رنه مگریت و جادوی ماندگاریش
نشان تجارت - فاکتورهای زیبایی شناختی و تصویری و در عین حال تحریک کننده رنه مگریت نقاش بلژیکی، (کلاه‌های لبه‌دار ، رویاهای ابریشمی)، میراث پایدار و جاودان اوست که تقاضای گسترده، خواهان‌هایی همیشگی و فزاینده برای آثارش، همچنین قیمت چند میلیون دلاری آنها را در حراج‌ها تضمین می‌کند.
با این حال این موارد ممکن است ما را از دیدگاه‌هاي پیچیدهي هنرمند، دل مشغولی‌هاي سیاسی‌اش و نیز ارتباط مهمش با جنبش‌هاي هنري مهم در قرن بیستم غافل سازد. با تحلیل بیشتر در شرح حال و کارهای واپسین مگریت، همچنین یکی از نمادین‌ترین اثر او خیانت تصاویر (این یک پیپ نیست) که در زبان انگلیسی هم به همین نام (خیانت تصاویر) ترجمه شده است، پرتره‌ای به مراتب کامل‌تر از یک هنرمند ظاهر می‌شود که سوالاتی در مورد بازنمایی دوباره، تخصیص(استفاده از اشیا و تصاویری که قبل هم موجود بوده با تغییر دادن و یا ندادن موجودیت آن) مطرح کرده بود، که شاید در حال حاضر بیش از هر چیزی قابل توجه باشد.
کمی از رنه مگریت بیشتر بدانیم
به مانند بسیاری از سوررئالیست‌های آن دوران رنه مگریت بلژیکی(1898-1976) نیز از تبعات دو جنگ جهانی بی بهره نبود و زندگی و آثارش دچار تحول و دگرگونی عظیمی شد. هر چند که، تراژدی شخصی‌اش حتی قبل از ترور آرشیدوک فرانتس فردیناند ، و پیش از دهه‌های زجرآور اروپا، آغاز شده بود. زیرا هنگامی که مگریت 13 سالش بود مادرش رژینا با غرق کردن خودش در رودخانه سامبر خودکشی می‌کند. زمانی که پیکر او یافت شد، پیراهن شب سفیدش به دور صورتش پیچیده شده بود- این حقیقت برای شرح و تفسیر نقاشی‌هایی از مگریت مورد استفاده قرار می‌گیرد که صورتها با پارچه‌ای سفید پوشیده شده است. (همچنین تعلق خاطر مگریت و ارجاعات مکرر او به کلاه را نیز نمیتوان با مادرش رژینا قبل از ازدواج به عنوان کارگر به کار درست کردن کلاه‌های زنانه و فروش آنها مشغول بوده است را بی ارتباط دانست)
اگرچه این سبک و سیاق به نظر وحشتناک بود(غرق شدن) ولی یک پتانسیل شاعرانه نیز به همراه خود داشت: زنان غرق شده مدتهاست الهام بخش طیف بزرگی از هنر است (به مانند: اوفلیا" که بعد از کشته شدن پدرش توسط محبوب خود با چیدن چندین گل خود را به رودخانه می‌افکند") آن گایله سلیوت نویسنده‌ایست که اظهار می‌کند خاطراتی از این رویدادها در برخی از آثار مگریت دیده می-شود، به مانند Solitary Walker و collective invention، این اثر، موجودی که نصف زن(در بالاتنه‌ی اثر) و نیمی ماهی(در قسمت پایین) است در کنار جزر و مد ساحل دیده می‌شود. سلیوت در ادامه می‌نویسد: ″تخریب سرانسان یک نشانه مستقیم از ترس و ناپدید شدن و در نهایت دفورمه شدن است همچنان که این فرم از نقاشی در حال تخریب تصویر افسانه‌ای از پری دریاییست که در ذهن داریم.″ گرچه بسیاری از تصاویر مگریت سرشار از جذابیت و فوق‌العاده‌گی است، بی‌گمان می‌توان گفت گاه سرشار از رعب و وحشتی عمیق است.
ترجمه و گردآورنده: مانا یزدانی امیری
