نشان تجارت - محمد آیتی: گفته میشود سهم ایران از گردشگری جهانی، کمی بیش از یک درصد است که بدون شک این آمار برای کشوری که صاحب چند هزار سال تمدن است و به لحاظ اماکن تاریخی و مذهبی رتبه بالایی در دنیا دارد و همچنین چهار فصل است، جای تاسف و البته تامل دارد.
حال در این حدود دو سالی که ویروس کرونا در دنیا ظهور و بروز پیدا کرده، صنعت گردشگری همه کشورها از جمله ایران آسیب جدی دیده است و به گفته برخی کارشناسان اگر این وضع برای مدتی به همین منوال ادامه پیدا کند باید به طور رسمی، ورشکستگی آن را در ایران اعلام کنیم، هرچند که خبرها حکایت از این دارد که بسیاری از فعالان این حوزه در دو سال گذشته، آسیبهای جدی دیدهاند و چه بسا که برخی از آنها فعالیت در این صنعت را به امید کاری درآمدزاتر رها کردهاند.
در همین رابطه، اردشیر مطهری عضو کمیسیون اجتماعی مجلس گفت: صنعت گردشگری در ایران یک محل درآمد ویژه برای کشور است اگر برنامهریزیها در آن منطقی و بر اساس خردجمعی باشد.
وی افزود: اشتغالزایی و ایجاد رفاه نسبی برای عموم مردم، دو رسالت مهم دولتهاست. حال با این توضیح اگر صنعت گردشگری را بها دهیم تا حد قابل ملاحظهای هر دوی این شعارها محقق میشود. متاسفانه نهتنها در این دههها به این موضوع بااهمیت به طور خاص نگریسته نشده که حتی شیوع ویروس کرونا باعث شده صاحبان این صنعت، ضررهای هنگفتی در سایه بیتوجهی و کمتوجهی مسئولان بکنند.
نماینده گرمسار در مجلس تصریح کرد: به هر حال ویروس کرونا وجود دارد و همه دنیا از آن آسیب دیده است؛ مگر زندگی متوقف شده است؟ مگر در مترو، اتوبوسها و محافل کارگری و... تحرک و تجمع نیست؟ چرا باید صنعت گردشگری به خصوص در این دوران بایکوت شود؟ کمترین حمایت دولت برای فعالان صنعت گردشگری این است که امتیازاتی را به آنها بدهند که فشار ضررهای آنها در این دو سال به حداقل برسد.
مطهری اظهار داشت: با وجود کرونا، سبک زندگیها باید تغییر کند که البته این تغییر رخ داده است. از اینرو عوامل وزارت بهداشت و درمان باید هم بر کار فعالان این حوزه نظارت داشته باشد و هم، اطمینانی را ایجاد کند که این صنعت هم بتواند به حیات خود ادامه دهد.
این عضو کمیسیون اجتماعی با بیان اینکه مسئولان ایران در جذب توریست ناکام ماندند، گفت: ایران کشوری با ظرفیتی فوقالعاده است، اما درآمد چندانی از صنعت توریسم ندارد که این واقعاً غمانگیز است. دولت، وظیفهاش بهبود وضعیت معیشتی مردم است که اگر همین صنعت درست اداره میشد شاهد این اندازه فقر و کمبود امکانات نبودیم. صنعت گردشگری میتواند در دوران تحریم، جایگزین فروش نفت شود، اما هیچگاه این موضوع به عنوان یک ضرورت دیده نشد.
وی یادآور شد: متاسفانه در این سالها با کاهش جدی پول ملی روبرو شدیم، ولی اگر ارادهای بود میشد این تهدید را به فرصت تبدیل کرد. در این دوران است که آمدن به ایران برای بسیاری از خارجیها مقرون به صرفه است و ما میتوانستیم با این ظرفیت برای کشور ارزآوری کنیم، اما نشد، چون متولی امر در این موضوع مشخص نیست. اگر مخصوصاً دو وزارت گردشگری و امور خارجه همفکری جدی در معرفی ایران به دنیا میکردند شک نکنید وضع درآمدزایی ما از این صنعت به مراتب بهتر از این سالها بود.
مطهری در پاسخ به اینکه عدهای، مشکلات امنیتی و پوشش زنان در ایران را جزو عوامل بازدارنده در این صنعت میدانند، گفت: به هر حال ما کشوری مستقل با فرهنگ و دین خاص خود هستیم. از اینرو پیگیری گردشگری حلال همیشه برای ما یک اولویت بوده و هست. برخی به عنوان جاسوس در قالب توریست به ایران میآیند که قابل پیشبینی است، اما نباید کل این صنعت را به خاطر این درصد کم که همیشه هم میتوانند باشند معطل گذاشت. از طرفی در کشور ما به خاطر قوانینی که بر اساس شریعت نوشته شده، حجاب، اجباری است و صرف مشروب و چیزهایی از ایندست، ممنوع؛ اما آیا در جذب جمعیت چند صد میلیونی مسلمان که در دنیا وجود دارند، موفق بودهایم؟ آیا توانستیم مثل ترکیه و امارات از این راه برای کشورمان تحول اقتصادی ایجاد کنیم؟ آیا برنامهریزی و همپوشانی دستگاههای ذیربط منطقی بوده است؟
نماینده گرمسار در ادامه بیان کرد: مسلمانان سراسر جهان برای رفتن به مکه و مدینه رغبتی عجیب دارند و در حدی این رغبت برای آمدن به ایران هم وجود دارد، ولی عوامل تصمیمگیر در ایران نتوانستند این ظرفیت را فعال کنند. در هر کاری اگر اراده باشد، موفقیت حاصل میشود. مثلاً ما در صنعت موشکی و هستهای به پیشرفتهای خوبی در دنیا رسیدیم، چون خواستیم و این را نیازمان قلمداد کردیم. از ایندست افراد و ارادهها باید در صنعت گردشگری هم باشند، وگرنه باز هم در به همان پاشنه خواهد چرخید.
وی در پایان خاطرنشان کرد: در موضوع توسعه و گسترش صنعت گردشگری اینطور نیست که یک نفر حرف درست و کاملاً حرفهای بزند؛ افراد زیادی در این زمینه حرف برای گفتن دارند که باید نظرات خود را با هم ادغام کنند تا از آن، یک نقشه راه دربیاید. در کشور ما افرادی با نگاه بسته در این حوزه وجود دارند که میشود با ارائه طرح و گفتوگو آنها را هم همراه کرد. قرار نیست به خاطر درآمدزایی، دین، فرهنگ و امنیت کشور را رها کنیم؛ باور کنیم که میشود منافع کشور را حفط و توامان درآمدزایی هم داشت.