هر آنچه باید از باشگاه تراکتورسازی بدانید؟
نشان تجارت - هدی کاشانیان: باشگاه تراکتورسازی تبریز (امروزه با نام رسمی تراکتور) یکی از پرطرفدارترین و مهم‌ترین باشگاه‌های فوتبال ایران محسوب می‌شود. این تیم به دلیل هواداران متعصب، هویت منطقه‌ای قوی و سابقه نسبتاً خوبش در فوتبال ایران شناخته می‌شود. باید قبول کنیم که تراکتور فراتر از یک تیم فوتبال است. برای بسیاری از ترک‌زبانان ایران، نمادی از هویت قومی، غرور منطقه‌ای و وحدت فرهنگی است. این موضوع گاهی باعث حساسیت‌ها یا حاشیه‌هایی هم شده، اما تأثیر اجتماعی باشگاه را نمی‌توان نادیده گرفت.
تاریخچه باشگاه تراکتورسازی
در سال ۱۳۴۹، باشگاه فوتبال تراکتور با پشتیبانی کارخانه تراکتورسازی در شهر تبریز، تاسیس شد. پس از سه دوره قهرمانی در بازی‌های منطقه‌ای و پیدا کردن جایگاه خود در میان هوادارانش، در سال ۱۳۵۴ این تیم توانست با اجرای یک بازی جانانه به جام تخت جمشید صعود کند و با مربیگری محمد بیاتی و سرپرستی صمد پورصمدی اولین حضور خود در این جام را تجربه کرد. در ادامه، تیم تراکتور در میان ۱۶ تیم، در جایگاه شانزدهم ایستاد و به دسته پایین‌تر سقوط کرد. پس از یک سال دوری از لیگ سراسری، در سال ۵۶-۱۳۵۵ با هدایت مربی بزرگ «حسین فکری» و با بازیکنانی همانند پرویز مظلومی، عباس کارگر و ابراهیم کیان‌طهماسبی، این تیم توانست جایگاه پنجم را به خود اختصاص دهد. این تیم در اولین دوره جام حذفی که در سال ۱۳۵۶ برگزار شد، حضور یافت و به فینال راه یافت، اما در بازی پایانی، نتیجه را با حساب ۴ بر ۱ به ملوان بندرانزلی واگذار کرد و نهایتاً نایب‌قهرمان شد.
بعد از اتمام جنگ تحمیلی، در اوایل دهه هفتاد، واسیلی گوجا رومانیایی، مربیگری تیم تراکتور را به عهده گرفت. او در ابتدا به‌عنوان تکنیسین فنی کارخانجات تراکتورسازی رومانی برای مشاوره و همکاری در بخش تولید و مونتاژ کارخانجات تراکتورسازی ایران به تبریز آمده بود، اما پس از مشاهده امکانات ورزشی کارخانه تراکتورسازی با هیجان زیاد برای پذیرفتن هدایت این تیم تبریزی اعلام آمادگی کرد و جایگزین هدایت مهابادپور سرمربی وقت تیم فوتبال تراکتور شد و در اندک زمان کوتاهی توانست نتایج خیره‌کننده‌ای با تیم فوتبال تحت هدایت خود کسب کند و موردپسند هواداران باشگاه قرار گرفت.
این تیم در سال ۱۳۷۹ در انتهای جدول قرار گرفت و در سال ۸۰ و ۸۱ با مربیگری رضا وطن‌خواه و محمود یاوری آخر شدند و به دسته پایین‌تر سقوط کردند و سرانجام در سال ۸۷ و ۸۸ با مربیگری فراز کمالوند به لیگ برتر صعود کرد.
هواداران باشگاه تراکتورسازی
باشگاه تراکتورسازی تبریز پرتماشاگرترین تیم لیگ برتر در فصل‌های ۱۳۸۷-۱۳۸۸ و ۱۳۸۹-۱۳۹۰ بوده است. تیم تراکتورسازی در میان ۱۸ تیم لیگ برتر تنها تیمی است که به‌صورت رسمی دارای کانون هواداران است و هواداران این تیم پس از ۴۰ سال که از تاسیس این باشگاه می‌گذرد دارای کانون هواداران شدند.
تیم تراکتورسازی تنها تیم شهرستانی است که بیش از ۴۰۰ هزار نفر هوادار رسمی که دارای کد هواداری هستند، دارد و تنها تیم شهرستانی است که در پایتخت دارای زمین چمن اختصاصی و کانون هواداران است.
لوگوی باشگاه تراکتورسازی
لوگوی باشگاه تراکتورسازی از بدو تشکیل که حدود ۴۹ سال پیش بود با نام تراکتورسازی به لاتین و فارسی حک شده است. تبریزی‌ها در اقدامی تازه سعی بر تکمیل کردن این لوگو کردند و به همین امر خطی دور آن کشیده و کلمه تراکتورسازی را حذف و عنوان لاتین تراکتور کلوب ۱۹۷۰ که اشاره به سال تاسیس باشگاه دارد را به کار بردند و همچنین حروفی که در بدنه تراکتور نوشته شده بود را حذف کردند، تا نمایی ساده‌تر داشته باشد. این اتفاق در سال ۱۳۸۴ روی داد. این تیم چند روز نیز در جشن پیراهن، لوگویی جدیدتر رونمایی کردند که ساده‌تر از قبلی و تراکتور به صورت لاتین زیر نماد حک شده بود.
افتخارات باشگاه تراکتورسازی
باشگاه تراکتور یک قهرمانی در لیگ ایران (فصل ۴۰۴-۱۴۰۳)، دو قهرمانی در جام حذفی ایران(فصول ۹۳-۱۳۹۲ و ۹۹-۱۳۹۸) را در کارنامه دارد. تراکتور هفتمین تیم پرافتخار تاریخ لیگ ایران و ششمین تیم پرافتخار تاریخ جام حذفی فوتبال ایران است.
نماد‌های باشگاه تراکتورسازی
باشگاه تراکتورسازی در میان هواداران خود به «تراختور» معروف است. برخی هواداران آذری زبان به آن‌ها «گرگ‌های سرخ» هم می‌گویند. همچنین از قدیم در ورزشگاه شعار‌هایی در میان هوادارن تراکتورسازی رواج داشته است که مشهورترین آن‌ها «داغلاری سؤکر...»، «ئیل یاتار، طوفان یاتار، یاتماز تراختور بایرقی» و «یاشاسین آذربایجان» هستند.
