تنها تعداد معدودی از رشته‌های ورزشی پردرآمد هستند

ورزش و جوان- حمیدرضا قلی‌پور ووشوکار ایرانی است که موفق به کسب مدال طلای بازی‌های آسیایی ۲۰۱۰ گوانگ‌ژو و چهار طلای قهرمانی جهان در بخش ساندا شده است. او در ۱۸ سالگی و در رقابت‌های جهانی ۲۰۰۷ چین مدال طلای بزرگسالان را بر گردن آویخت و در مسابقات بازی‌های جهانی ۲۰۰۹ تایوان با پیروزی بر مسلم سالیکوف اولین ایرانی بود که موفق به شکست این ووشوکار نامدار روسی شد. وی ضمن فعالیت در ورزش حرفه‌ای به تحصیل در دانشگاه هم اهمیت داده و قرار است از مهرماه سال جاری و در مقطع کارشناسی ارشد رشته مدیریت، تحصیلات خود را ادامه دهد. از این‌رو فرصت را مغتنم شمردیم و به گفت‌وگو با این چهره سرشناس ورزشی کشور نشستیم تا از نظرات وی راجع به حضور ورزشکاران در انتخابات شوراها، وضعیت ووشو و ورزش حرفه‌ای مطلع شویم.

در ابتدا بطور مختصر خودتان را معرفی کنید.
حمیدرضا قلی پور – متولد 5 تیر 1367 در شهر کرج(محله حصارک) – از سال 1376 در ورزش‌های رینگی کار خودم را زیر نظر استاد مرادی شروع کردم. از سال 1384 تا به امروز عضو تیم ملی ووشو هستم و اکنون افتخار کاپیتانی تیم را هم به عهده دارم. به لطف خدا هر سال توانستم در این رشته ورزشی افتخارآفرینی کنم. مدرک کارشناسی تربیت بدنی خودم را از دانشگاه شهید بهشتی تهران دریافت کردم. در همین دانشگاه و از مهرماه سال جاری تحصیل در رشته مدیریت را در مقطع کارشناسی ارشد شروع خواهم کرد.

از قرار معلوم داماد خانواده ساعی هم هستید. چه شد که این وصلت اتفاق افتاد؟
خانواده ساعی از اقوام دور ما محسوب می‌شوند و همین آشنایی و رفت و آمدها منجر به این وصلت شد. در حال حاضر دو سالی است که در عقد با همسرم هستم.

به عنوان یک جوان و چهره سرشناس ورزشی در انتخابات شورای شهر از حوزه انتخابیه کرج ثبت نام کردید، چه انگیزه‌ای باعث ورود شما به این عرصه شد؟
من به عنوان یک جوان که سال ها در شهر کرج زندگی کرده است و کم و کاستی های شهر را می‌شناسد وارد این عرصه شدم. حضور من در انتخابات شوراها تنها به واسطه ورزشکار بودنم نیست بلکه علاقه‌مندم از تمام دانش و اطلاعاتی که در این سال ها از کمبود این شهر بزرگ یافته‌ام استفاده کنم. اگر فرصتی دست داد که در انتخابات حضور داشته باشم تمام سعی و کوشش خود را بکار خواهم گرفت تا فضای بانشاطی را برای مردم و مخصوصا جوانان ایجاد کنم. می‌خواهم به عنوان فردی که سال ها در ورزش حرفه‌ای کشور حضور داشته به افزایش سرانه‌های ورزشی شهر کرج و مخصوصا ورزش های همگانی کمک کنم. به نظر من حضور ورزشی‌ها در شورای شهر تهران توام با کارهای مثبت ورزشی بود. بهرحال نفوذ ورزشی ها در وزارت ورزش و جوانان می‌تواند فرصت خوبی را برای اهالی شهر و به خصوص جوانان ایجاد کند. از طرفی وضعیت بیکاری جوانان به معضل همیشگی کشور تبدیل شده است که امیدوارم اگر بستری بوجود آمد بتوانیم تا حدی به این اتفاق ناخوشایند پایان دهیم.

در ماه‌های اخیر شاهد انتقادات تند و تیزی نسبت به حضور ورزشکاران و هنرمندان در شورای شهر بودیم، شما این انتقادات را چطور ارزیابی می‌کنید؟
بنده منکر عملکرد ضعیف برخی ورزشکاران در شورای شهر نیستم ولی باید قبول کرد برخی از آن‌ها کارنامه فوق العاده‌ای از خود بجای گذاشته‌اند. شورای شهر یک پارلمان شهری است و همانطور که یک روحانی، پزشک و مهندس حق ورود به این عرصه را دارد یک ورزشکار و یک هنرمند هم این حق را داراست. مردم در انتخابات‌های گذشته به معرفت بسیاری از ورزشکاران اعتماد کردند و اتفاقا در بیشتر مواقع سود آن را هم دیدند. افراد رای دهنده، ورزشکاران خود را دوست دارند و حتی بیشتر از سیاستمداران به آن‌ها اعتماد دارند که این امری ارزشمند تلقی می‌شود.

حضور حرفه‌ای شما در ووشو همراه با درآمد هم بوده است؟
اگر بخواهیم به موضوع درآمد در ورزش بصورت واقع بینانه نگاه کنیم باید بگویم فقط چند رشته ورزشی خاص در ایران درآمدزا است و اکثر رشته ها در این موضوع مظلوم واقع شده‌اند. جالب است که رشته های تیمی که کم افتخارآفرینی می‌کنند با دستمزدهای بیشتری روبرو هستند. اکثر مدال ها و افتخارات کاروان های ورزشی ما متعلق به ورزش های انفرادی است که متاسفانه از نگاه محبت‌آمیز مسئولین دور مانده‌اند. معمولا دو نوع از افراد می‌توانند پرچم یک کشوری را در کشور دیگر به اهتزاز درآورند: 1- رییس جمهور کشور مهمان 2- ورزشکار و یا ورزشکاران اعزامی به مسابقات بین‌المللی. بنظر، همین توضیح اهمیت این موضوع را نشان می‌دهد. در رشته ورزشی ووشو به خاطر مدیریت خوب و منطقی مسئولین، کمی از دیگر ورزش‌ها جلوتر هستیم و جا دارد یک خدا قوت به این زحمتکشان گفت.

سقف آرزوهایت در ورزش قهرمانی کجاست؟
سقف آرزوی من مثل بسیاری از ورزشکاران، مدال المپیک است که متاسفانه رشته ورزشی ووشو در المپیک حضور ندارد. اگر از این آرزو بگذریم من به تمام خواسته ها و مدال هایی که امکان گرفتن آن وجود داشته، رسیدم و دوست دارم این روال رو به جلو تا پایان دوران ورزشی‌ام ادامه داشته باشد. اگر در سال 96 بتوانم برای چندین بار طلای مسابقات جهانی را تصاحب کنم تبدیل به پرافتخارترین ووشوکار جهان می‌شوم.