وقتی گل‌های منچستریونایتد پَرپَر شد

ورزش و جوان- حدود 50 سال پیش، حضور در رقابت های اروپایی یک اتفاق رویایی برای باشگاه ها از جمله منچستریونایتد به شمار می آمد. منچستر در آن سال ها یک تیم جوان و پرهیجان داشت که در سرتاسر قاره اروپا مطرح بود. ترکیب شیاطین سرخ آمیزه ای از شور و اشتیاق جوانی بود که فوتبالی تهاجمی و سرگرم کننده را به نمایش می گذاشت. آن ها مردان جوانی بودند که جهان در زیر پاهایشان بود و این پتانسیل را داشتند که عناوین متعدد اروپایی و خانگی را به اولدترافورد بیاورند.

لقب بچه های باسبی که توسط روزنامه نگار مطرح تام جکسون به آن ها داده شده به حق شایسته تیم آن دوران منچستریونایتد بود. بچه های باسبی به بازیکنان جوان و مستعدی گفته می شود که محصول خود باشگاه هستند. به طوری که این تیم منچستریونایتد مورد ستایش و تمجید فوتبالدوستان در انگلستان و همچنین در سراسر اروپا قرار می گرفت. اما مگر آن ها چقدر خوب بودند که مستحق این قدر ستایش هستند.

دز سال 1956، آن ها موفق شدند در تمامی بازی های خانگی بدون شکست باشند و در نهایت با اختلاف 11 امتیاز قهرمان لیگ شوند. در آن زمان در لیگ انگلستان هر پیروزی 2 امتیاز بود. در فصل بعدی نیز آن ها با اختلاف 8 امتیاز مجدداً قهرمانی خود را تکرار کردند و موفق به زدن 103 گل شدند. در فوریه 1958، شیاطین سرخ در رتبه چهارم جدول قرار داشتند اما موفق شدند 13 بازی بدون شکست را پشت سر بگذارند و به این ترتیب تکرار مجدد قهرمانی باز هم دور از ذهن نبود. اما در آن سال باشگاه مچستریونایتد سیاه ترین نقطه تاریخ خود را تجربه کرد.

بعد از یک تساوی 3-3 مقابل ستاره سرخ بلگراد که منجر به صعود آن ها به نیمه نهایی جام اروپا شد، آن ها سوار هواپیما شدند تا به خانه برگردند. حادثه دقیقاً زمانی اتفاق افتاد که تیم در حال بازگشت به دوران اوج و در بهترین فرم خود قرار داشت.

سِر بابی چارلتون که در آن زمان بیست سال بیشتر نداشت این چنین در مورد این تیم می گوید: "به خاطر می آورم که در اولین بازی در باشگاه های اروپا موفق شدیم در خانه اندرلخت بلژیک را با حساب 10 بر 0 شکست دهیم. که یک نتیجه رویایی بود. ما پیشتاز فوتبال انگلستان در اروپا بودیم. بازیکنان و تماشاگران بسیار هیجان زده بودند زیرا بازیکنانی در تیم بودند که بی نظیر بودند. در آن زمان مانند امروز پوشش زنده تلویزیونی نبود و ما می بایست قهرمان لیگ می شدیم تا فرصت حضور در باشگاه های اروپا را به دست می آوردیم. فقط یک تیم در باشگاه های اروپا بود نه مثل الان چهار تیم.

ما فصل گذشته در مقابل رئال مادرید بازی کردیم و در مجموع دو دیدار رفت و برگشت با نتیجه 5-3 مغلوب شدیم، و تجربه بسیار خوبی کسب کردیم و این احتمال وجود داشت که در فصل پیش رو قهرمان اروپا شویم زیرا بازیکنان هم باتجربه تر شده بودند و هم آماده تر. در حقیقت، با وجود بازیکنانی مانند دانکان ادواردز و راجر بیرن، انگلستان در شمار یکی از مدعیان جام جهانی 1958 سوئد قرار می گرفت".

بعد از توقف در فرودگاه برفی مونیخ برای سوختگیری، هواپیما آماده بلند شدن بود. علاوه بر بازیکنان، روزنامه نگاران، هواداران و کارمندان باشگاه نیز در هواپیما بودند، دو تلاش برای برخاستن هواپیما از زمین بی نتیجه ماند. در تلاش سوم، هیچ راهی برای برگشت وجود نداشت و هواپیما با برخورد به حصار اطراف فرودگاه در منطقه مسکونی سقوط کرد و تیم رویایی منچستر و چندین نفر از بچه های باسبی جان باختند.

بازیکنانی که در این حادثه دلخراش جان باختند به گل های منچستر معروف شدند. در سال 1962 گروه اسپینرز سرودی غم انگیز در ستایش این بازیکنان خواند. دست سرنوشت به ظالمانه ترین شکل ممکن چند تن از بهترین بازیکنان تاریخ فوتبال انگلستان را گرفت. هشت بازیکنی که دیگر هیچوقت فوتبال بازی نخواهند کرد. گل های انگلستان و منچستریونایتد که پرپر شدند.

مترجم: محمود ظهوری