نشان تجارت - گرانیهای شدید باعث نارضایتی مردم شده است. تاجایی که برخی مواد خوراکی در حال حذف شدن از سبد غذایی طبقات ضعیف وحتی متوسط جامعه است.
اما برخی از لوازم و کالاها را نمیتوان از سبد خانوار حذف شود. نیاز شهروندان به لباس و تهیه انواع پوششها جزء همان دستهای است که نمیتوان به راحتی کنار گذاشت.
مانتو یکی از کالاهای ضروری اما گران در کشور است. عرصهای که متاسفانه به یکی از معضلات جدی بسیاری از خانوارها تبدیل شده است. مانتو یکی از پوشاکی است که در طول سال مشتریان زیادی دارد. اما وضعیت اقتصادی حاکم و افزایش قیمتها کاهش فروش این پوشاک را در پی داشته است.
با یک گشت و گذار در فضای مجازی متوجه پیچها و کانالهای تبلیغاتی فروش مانتو خواهید شد. رقمهای چند میلیونی یک مانتوی به اصطلاح مجلسی از حقوق یک ماه یک کارگر فراتر رفته است. از اینها که گذر کنید، مانتو در فروشگاههای شهر نیز با اعداد و ارقام غیر قابل قبول عرضه میشود. مانتوهایی بدون طراحی شیک، کیفیت و با رقمهای عجیب پشت ویترین واحدهای صنفی سطح شهر قرارگرفته است.
بهاره اسکندری یکی از فعالان تولید مانتو در تهران در خصوص گرانی بی حد مانتو میگوید: برای تهیه و دوخت مانتو شاید به ظاهر تنها پارچه و یک چرخ خیاطی کافی باشد. اما امروز شرایط تولید متفاوتتر از گذشته شده است. متأسفانه تهیه مواد اولیه برای تولید مانتو بسیار گران تمام میشود. قیمت پارچه و سایر ملزومات تولید مانتو ۱۰۰ درصد افزایش داشته است. ازاین رو مانتوها در بازار با قیمتهای بالا به فروش میرسد. کف قیمت تولید یک مانتو بسیار ساده و با جنس درجه ۳ حدود ۲۰۰ تومان میباشد.
این تولید کننده با اشاره به تبلیغهای مختلف مانتو در فضای مجازی میگوید: برخی از مانتوهایی که درچنین فضاهایی به فروش میرسند شاید قیمت پایینتری نسبت به واحدهای صنفی در خیابان داشته باشند. اما خیلی از مشتری هاپس از تحویل مانتوی خود از لحاظ کیفیت، نوع دوخت و حتی اندازه ابراز گلایه دارند. متأسفانه دوخت این نوع مانتوها به هیچ عنوان طبق اصول تولید نمیشود. اغلب این مانتوها بدون در نظر گرفتن الگوهای استاندارد و با پارچههای بی کیفیت، اما ارزانتر از واحدهای صنفی به مشتریان بخت برگشته فروخته میشود.
به گفته اسکندی؛ این کارگاههای کوچک زیرزمینی و زیر پله ای بدون پرداخت هزینههای سربار اقدام به تولید مانتو میکنند که در نهایت موجب ضررو زیان مشتریان خواهد شد. این در حالی است که کارگاههای تولید مانتو با رعایت اصول دوخت، طراحی و اهمیت دادن به کیفیت پارچه باید هزینههای سنگینی را متحمل شوند. حالا با افزایش ۲۵ درصدی اجاره بها، گرانی ۲۰ درصدی برق و آب، افزایش ۳۹ درصدی دستمزد کارگران مواجه شده است. این گرانیها قطعاً بر قیمت نهایی مانتو تأثیر گذار است.
این فعال صنفی در تولید مانتو میگوید؛ صنعت پوشاک یکی از بسترهای بسیار مناسب برای توسعه فرصتهای شغلی محسوب میشود، اما متاسفانه در طول سالهای گذشته به نحو شایسته و مطلوبی از این حوزه بهره مندی نشده است. دلیل این اهمال کاریها بی توجهی دولت به صنعت پوشاک از جمله تولید مانتو است. در کشوری که لباس فرم و حجاب اصلی زنان این جامعه مانتو میباشد هیچ تشویق و امتیازی به طراحان و تولید کنندگان آن در نظر گرفته نمیشود.
به اعتقاد اسکندری؛ واردات پوشاک حتی مانتو توانسته آسیب جدی به فرهنگ و اقتصاد کشور بزند. نتیجه این نارسایی به واردات بی رویه البسه به ویژه مانتو منتهی شده و به نوعی بازار ایران را به حیاط خلوتی برای تولیدات خارجی تبدیل کرده است. بازار مانتو و پارچه مانتویی چشم به واردات از کشور همچون ترکیه دوخته است. گویا اجازه خروج ارز از کشور به بهانه واردات لباس و مانتوهای بی کیفیت و مغایر با سنت و فرهنگ ایران برای دولتمردانمان قابل قبولتر از تقویت تولید همین مانتوها درکشور است.
مهرداد عبادی فروشنده مانتو در یکی از واحدهای صنفی در هفت تیر تهران درگفت و گو با اقتصاد ۲۴ بااشاره به رکود بیسابقه دربازار این صنف گفت: زمانی که مانتوی ساده و با کیفیت درجه ۳ با قیمت بالای ۳۰۰ هزار تومان برای فروش گذاشته میشود نباید انتظار داشت مشتری حتی وارد فروشگاه شود. قیمتها خیلی بالاتر از سالهای قبل شده است. امسال توان خرید مردم هم خیلی کمتر از سالهای گذشته شده است .
به گفته این فعال صنفی؛ متأسفانه برخی تبلیغها با نام مزون در فضای مجازی بازار این صنف را به رکود عمیق برده اند. به ویژه پس از شیوع کرونا در کشور مردم ترجیح میدهند کمتر وارد بازار شوند. خرید اینترنتی جایگزین خرید سنتی شده است. این تنها مشکل صاحبان واحدهای صنفی فروش مانتو نیست. به دلیل گرانی پارچه، اجاره بها، دستمزد کارگران و سایر هزینههای تحمیلی قیمت مانتو نسبت به اردیبهشت سال گذشته بیش از ۱۰۰ درصد گرانتر شده است!
عبادی معتقداست؛ طراحی مانتوها خیلی پیشرفت خوبی داشته وتنوع درطراحی و دوخت به وضوح مشخص است. برای همین قیمت مدلهای متنوع در تولید مانتو از ۲ میلیون تا ۱۰ میلیون تومان چشم هر مشتری را خیره میکند. البته در مقابل برای مشتریان نیز مانتوهای ارزان تربا پارچه بی کیفیت و قد کوتاهتر انتخاب میشود. در بین این نوع مانتوهامشتریها میتواند با قیمت ۳۰۰ تا ۸۰۰ هزارتومان یک مانتو خریداری کنند. در هرصورت گرانیها به قیمت مانتو رسیده تا جایی که خرید این پوشاک ضروری برای بیشتر خانوادهها سخت شده است.