این یک مبارزه خواهرم نیستی!

این محدودیت ها باعث شده تا خواهران منصوریان که در سال های اخیر ستاره های ووشوی ایران لقب گرفتند، چالش مبارزه با یکدیگر را هم بچشند.

مسابقات انتخابی تیم ملی ووشو جهت حضور در بازی های آسیایی ۲۰۱۸ چند روز قبل برگزار شد که در وزن ۵۲ کیلوگرم «الهه منصوریان» و «سهیلا منصوریان» با غلبه بر حریفان به اردو رسیدند. در وزن ۶۰ کیلوگرم نیز «شهربانو منصوریان» و «صدیقه دریایی» اردونشین شدند.

حالا باید از میان این ۴ نفر، ۲ ووشکار برای شرکت در بازی های آسیایی انتخاب شوند. در وزن ۵۲ کیلوگرم الهه و سهیلا منصوریان باید در اردوهای تیم ملی با یکدیگر مسابقه بدهند تا برنده ۲ مبارزه از ۳ مسابقه در نهایت راهی جاکارتا شود.

رویارویی این ۲ خواهر در انتخابی تیم ملی اتفاق جالبی را رقم زد و بهانه ای شد تا با آنها دقایقی همکلام شویم. در ادامه مشروح صحبت های سهیلا و الهه منصوریان را در گفت و گو با خبرنگار "ورزش سه" می خوانید.

سهیلا منصوریان: قطعا شانس من از الهه بیشتر است

خواهر کوچکتر که چند سال دیرتر از الهه وارد ووشو شده، از انگیزه بالاتری نسبت به خواهر بزرگتر برخوردار است. سهیلا منصوریان که ۴ سال قبل هم در مصاف با الهه، بازی های آسیایی را از دست داد، درباره مسابقات انتخابی می گوید: «متاسفانه بازی های آسیایی در بخش زنان فقط در ۲ وزن برگزار می شود و این محدودیت زیادی را برای ووشوکاران ایجاد می کند. خدا را شکر در انتخابی نخست من و الهه توانستیم تمامی حریفان خود را شکست دهیم و به اردوی تیم ملی برسیم. حالا ما ۲ نفر با یکدیگر رقیب هستیم و حدود ۱۵ روز دیگر مسابقه انتخابی داریم تا از بین ما یک نفر به بازی های آسیایی اعزام شود. مسابقه انتخابی دوم به صورت ۲ از ۳ برگزار می شود.»

وی همچنین درباره انگیزه های خودش می افزاید: «من در ۲ سال اخیر با انگیزه حضور موفق در بازی های آسیایی تمرین کردم و تا چندی پیش هم که در لیگ چین بودم. خدا را شکر نتایج خوبی هم گرفتم؛ اما باید مرحله آخر انتخابی را هم با برد پشت سر بگذارم. ما ۴ سال قبل هم با یکدیگر رقیب بودیم که در نهایت الهه به بازی های آسیایی رفت و نتیجه خوبی هم گرفت. خیلی هم فرقی نمی کند کدام یک به مسابقات برویم چون بالاخره ۲ خواهر هستیم. از همین حالا می گویم امیدوارم کسی برنده انتخابی شود که در نهایت پرچم ایران را در بازی های آسیایی بالا ببرد.»

سهیلا منصوریان در پاسخ به این سوال که شانس خودش را بیشتر می داند یا خیر، می گوید: «قطعا شانس خودم را بیشتر می دانم. با اینکه شهربانو و الهه مربیان من محسوب می شوند؛ اما من از مدت ها قبل خودم را آماده این مسابقات کردم. تا به حال نتوانستم در این بازی ها حضور پیدا کنم و می دانم که رویداد مهمی است. امیدوارم این بار قرعه به نام من بیفتد. البته الهه بازیکن سخت و چغری است و کسی نمی تواند برنده این مسابقه را پیش بینی کند. ما با هم کری خوانی هم داریم؛ اگرچه با سبک مبارزه هم کاملا آشنا هستیم. بیشتر از همه من با الهه تمرین کردم و از او شناخت خوبی دارم؛ اگرچه برعکس این اتفاق هم درباره من صدق می کند.»

الهه منصوریان: سهیلا زیاد کری می‌خواند

خواهر بزرگتر که سابقه کسب ۲ مدال برنز و نقره را در دوره های قبلی بازی های آسیایی در کارنامه دارد، این بار هدفش را کسب مدال طلای این مسابقات قرار داده است؛ اگرچه قبل از اعزام سد محکمی مثل خواهرش را پیش رو دارد. الهه منصوریان با اشاره به تکرار این مبارزه بعد از ۴ سال می گوید: «۴ سال پیش در انتخابی با سهیلا روبرو شدم؛ اما در نهایت او انصراف داد که من به مسابقات اعزام شوم. آن موقع سهیلا گفت کم تجربه است و بهتر است من به این رقابت ها بروم. امسال اما شرایط متفاوت است و همه جوره با یکدیگر برابر هستیم. در لیگ چین با هم بودیم و سهیلا هم از آمادگی بالایی برخوردار است. به هر حال بازی های آسیایی اهمیت بالایی دارد و هر دو دوست داریم در این رقابت ها باشیم و کوتاه هم نمی آییم.»

وی در پاسخ به این سوال که شانس خودش را بیشتر می داند یا خواهرش، می افزاید: «سهیلا از من جوان تر است و روحیه بالایی دارد. او مقابل من خیلی خوب بازی می کند و چیزی معلوم نیست. شاید تجربه من بیشتر باشد؛ اما سهیلا هم آمادگی بالایی دارد. با این حال اگر من انتخاب شوم و بروم؛ مطمئن باشید طلا می گیرم.»

الهه منصوریان در پایان می گوید: «اگر تعداد اوزان ووشوی زنان در بازی های آسیایی بیشتر بود، می توانستیم هر ۳ خواهر با هم به این رقابت ها اعزام شویم. متاسفانه نمی خواهند در ووشو خیلی مدال توزیع شود. با این حال این شرایط از قبل بوده و مجبوریم مقابل هم قرار بگیریم. سهیلا خیلی برای من کری می خواند. البته دوستانه با هم بازی کردیم که یک بار من پیروز شدم و یک بار هم سهیلا.»