چرا برخی زوج‌ها روابط عاشقانه ندارند؟
نشان تجارت - شرایط آشنایی، خواستگاری، ازدواج و اتفاق‌هایی که زوج‌ها با اعمال و رفتار خود در زندگی مشترک رقم می‌زنند، نقش برجسته‌ای در صعود یا نزول عشق در زندگی مشترک دارد.
این امر را می‌توان در چهره‌های خسته و دلسرد یا آمار صعودی طلاق دید آنجا که زوج‌ها لب به شکایت باز می‌کنند که عشق و محبت پیش از ازدواج دیگر بینشان حاکم نیست و با هم بودن برایشان به یک امر عادی تبدیل شده است. موضوعی که این پرسش را در ذهن متبادر می‌کند که چه عواملی باعث کم شدن عشق در ازدواج می‌شود؟
موضوعی که دکتر سعید کاوه روانشناس، مشاور خانواده و زوج درمانگر روز جمعه در گفتگو با خبرنگار حوزه زنان و خانواده ایرنا درباره چرایی کاهش یا افزایش آزاردهنده شدت عشق و علاقه در زندگی مشترک می‌گوید: دوره نوجوانی و جوانی، سن به وجود آمدن عشق‌ها و شیفتگی‌هایی است که گاه یک جانبه و حاد و شدید است، همانند علاقمندی بیش از حد به فلان هنرمند، ورزشکار یا موسیقیدان و معیار قرار دادن این افراد برای انتخاب عشق واقعی.
وی با این توضیح که عشق با شیفتگی فرق دارد و فرق در این است که در عشق شناخت کامل به وجود می‌آید یعنی تمام ویژگی‌های رفتاری و شخصیتی و انسانی وجودی فرد مدنظر قرار گرفته می‌شود و آنوقت است که می‌توان فهمید این مناسب من است یا نه و می‌تواند مکمل وجودی من باشد و در کنارش زندگی خوب و شادی را داشته باشم، توضیح می‌دهد:، اما در شیفتگی، احساس دوست داشتن خیلی شدید بدون شناخت کامل به وجود می‌آید و دو نفر را به‌سوی هم می‌کشد و برای ازدواج لحظه شماری می‌کنند و احساس می‌کنند عشق زیادی بینشان وجود دارد، اما به محض ورود به زیر یک سقف چهره‌ها آشکار می‌شود و عشق رو به سردی می‌انجامد.
ضرورت آموزش مهارت‌های زندگی و عشق ورزی صحیح در سن ۱۷ سالگی
این زوج درمانگر درباره راهکار افزایش تداوم عشق‌ها در زندگی مشترک تصریح می‌کند: در جامعه شاهد هستیم که وسایل و لوازم در دست افرادی که به مسایل فنی آگاهی دارند دوام و عمر بیشتری دارند چرا که طرز استفاده بهینه از آن را بلد هستند. مسایل مربوط به ازدواج هم همینطور است و دختر و پسری که مسایل مربوط به یک رابطه عاطفی و عاشقانه و شیوه درست ارتباط با جنس مخالف در زندگی مشترک را بلد باشد، زندگی موفق تری خواهند داشت.
وی خاطرنشان می‌کند: به طور میانگین دختر‌ها در سن ۱۸ سالگی و پسر‌ها در سن ۱۹ سالگی نخستین عشق را تجربه می‌کنند که در بسیاری موارد به ازدواج منتج می‌شود، اما متاسفانه به دلیل خلا آموزش مهارت‌های اساسی زندگی و عشق ورزی درست، زود رنگ می‌بازد.
به گفته کاوه، آموزش این موضوع که عشق از چه عواملی ساخته شده، چه عواملی در به وجود آمدن آن دخیل است و چه عواملی باعث رشد و پیشرفت آن یا باعث آسیب و از بین رفتن آن می‌شود، از ضروریات و مهارت‌های زندگی است که توصیه می‌شود دختران و پسران تا سن ۱۷ سالگی آن را بیاموزند.
این مشاور خانواده ادامه می‌دهد: به دلیل نبود این آموزش ها، طبق آمار به دست آمده فقط یک چهارم ازدواج‌ها از روابط عاشقانه برخوردار هستند و مابقی به سردی و عادی انگاری و نهایت به طلاق عاطفی می‌انجامد. در حالی که اگر آموزش لازم داده شود فرد نه درگیر عشق‌های افراطی و شدید و یکجانبه می‌شود و نه دلسرد از محبت کردن و عشق ورزیدن به دیگری.
به باور این زوج درمانگر، یکی از مهارت‌هایی که بر آن تاکید می‌شود مهارت مدیریت بین همسر و خانواده، همسر و کار‌های خانه و ... است. ضمن اینکه سنت و فرهنگ همه در خدمت انسان است و باید عامل رشد و پیشرفت انسان شود و در صورتی که این سنت دست و پای زوج یا زوجه را در رشد و پیشرفت ببندد به طور حتم باید آن را مدیریت و کنار گذاشت تا زندگی عاطفی و پر عشقی داشت.
کاوه با بیان اینکه عدم آموزش مهارت‌های زندگی و غلبه سنت‌ها و رسوم منجر به ازدواج هراسی در میان جوانان می‌شود، تاکید می‌کند: اصول و فنون ازدواج و شیوه درست ارتباط با جنس مخالف در زندگی زناشویی را اگر به جوانان بیاموزیم هرگز دچار خلل و سستی در امر ازدواج نمی‌شوند.
