که زنان ایرانی با آن رو‌به‌رو هستند. اگرچه لایحه نفی خشونت علیه زنان در مجلس مورد توجه قرار گرفته، اما به دلیل مشکلات مختلف، این لایحه هنوز به تصویب نهایی نرسیده است. پس از یک دهه کشمکش، لایحه‌ای به مجلس پیشین ارائه شد که تنها کلیات آن تصویب شد و هنوز در مجلس جدید با افت و خیز مواجه است»
او گفت: «خشونت خانگی تنها یکی از ابعاد این مشکل است. در بسیاری از خانواده‌ها، زنان تحت تأثیر خشونت‌های مختلف از سوی همسران و حتی خانواده‌ها قرار می‌گیرند. در مواردی، این خشونت‌ها به حدی می‌رسد که زنان جان خود را از دست می‌دهند. برخی از این قتل‌ها رسانه‌ای می‌شوند و برخی دیگر نه.»
نژادبهرام همچنین به خشونت اجتماعی علیه زنان اشاره کرده و می‌افزاید: «این نوع خشونت‌ها در جامعه ایران به‌ویژه در فضا‌های عمومی و در تعاملات اجتماعی مشاهده می‌شود. اگر قوانین ضدخشونت بتوانند در این زمینه چارچوب‌های مشخصی برای جلوگیری از بروز خشونت‌های اجتماعی تعریف کنند، می‌توان امید داشت که وضعیت بهتری ایجاد شود.»
مشارکت سیاسی و و محدودیت‌های اجتماعی زنان
در خصوص مشارکت سیاسی زنان، نژادبهرام می‌گوید: «در دوره پس از انقلاب اسلامی، با وجود نقش پررنگ زنان در پیروزی انقلاب، در عرصه تصمیم‌سازی و تصمیم‌گیری شاهد حضور بسیار کمرنگ آنها در سطوح بالای سیاسی هستیم. علی‌رغم تلاش‌های زنان در عرصه‌های مختلف، حضور آنها در مجلس، شورا‌ها و دیگر نهاد‌های تصمیم‌گیری همچنان بسیار محدود است.»
او ادامه می‌دهد: «در ۴۰ سال گذشته، تنها دو وزیر زن در تاریخ جمهوری اسلامی ایران منصوب شده‌اند، که این نشان‌دهنده چالش‌های جدی در مشارکت سیاسی زنان است. همچنین، نرخ نمایندگی زنان در مجلس بسیار پایین است و کمتر از ۴ درصد از نمایندگان مجلس ایران را زنان تشکیل می‌دهند.»
نژادبهرام به وضعیت زنان در شورا‌های شهر و کلان‌شهر‌ها اشاره کرده و می‌گوید: «در شهر‌هایی مانند تهران، از ۲۱ عضو شورا تنها ۴ نفر زن هستند. این نشان می‌دهد که زنان در سطوح تصمیم‌گیری شهری نیز بسیار کمرنگ حضور دارند.»
زهرا نژادبهرام همچنین به شکاف موجود بین مطالبات اجتماعی زنان و تصمیم‌گیری‌های مقامات اشاره می‌کند و معتقد است که این شکاف می‌تواند مشکلات بیشتری برای زنان ایجاد کند.
او می‌گوید: «این شکاف، زمانی که مسئولان و تصمیم‌گیرندگان با مطالبات واقعی جامعه زنان آشنا نیستند یا آنها را نادیده می‌گیرند، می‌تواند منجر به بی‌توجهی به مشکلات زنان و ناکامی در حل چالش‌های آنان شود. نمونه بارز این موضوع، قانون حجاب و عفاف است که نه تنها با واکنش‌های جدی از سوی مردم مواجه شده، بلکه حتی مقامات نیز آن را ناکارآمد می‌دانند.
رئیس‌جمهور ایران به‌صراحت اعلام کرده است که نمی‌تواند این قانون را اجرا کند، زیرا با مطالبات اجتماعی فاصله زیادی دارد.»
او ادامه می‌دهد: «این شکاف‌ها می‌تواند منجر به ایجاد دو فضای متفاوت برای مدیران و تصمیم‌گیران از یک سو، و جامعه از سوی دیگر شود. این امر باعث ایجاد تفرقه و نارضایتی در میان مردم می‌شود»
روز جهانی زن: آرزویی برای جهانی بدون تبعیض
نژادبهرام روز جهانی زن را فرصتی برای بیان مشکلات و چالش‌های موجود می‌داند و می‌گوید: «روز جهانی زن باید یادآور تبعیض‌ها، خشونت‌ها و نابرابری‌هایی باشد که زنان در سراسر جهان با آن رو‌به‌رو هستند. آرزویم این است که روزی برسد که تمامی خشونت‌ها و تبعیض‌ها علیه زنان به یک‌باره برچیده شود و جامعه بشری به سطحی از عقلانیت برسد که فضای برابر و مناسبی برای رشد و توسعه تمامی انسان‌ها، فارغ از جنسیت فراهم کند»
او اضافه می‌کند: «ما در بسیاری از جوامع شاهد خشونت‌های مختلف علیه زنان هستیم. به‌ویژه در برخی مناطق جنگ‌زده، زنان دست به خودکشی جمعی می‌زنند تا از تعرضات جنسی و سوءاستفاده‌های احتمالی جلوگیری کنند. این مسائل نشان می‌دهد که موضوع زنان یک مسئله جهانی است و به کشور خاصی محدود نمی‌شود.»
