نشان تجارت - محمد آیتی: در اواخر دهه ۷۰، تب استفاده از اینترنت در ایران بالا گرفت، اما بررسی آمارها حکایت از این دارد که به نسبت وقت زیادی که اکثر ایرانیها صرف میکنند، بهره آنچنانی از این فرصت جهانی نمیبرند.
استفادههای سطحی و البته بیفایده و کمفایده که اوج آن در حضور چشمگیر ایرانیها در شبکههای اجتماعی مشهود است، در کنار آمار بالای دانلود فیلمهای مبتذل حکایت از این دارد که مسئولان کشور و مخصوصاً افرادی که در حوزه فرهنگ و اقتصاد دستی در کار دارند باید هرچه سریعتر برای پایانبخشیدن به این فضا، آن هم نه به صورت دستوری وارد عمل شوند.
در همین رابطه، احمد علیرضابیگی نماینده تبریز گفت: طبیعتاً از هر ابزار مفیدی، استفادههای غیرمفیدی هم میتوان داشت، ولی نباید باعث شود که خودمان را در استفاده از این ابزار محدود کنیم.
وی افزود: مثلاً تیغ جراحی آدم هم میکشد، ولی آیا میتوانیم جراح را از استفاده از آن منع کنیم؟ یا مثلاً اینکه بچهای میخ را در پریز برق کرده و برق او را میگیرد، ولی شما هیچگاه خودت را از نعمت برق محروم نمیکنید.
نماینده تبریز در ادامه عنوان کرد: در استفاده از اینترنت هم باید کنترلهایی صورت بگیرد تا بتواند جلوی ضررها را بگیرد و استفادههای غیرمفید را به حداقل برساند، ولی اگر قرار باشد کنترلها باعث شود که استفادههای مفید هم محدود شود، این عقلانی نیست.
عضو کمیسیون امور داخلی کشور و شوراها اظهار داشت: در شرایط موجود کشور، اینترنت مثل اکسیژن است، چون حرفهای مردم سوار بر این امواج به گوش بقیه میرسد، پس به این بستر که تاثیرات مثبت زیادی دارد باید احترام گذاشت و من به شخصه اصلاً موافق نظریه محدودکردن و یا فیلترکردن نیستم.
علیرضابیگی با اشاره به اینکه تعالی کشور در آموزش شکل میگیرد، گفت: ما اگر انتخاب و اختیار را از مردم بگیریم و بیشتر محدودشان کنیم مثل الان که مجبورشان میکنیم که برای خودرو و لوازم خانگی باید از محصولات داخلی استفاده کنید، وضع بهتر نخواهد شد و اتفاقاً نتیجه عکس میدهد. آموزش، روندی برای همه ایام است؛ باید فرصتها و تهدیدها را مرتب به مردم گوشزد کرد که این موضوع بیشتر کار فرهنگی و آموزشی است.
وی یادآور شد: تصمیمات و اتفاقاتی که برای کشور میافتد حائز اهمیت است و نباید نسبت به خروجی آن بیتفاوت بود. مثلاً اگر آمار میگوید فضای استفاده از اینترنت در ایران خیلی مسیر تعالی را دنبال نمیکند برویم ببینیم چه کارهایی باید بکنیم تا هم شرایط مردم بهتر شود و هم شرایط کشور. وقتی گفته شود «همینی که هست» نتیجه غمانگیز خواهد شد. به طور مثال در انتخابات ریاست جمهوری، آقای کدخدایی سخنگوی وقت شورای نگهبان تلویحا گفت که بود و نبود مردم و مشارکت آنها مهم نیست و بعد هم آن فاجعه عدم مشارکت مردم به بار آمد و نتیجه عکس داد. در رابطه با اینترنت، مردم نباید حس کنند که ما میخواهیم نظر خود را بر آنها تحمیل کنیم و واقعاً هم باید همین باشد.
علیرضابیگی با اشاره به اینکه وقتی بسترهای صحیح را نه به مردم آموزش میدهیم و نه آماده میکنیم، شرایط منطقی پیش نمیرود، گفت: چطور توقع داریم وقتی تحرکی نمیکنیم، کارمان خروجی داشته باشد؟ وقتی کار فرهنگی نشده و از طرفی، سیاستهای اقتصادی در جهت درآمدزایی از اینترنت و تحول اقتصادی کشور نیست، چطور همه انتظار دارند که استفاده تودههای مردم از اینترنت پربار و مثبت باشد؟ وقتی تصمیمگیران خیلی به فکر نیستند و از طرفی، انگیزه در جامعه پایین است، نتیجهاش میشود استفاده بالا و البته کمبهره از این ظرفیت جهانی.
این عضو کمیسیون امور داخلی کشور و شوراها در پایان خاطرنشان کرد: چند سالی است که در جنگ اقتصادی سخت و سنگینی به سر میبریم و برای اینکه اقتصاد و معیشت جامعه بهبود پیدا کند ضرورت دارد که مردم را در تصمیمات و البته کارها بیش از پیش دخیل کنیم. باید نظرات مردم را درباره انتظاراتشان از اینترنت پرسید. باید فضای کسب و کار به آنها داد. در این شرایط که آنها حس کنند تاثیرگذار هستند و میتوانند زندگی راحتتری را برای خود رقم بزنند، به مرور استفاده سطحی مردم از اینترنت به طرز چشمگیری کاهش پیدا خواهد کرد.
منبع: جامعه ۲۴