در ادامه نارضایتی ها، شکوه ها، گلایه ها و غر زدن های مورینیو در طی سالیان اخیر و به خصوص در دوران حضورش در یونایتد، مورینیوی پرتغالی در اولین کنفرانس خبری اش در فصل جدید از ترکیب تیمش انتقاد کرد. او ناراحت است که چند تن از بازیکنان تیمش مثل لوکاکو، پوگبا، فلینی، لینگارد و یانگ را به دلیل تداوم حضور این بازیکنان در جام جهانی، برای هفته های پیش رو در اختیار ندارد.
این نوع انتقاد از سوی مردی که به نظر می رسد به بازیکنان فعلی تیمش اعتماد ندارد، طعنه برانگیز است، آن هم زمانی که هنوز سوت شروع لیگ برتر زده نشده و تا مسابقه نخست لیگ جزیره، هفته ها باقیست. شنیدن این نق نق ها و مشاهده گلایه های پیاپی مورینیو در صحبت های وی با رسانه ها، برای هواداران یونایتد خاطرات بد دوران مویس را یادآوری می کند. سرمربی اسکاتلندی هم در طی دوران ۱۰ ماه حضورش در یونایتد، از این دست غر زدن ها کم نداشت!
یکی از وظایف چندگانه مربی یک تیم فوتبال، ارتباط درست و خوب با هواداران تیم است. بعد از یکی از بهترین جام های جهانی تاریخ و لذت تماشای مسابقات فوتبال، صحبت های مورینیو اصلاً نشانه خوبی برای هواداران یونایتدی نیست که بعد از چند سال امیدوار هستند طلسم عدم قهرمانی در لیگ جزیره شکسته شود. شنیدن این صحبت های مورینیو آن هم در اولین کنفرانس خبری فصل، فقط مایه ناامیدی است:
همه چیز خیلی بد است. مهمترین نکته مثبت پش فصل، فرصت خوب برای جوانان است تا در کنار تیم اصلی تمرین کنند. در کل اوضاع خیلی خوب نیست، بعد از بازگشت از آمریکا خیلی زود باید در لیگ برتر به میدان برویم. روز جمعه هم با لسترسیتی بازی داریم که کار را پیچیده تر می کند. بنابراین نگران هستم چرا که با تمام بازیکنان تمرین نمی کنم و بازیکنان زیادی را برای بازی های ابتدایی در اختیار نداریم. اما کاری نمیشود کرد و باید با همین شرایط ساخت و از بازیکنان فعلی، بهترین بهره برداری را کرد. من نگران شکست در آمریکا مقابل لیورپول یا رئال مادرید نیستم، نگران این نیستم که این جا شکست سنگین متحمل شویم، بلکه نگران شروع فصل هستم.
درست است که یونایتد برای شروع فصل، چندین نام خاص را در اختیار ندارد، برخی از بهترین های خود را: لوکاکو، فلینی، پوگبا، لینگارد و یانگ. اما برای تیم های رقیب هم اوضاع خیلی فرقی ندارد. برخی از بهترین های رقیب مثل هری کین و دی بروین نیز در هفته های نخست غایب خواهند بود. بنابراین از این منظر، مورینیو خیلی هم یکتا و منحصر به فرد نیست.
از طرفی شاید بتوان با مورینیو همدردی کرد. آیا این ترکیب منچستریونایتد که فصل قبل با ۱۹ امتیاز اختلاف نسبت به سیتی، کار با به پایان رساند، توانایی رسیدن به رقیب همشهری و قهرمانی را دارد؟ به نظر نمی رسد. اما باز هم می توان به یکی دیگر از وظایف مربی اشاره کرد: قدرت یک مربی در استفاده از آن چه در اختیار دارد و پرورش و بهبود بازیکنان فعلی تیمش.
پل پوگبا می تواند مثال خوبی باشد. شاید استفاده حداکثری از هافبک فرانسوی، بزرگترین چالش مورینیو در ترکیب تیمش باشد. با استعدادترین بازیکن ترکیب فعلی یونایتد، از زمان بازگشتش به الدترافورد در تابستان ۲۰۱۶، با انتقادات زیادی روبرو شده است: خیلی ها معتقدند او بیش از آن چه که به بازی اش در زمین سبز فکر کند، درگیر حواشی اینستاگرام و یا مدل موهایش است. حتی انتقادها از سوی مورینیو نیز اتفاق افتاد. او فصل قبل از پوگبا انتقاد کرد و چند باری این بازیکن را نیمکت نشین کرد، اما نمایش های استثنایی پل پوگبا در جام جهانی، کیفیت وی را به خوبی ثابت کرد. پوگبا نشان داد که هم می تواند در جلوی مدافعین، تخریبی عمل کند و هم یک بازیکن موثر در جلوی زمین باشد. دیدیه دشان پراگماتیست، نقشه راه خوبی برای مورینیو ترسیم کرد و حالا سرمربی پرتغالی حداقل می تواند از این مورد، الگو برداری کند.
منبع: نود