حفظ ظرفیت تولید برای صادرات/ جزئیات افزایش ۲۸۰هزار بشکه‌ای تولید نفت
نشان تجارت - طرح ۳۳ پروژه نگهداشت و افزایش تولید، در انتهای سال ۱۳۹۶، مصوبه هیات مدیره و در ابتدای سال ۱۳۹۷، مصوبه شورای اقتصاد را اخذ کردند و آغاز شدند. بر این اساس در شرکت ملی مناطق نفت خیز جنوب ۲۶ پروژه، سه پروژه در شرکت نفت مناطق مرکزی ایران و چهار در شرکت نفت فلات قاره ایران تعریف شد.
تا کنون ۲۳ پروژه از ۳۳ پروژه مذکور، امضا و واگذار شده است و در مراحل اجرایی قرار دارد، از ۱۰ پروژه باقی مانده هفت پروژه در مرحله مناقصه و سه پروژه در حال مذاکره به صورت ترک تشریفات قرار دارند و طبق برنامه، باید تا پایان سال جاری تعیین تکلیف شوند.
هر میدان به کدام شرکت رسید؟
قراردادهای واگذار شده مرحله اول شامل میادین اسفند و سیوند، سعادت آباد، نفت شهر، دانان، منصوری آسماری، رامشیر، کبود، گچساران خامی، لالی آسماری و نرگسی می‌شوند که پیمان کاران این میادین به ترتیب شرکت‌های توسعه پترو ایران، گروه مپنا، گلوبال پتروتک کیش، ملی حفاری ایران، مهندسی و ساختمان صنایع نفت(منصوری آسماری و رامشیر)، ملی حفاری ایران و اکتشاف انرژی گستر پارس، ملی حفاری ایران، پتروگوهر فراساحل کیش و حفاری دانا کیش هستند.
در قراردادهای واگذار شده مرحله دوم، میدان فروزان توسط مشارکت پتروپارس و مبین گستر سازه، میدان رسالت توسط مشارکت مهندسی و ساختمان تاسیسات دریایی ایران و راهبردهای هوشمند، میدان رامین توسط توسعه صنعت نفت و گاز پرشیا، میدان منصور آباد توسط توسعه پترو ایران، میادین مارون ۲ و ۵ توسط تنکو، میدان زیلایی توسط گلوبال پتروتک کیش، میادین اهواز یک و چهار توسط مشارکت توسعه صنایع نفت و انرژی قشم و مارون کاران، میادین مارون یک و چهار توسط حفاری شمال و سیاهمکان توسط گسترش انرژی پاسارگاد درحال انجام است.
نحوه برگزاری مناقصات طرح نگهداشت و افزایش تولید
از آنجایی که یکی از اهداف پروژه های طرح های نگهداشت و افزایش تولید، ایجاد اشتغال برای سازندگان و پیمان کاران داخلی بود، علاوه بر الزامات استفاده از کالاهای ساخت ایران در این قراردادها، بر برگزاری مناقصات از لیست پیمانکاران صاحب صلاحیت ایرانی مشتمل بر ۱۷ شرکت اکتشاف و تولید (E&P) و ۴۰ مشارکت(Consortium) از میان ۱۶ شرکت حفاری و ۲۲ شرکت طرح و ساخت رتبه یک تاکید شده است. از سوی دیگر این شرط وجود داشت که فقط شرکت های ایرانی می توانند در مناقصات شرکت کنند، مگر اینکه یک شرکت خارجی برای سرمایه گذاری جوینت شرکت‌های ایرانی شود که تا کنون این اتفاق محقق نشده است.
استفاده از کالاهای ساخت داخل
برای نخستین مرتبه در صنعت نفت، علاوه بر قانون ۵۱ درصد خرید تجهیزات داخلی، خرید تجهیزاتی که در کشور تولید می‌شود نیز اجبار شده است. در این راستا لیستی از کالاهای پرمصرف که امکان ساخت آنها وجود دارد تهیه و به صورت الزام ساخت داخل ضمیمه قراردادها شد. در این لیست حدود ۱۵ گروه کالایی که امکان ساخت داخل آن در داخل محقق شده است وجود دارد که بخشی از آنها از نتایج ۱۰ گروه کالایی ساخت داخل وزارت نفت هستند.
بر اساس گفته مسئولان، سهم تجهیزات داخلی در این پروژه‌ها درحال حاضر بین ۷۰ تا ۸۰ درصد است و احتمالا این میزان به مرور افزایش خواهد یافت.
نحوه تامین مالی ۳۳ پروژه نگهداشت و افزایش تولید
برای تامین مالی این پروژه‌ها، تا کنون از صندوق توسعه ملی و منابع داخلی شرکت ملی نفت ایران منابعی تزریق نشده است، بلکه تامین مالی برای نخستن بار تماماً از طریق انتشار اوراق منفعت اسلامی صورت گرفته است. بر این اساس تا اوایل پاییز ۳۰ هزار میلیارد ریال اوراق فروخته شد.
در پروژه های مرحله نخست(۱۰ قرارداد اول)، با این هدف که شرکت ملی نفت ایران قادر باشد سرمایه های خود را در پروژه های دیگر به کار بگیرد، پرداخت معوق ۲۰درصد هزینه های طرح طی دو سال از اتمام کار در نظر گرفته شد. اما با توجه به اینکه بنیه مالی پیمانکاران به دلیل تحریم‌ها، ضعیف شد، این روش در قرا دادهای مرحله دوم منتفی شد. بنابراین ۱۳ قرارداد مرحله دوم به صورت کامل توسط شرکت ملی نفت ایران تامین مالی شده و تا انتهای قراردادها با پیمانکاران تسویه حساب می‌شود.
بر اساس این گزارش، اجرای ۲۹ پروژه در خشکی و ۴ پروژه در فراساحل به افزایش تولید نفت به ۲۸۰ هزار بشکه در روز منجر می‌شود و هرچند درحال حاضر شرایط صادرات نفت برای ایران فراهم نیست اما انتظار می‌رود تا زمانی که پروژه‌ها تا دو سال دیگر به نتیجه برسد، مشکلات صادرات نفت نیز برطرف شود.
منبع: اقتصاد آنلاین
