نشان تجارت - کلوئید میتواند بسیار بزرگتر از زخم اصلی باشد. بیشتر در قسمت قفسه سینه، کتف، لاله گوش و گونهها به وجود میآید. با این حال، هر نقطهای از بدن میتواند رشد کند.
وقتی پوست آسیب میبیند، دور زخم یک بافت فیبروزی به نام اسکار تشکیل میشود تا صدمهی وارد شده ترمیم و از آن محافظت شود. در برخی موارد یک بافت اسکار اضافی رشد میکند که باعث شکل گیری زوائد صاف و سفتی به نام کلوئید میگردد.
کلوئید گرچه ضرری برای سلامتی ندارد، اما ممکن است نگرانیهایی به لحاظ ظاهری و زیبایی در فرد ایجاد کند.
کلوئید از رشد بیش از اندازهی بافت اسکار به وجود میآید. اسکارهای کلوئید معمولاً بزرگتر از خود زخم اصلی هستند. شکل گیری آنها ممکن است هفتهها یا ماهها به طول انجامد.
تغییر رنگ بخشی از پوست به گوشتی، صورتی یا قرمز
ایجاد برآمدگی یا برجستگی در بخشی از پوست
بزرگ شدن بخشی از پوستی به مرور زمان و تشکیل بافت اسکار در آن نقطه
احساس خارش در بخشی از پوست
اسکار کلوئید گرچه ممکن است خارش دار باشد، اما معمولاً ضرری برای سلامتی ندارد. پوشیدن لباس یا دیگر انواع سایش، به دلیل وجود کلوئید ممکن است باعث احساس ناراحتی، سوزش یا تحریک شود.
اسکار کلوئید میتواند به شکل گسترده بر روی بدن به وجود آید که به طور کلی مورد نادری محسوب میشود. در صورت وقوع این حالت، اسکار سفت شده ممکن است در حرکات فرد محدودیت ایجاد کند.
کلوئیدها بیشتر مشکل زیبایی محسوب میشوند تا پزشکی. ممکن است به خاطر وجود یک کلوئید بسیار بزرگ در نقطهای از بدن خود که جلوی دید قرار دارد احساس بدی پیدا کنید.
اغلب انواع آسیبهای پوستی میتوانند زمینه ساز ایجاد اسکار کلوئید شوند. این آسیبها عبارتند از:
اسکار جوش
سوختگی
اسکار آبله مرغان
سوراخ گوش
خراش
جای برش عمل جراحی
جای واکسن
احتمال بروز اسکار کلوئید در زنان و مردان به یک اندازه است. کسانی که پوست تیره تری دارند بیشتر مستعد آن هستند.
بارداری
سن کمتر از ۳۰ سال
ژنتیک هم در بروز کلوئید مؤثر است، یعنی اگر یکی از والدین شما یا هر دوی آنها کلوئید داشته باشند، احتمال بروز آن در شما بیشتر است.
درمان کلوئید میتواند کار دشواری باشد. اسکار کلوئید در نتیجهی تلاش بدن برای ترمیم خود به وجود میآید. بعد از برداشتن کلوئید، بافت اسکار ممکن است دوباره برگردد و گاهی بزرگتر از قبل میشود.
قبل از هر گونه اقدام پزشکی، درمانهای خانگی را امتحان کنید. روغنهای مرطوب کنندهی پوست میتوانند به حفظ نرمی بافت کمک کنند. این کار ممکن است به کاهش اندازهی اسکار بدون تشدید کردن آن کمک کند. کلوئید معمولاً به مرور و بدون هیچ درمان خاصی، تحلیل میرود و صاف میشود.
پزشک احتمالاً ابتدا درمانهای کمتر تهاجمیای مثل استفاده از پدهای سیلیکونی و باندهای فشاری یا تزریق را به شما توصیه میکند، به خصوص اگر اسکار کلوئید تازه باشد. این درمانها برای اثربخش بودن باید به طور مکرر و با دقت انجام شوند و دست کم سه ماه طول میکشد تا تأثیرگذار باشند.
اگر کلوئید بسیار بزرگ یا قدیمی باشد، ممکن است پزشک توصیه کند با عمل جراحی اقدام به برداشتن آن کنید. احتمال بازگشت کلوئید بعد از جراحی میتواند بالا شود. با این حال فواید برداشتن یک کلوئید بزرگ ممکن است به ریسک ایجاد اسکار بعد از جراحی بچربد.
جراحی کرایو شاید مؤثرترین نوع جراحی برای کلوئید باشد. در این نوع جراحی که به آن کرایو درمانی هم گفته میشود، کلوئید را با نیتروژن مایع منجمد میکنند.
برای برخی انواع اسکار (از جمله بعضی کلوئیدها) پزشک ممکن است استفاده از لیزر را توصیه کند. در این روش با استفاده از پرتوهای نور کلوئید و پوست اطراف آن را میتراشند تا ظاهر صافتر و یکدست تری پیدا کند.
با این حال، این ریسک هست که استفاده از لیزر باعث تشدید اسکار و قرمز شدن پوست و درنتیجه وخیمتر شدن کلوئید شود. با این حال، این عوارض جانبی گاهی از اسکار اصلی بهتر هستند.
درمان کلوئید میتواند دشوار باشد و همیشه نیز مؤثر نیست. به همین دلیل، باید سعی کنید از آسیبهای پوستی که میتوانند منجر به اسکار کلوئید شوند پیشگیری کنید. استفاده از پدهای فشاری یا پدهای ژل سیلیکون بعد از آسیب هم ممکن است به جلوگیری از ایجاد کلوئید کمک کند.
قرارگیری در معرض آفتاب یا برنزه کردن پوست ممکن است باعث تغییر رنگ بافت اسکار شود و رنگ آن را اندکی تیرهتر از پوست اطراف آن کند. این امر میتواند کلوئید را بیشتر مشخص کند. هنگام حضور در آفتاب اسکار خود را بپوشانید تا دچار تغییر رنگ نشود.