کاهش سفتی عضله قلب با ورزش مداوم
نشان تجارت - به گزارش یو اس نیوز، طبق نظر محققان که تحقیق جدید، این ایده که «ورزش دارو است»، یک تغییر مهم در رویکرد، را تقویت می‌کند.
این تحقیق بر وضعیتی به نام نارسایی قلبی با کسر تخلیه مداوم متمرکز شده است که حدود نیمی از ۶ میلیون نفر در ایالات‌متحده با نارسایی قلبی را تحت تاثیر قرار می‌دهد. مشخصه آن افزایش سفتی ماهیچه قلب و فشارهای زیاد درون قلب حین ورزش است، این بیماری از زمانی که ایجاد می‌شود تا حد زیادی قابل درمان نیست و باعث خستگی، مایعات اضافی در ریه‌ها و پاها و تنگی نفس می‌شود.
دکتر بنجامین لوین، محقق ارشد این تحقیق می‌گوید: برخی آن را یکی از مهمترین بیماری‌های غیر قابل درمان در پزشکی قلب می‌دانند. او استاد پزشک داخلی در مرکز پزشکی دانشگاه تگزاس امریکا و مدیر موسسه ورزش و پزشکی محیطی در تگزاس، هلث پرسبیتری دالاس است.
لوین بیان کرد: بنابراین، اگر هیچ درمانی وجود نداشته باشد، مهمترین کاری که باید انجام داد این است که بفهمیم چگونه می‌توان از این اتفاق در وهله اول جلوگیری کرد.
نتایج تحقیقات قبلی نشان می‌دهد که تمرینات ورزشی طولانی‌مدت می‌تواند قابلیت ارتجاعی قلب را در افراد جوان بهبود بخشد اما هیچ تاثیری بر سفتی قلب در افراد ۶۵ ساله و بزرگتر ندارد. بنابراین، محققان این سوال را مطرح کردند که آیا انجام تمرینات ورزشی متعهدانه می‌تواند سفتی قلب را در مردان و زنان سالم و کم تحرک ۴۵ تا ۶۴ ساله بهبود بخشد یا خیر.
این تحقیق، شامل ۳۱ نفر بود که ضخیم شدن عضله قلب و افزایش نشانگرهای زیستی خون مرتبط با نارسایی قلبی را نشان می‌دادند، هر چند هیچ علائمی مانند تنگی نفس نداشتند.
۱۱ نفر به‌طور تصادفی در گروه کنترل قرار گرفتند و برنامه‌ای از یوگا، تمرینات تعادلی و قدرتی را سه بار در هفته برای آنان تجویز کردند. بقیه به یک برنامه ورزشی مناسب انفرادی شامل پیاده‌روی، دوچرخه‌سواری یا شنا اختصاص داده شدند که به تدریج ایجاد شد تا زمانی که شرکت‌کنندگان تمرینات تناوبی هوازی شدید را حداقل ۳۰ دقیقه دو بار در هفته، به‌علاوه دو تا سه جلسه تمرین با شدت متوسط و یک تا دو جلسه تمرین قدرتی در هفته را انجام دادند. هر نفر یک مربی شخصی یا فیزیولوژیست ورزشی برای نظارت بر تمرینات خود داشتند.
پس از یک سال، افرادی که تمرینات ورزشی شدید را انجام می‌دادند، از نظر فیزیولوژیکی و آماری در اندازه سفتی قلب و آمادگی قلبی تنفسی بهبود چشمگیری نشان دادند در مقایسه با گروه کنترل که هیچ تغییری را نشان ندادند.
لوین گفت: نتایج نشان می‌دهد اواخر میانسالی ممکن است یک «نقطه شیرین» در استفاده از ورزش برای جلوگیری از نارسایی قلبی با کسر تخلیه مداوم، قبل از سفت شدن بیش از حد قلب باشد. او ماهیچه قلب را با یک نوار لاستیکی مقایسه کرد. یک نوار لاستیکی جدید به‌راحتی کش می‌آید و درست به حالت اولش بر می‌گردد.
وی بیان کرد: این یک سیستم قلبی عروقی جوان است. حالا، آن(نوار لاستیکی) را در کشو بچسبانید و ۳۰ سال بعد برگردید، دیگر کشیده نمی‌شود و به حالت اولیه برنمی‌گردد. و این یکی از اتفاقاتی است که در گردش خون، قلب و عروق خونی با افزایش سن، به‌ویژه با پیری کم تحرک رخ می‌دهد.
محققان نمی‌توانند از یافته‌های تحقیق جدید تعیین کنند که آیا این افراد دچار نارسایی قلبی می‌شوند یا خیر. تحقیقات بزرگتری برای آن مورد نیاز خواهد بود. علاوه بر این، پایبندی به یک برنامه ورزشی برای افراد آسان نیست و تکرار مداخله شدید ممکن است در مقیاس وسیع دشوار و پرهزینه باشد.
دکتر شانون ام دانلی، متخصص پیوند قلب و عروق و نارسایی قلبی پیشرفته که در این تحقیق شرکت نداشت، می‌گوید: این ممکن است یک چالش باشد، اما من فکر می‌کنم این تحقیق یک گام اولیه خوب است.
وی که استاد پزشکی در کلینیک مایو در روچستر، مینه سوتا آمریکا است، ابراز کرد:"زندگی با نارسایی قلبی سخت است و اگر بتوانیم با ورزش از آن جلوگیری کنیم، اگر تحقیقات دیگر نیز این را نشان دهند، این اطلاعات براستی مفید است. "
دانلی افزود: از آنجا که درمان این نوع نارسایی قلبی می‌تواند بسیار سخت باشد، نتایج جدید می‌تواند به پزشکان در مشاوره با بیماران کمک کند. این یافته‌ها اطلاعات بیشتری را در اختیار ما می‌گذارد تا به بیمار بگوییم که شما در حال حاضر این یافته‌های اولیه را دارید و در معرض خطر نارسایی قلبی هستید و ورزش می‌تواند به کم شدن سفتی قلب شما کمک کند.
لوین گفت: فعالیت بدنی با مزایای گسترده سلامتی آن باید با زندگی روزمره ما آمیخته شود.
وی ادامه داد: من به بیمارانم می‌گویم، شما هر روز دندان‌های خود را مسواک می‌زنید، دوش می‌گیرید، لباس خود را عوض می‌کنید، شام می‌خورید. این‌ها کارهایی است که شما برای سلامتی و بهداشت شخصی خود انجام می‌دهید. ورزش باید بخشی از این فرایند باشد و به این ترتیب ما می‌توانیم تا آنجا که ممکن است در طول عمر سالم بمانیم.
نتایج تحقیق در مجله انجمن قلب آمریکا ( American Heart Association journal Circulation)منتشر شد.
