نشان تجارت - مرگ یک عزیز، فقط زندگی یک شخص را مختل نمی‌کند، بلکه زندگی او را برای همیشه تغییر می‌دهد. وقتی فردی که شما او را می‌شناسید و به او اهمیت می‌دهید، عزیز خود را از دست می‌دهد، ممکن است ندانید به او چه بگویید یا چگونه او را تسلی دهید و از او حمایت کنید.
اگر شما خودتان با چنین غمی مواجه نشده باشید، کار برایتان سخت‌تر هم می‌شود. اما روش‌های مختلفی وجود دارد که می‌توانید فرد داغداری را تسلی دهید:
۱. روند غم و اندوه را درک کنید
هر چه بهتر روند اندوه را بشناسید، بهتر می‌توانید به دوست داغدارتان کمک کنید. اندوه، مراحل قابل پیش‌بینی ندارد و وضعیتی عاطفی است که هر کس به‌گونه‌ای متفاوت آن را حس می‌کند؛ بنابراین هرگز به فرد عزادار نگویید چه احساسی داشته باشد یا چه کند.
در ضمن فرد داغدار ممکن است دچار احساس گناه، خشم، ناامیدی و ترس شود یا به زمین و زمان بد بگوید. یا اینکه مدام گریه کند و کنترلی روی رفتار خود نداشته باشد. هرگز او را قضاوت نکنید. اگر حرف ناراحت‌کننده‌ای به شما گفت، آن را شخصی نکنید.
بهبود از درد مرگ عزیز معمولا ۱۸ تا ۲۴ ماه زمان لازم دارد. این روند برای برخی طولانی‌تر و برخی کوتاه‌تر خواهد بود. هرگز به فرد داغدار فشار نیاورید که دست از اندوه بردارد، چراکه این رفتار، روند بهبود را طولانی‌تر می‌کند.
۲. به فرد عزادار گوش دهید
بسیاری از ما در برخورد با یک فرد عزادار نمی‌دانیم چه بگوییم، اما چیزی که در این زمان واقعا مهم‌تر است، شنیدن حرف‌های اوست. بیشتر مردم وقتی فرد عزادار می‌خواهد درباره فردی که فوت کرده صحبت کند، حرف را عوض می‌کنند.
اما باید بدانید کسی که عزیز خود را از دست داده است، دوست دارد از او و خاطراتش صحبت کند؛ بنابراین با رفتارتان نشان دهید که از صحبت‌های او خسته نمی‌شوید و حتی می‌خواهید بدانید برای عزیزش چه اتفاقی افتاده است. در واقع با این کار می‌توانید کمی به او تسلی دهید.
اگر شما هم در گذشته تجربه مشابه‌ای داشتید، از تجربه خودتان خیلی کوتاه و مختصر بگویید تا او را مطمئن کنید که تا حدی می‌توانید شرایط او را درک کنید. اما هرگز به او نگویید که می‌دانید او چه حسی دارد، چراکه افراد مختلف در مورد تجربه‌های یکسان، احساس یکسانی ندارند.
درد او را هرگز کم‌اهمیت جلوه ندهید و به او بگویید، «نمی‌دانم واقعا چه باید بگویم، اما می‌خواهم بدانی که شریک غمت هستم.»
اگر هم فرد داغدار علاقه‌ای به حرف زدن نداشت، او را وادار به صحبت نکنید. می‌توانید کنار او بنشینید و دست او را بگیرید یا او را بغل کنید.
همچنین می‌توانید از فرد عزادار بپرسید چه کمکی می‌توانید برای او انجام دهید. اگر کاری برای برگزاری مراسم لازم است انجام شود و به کمک نیاز دارد، او را یاری دهید. یا اگر کودکی دارد که باید به او توجه شود، این مسئولیت را مدتی به عهده بگیرید. در واقع بگذارید بداند که می‌خواهید به او کمک کنید.
۳. مراقب حرف‌هایتان باشید
هرگز حرف‌های زیر را به یک فرد عزادار نگویید:
* به او نگویید، «خدا اینگونه خواسته است.» این طرز صحبت، نوعی بی‌ادبی تلقی می‌شود که فرد عزادار را عصبانی کرده و دردی به دردهایش اضافه می‌کند.
* به او نگویید، «شکرگزار چیزی که الان داری، باش». فرد عزادار می‌داند چیز‌هایی برای شکرگزاری دارد، اما الان که داغدارِ عزیزش است، هیچ کدام از آن‌ها اهمیتی ندارند.
* به او نگویید، «او اکنون در مکانی بهتر است». ممکن است فرد عزادار، به این موضوع اعتقادی نداشته باشد و شما با گفتن چنین جمله‌ای به او کمکی نخواهید کرد.
* به او نگویید، «اندوه بس است و باید به زندگی ادامه دهید». برخی از افراد در برابر ادامه دادن مقاومت می‌کنند، زیرا آن‌ها احساس می‌کنند این کار به معنای «فراموش کردن» عزیزشان است. کم شدن اندوه، به زمان نیاز دارد و این زمان در هر کس متفاوت است.
* به او نگویید که چه کار کنند یا چه کار نکنند. این جملات بیش از حد دستوری‌اند. به جای این جملات می‌توانید به او بگویید، «فکر کردی که الان چه کار کنی؟» و برای تشویق کردن او به ادامه دادن، از این نوع جملات استفاده کنید.
۴. او را تنها نگذارید
فرد عزادار برای طی کردن روند عزاداری به زمان نیاز دارد و این زمان در هر کس متفاوت است؛ بنابراین صبور باشید و به او فرصت بهبود دهید. همچنین او را مطمئن کنید تا هر وقت که بخواهد شما به او سر خواهید زد. حتی اگر او هنوز آمادگی صحبت کردن یا بودن در کنار دیگران را نداشته باشد، بهتر است بداند تنها نیست.
با روش‌های فوق می‌توانید تسلی‌بخش فردی باشید که به تازگی عزیزش را از دست داده است.
