صنعت نساجی در تنگنای واردات و فرسودگی
نشان تجارت - بررسی واردات پارچه در چندین سال اخیر نشان می دهد که هر سال بخصوص از سال ۱۴۰۰ به بعد شاهد افزایش حجم واردات هستیم طبق آمار در سال ۱۴۰۱ واردات پارچه به حدود ۶۰۰ میلیون دلار، در سال ۱۴۰۲ به رقم ۸۰۰ میلیون دلار و در سال ۱۴۰۳ نیز حدود ۹۷۰ میلیون دلار رسید.
از یک سو، جذابیت های ارزی به خاطر فاصله نرخ بازار آزاد و نیمایی باعث شده است تا گرایش ها به سمت واردات سوق پیدا کند هر چند آیین نامه هایی واردات ته لنجی و مناطق آزاد نیز در این زمینه نیز بی تاثیر نیست.
از سوی دیگر، واردات پارچه و پوشاک از مبادی های غیر رسمی و غیرقانونی نه تنها به تولید داخل آسیب می زند بلکه رقابت ناعادلانه را با تولید داخل به همراه دارد و در نهایت کالاهایی که به دست مردم می رسید به خاطر طی نکردن هزینه های جاری، گمرکی، مالیاتی و … ارزان تر از سایر کالاهاست هر چند بی کیفیت اما به خاطر ارزان قیمت بودن، مردم را جذب می کند.
واردات بی رویه و قاچاق پارچه و پوشاک از مهمترین دغدغه های صنعتگران نساجی است که در دیدار با رهبر معظم انقلاب اسلامی در سوم بهمن ماه سال گذشته مطرح شد در این دیدار که بیش از هزار نفر از فعالان اقتصادی کشور از بخش خصوصی با حضور معاون اول رئیس جمهور و جمعی از وزرا حضور داشتند، مشکلات صنعت نساجی بیان شد.
در ادامه رسیدگی به مطالبات صنعتگران این عرصه، در دوم آذرماه بود که محمدرضا عارف معاون اول رئیس جمهور در جلسه ای با حضور اعضای انجمن نساجی به بررسی وضعیت و احیای صنعت نساجی پرداخت
در این جلسه معاون اول رئیس‌جمهور با اعلام حمایت دولت از صنعت نساجی و مخالفت با واردات بی‌رویه در این حوزه، تاکید کرد که دولت نسبت به رفع مشکلات صنعت نساجی حساسیت دارد و کشور باید به وضعیتی پایدار در صنعت نساجی برسد.
