نشان تجارت - معتقدم امروز بحث‌هايي درباره امنيت و دموکراسي اولويت کشور نيست، اولويت با بحث‌هاي اقتصادي و معيشت مردم و خارج شدن از اين وضعيت بحراني اقتصادي است. به نظرم تغيير و تحولاتي که در آمريکا رخ داده کمک مي‌کند که ما بتوانيم اولويت‌ها را به بحث‌هاي اقتصادي اختصاص دهيم. برخي مي‌گويند جو بايدن قرار است بهمن ماه به کاخ سفيد برود و بعد از آن هم ايران انتخابات رياست جمهوري را در پيش دارد و بايد کاري انجام داد، ما که نبايد کاري انجام بدهيم و قاعدتا آمريکايي‌ها که از برجام خارج شدند در ابتدا آنها بايد به اين توافقنامه بين‌المللي برگردند. اگر به ميز برجام برگشتند در آن زمان مي‌توانيم مذاکره کنيم. همانگونه که مقام معظم رهبري گفتند اگر آمريکايي‌ها برگردنند و توبه کنند؛ توبه يعني بازگشت آمريکا از راهي که رفته است. قاعدتا آن زمان ما هم شرط و شروطي خواهيم داشت و مي‌گوييم که حاضر به مذاکره با حزب نيستيم؛ ما حتما مي‌خواهيم که برجام در کنگره و سناي آمريکا تصويب شود که به‌نظر مي‌رسد الان دموکرات‌ها نسبت به جمهوري‌خواهان وضعيت بهتري از دوره باراک اوباما دارند، يعني 48 به 48 هستند و دو کرسي باقي مانده است و احتمالا اين دو کرسي هم به دموکرات‌ها برسد بنابراين اين قدرت را دارند. در گذشته برجام را به کنگره بردند ولي نه تصويب شد نه رد و به همين دليل ترامپ به راحتي توانست برجام را خنثي کند. در صورتي که برجام به يک مصوبه در کنگره آمريکا تبديل نشود بعيد است که ايران هم علاقه‌اي براي آن داشته باشد. اگرچه مانعي هم نمي‌شود اگر بخواهند در حدود همکاري‌‌هاي برجام همکاري کنند. با توجه به همه شرايط موجود يعني پيروزي بايدن در انتخابات آمريکا، درگيري‌هاي منطقه‌اي، وجود بيماري کرونا و اخبار کشف واکسن کرونا، ايران نشان داده که مي‌تواند به سرعت کسري روابط خود را جبران کند. يعني اين ظرفيت را در بخش‌هاي صنعتي، توليد و ... داريم و مي‌توانيم کارخانه توليد خاورميانه باشيم و واقعا هم هيچ‌کس ظرفيت‌هاي صنعتي، معدني و نفتي ما را در منطقه ندارد و مشکل عمده ما بيشتر روابط ديپلماسي و روابط با خارج، محدوديت‌هاي بانکي و تحريمي و حمل و نقل بوده است، در مسابقه دو و ميداني اقتصاد ايران و اقتصادهاي جهان، ايران دوي با مانع داشته و همين موضوع هم باعث کندي حرکت توسعه‌اي اقتصاد کشور شده است و مادامي که اين موانع بر سر راه اقتصاد و تجارت کشور وجود داشته و دارد نتوانستيم حجم صادرات را در يک دهه اخير به بيش از 40 ميليارد دلار برسانيم و حتي پيش‌بيني مي‌شود که امسال به دليل کرونا به اين رقم هم نرسيم، اگرچه آمارهاي رسمي چيز ديگري مي‌گويند. قاعدتا اگر بندهايي که به پاي اقتصاد کشور بسته شده باز شود فکر مي‌کنم به سرعت مي‌توانيم ظرفيت‌هاي توليدي و صادراتي کشور را افزايش دهيم، چراکه زيرساخت‌ها در کشور وجود دارد.
*عضو اتاق بازرگانی ايران
منبع: روزنامه آرمان امروز
