مشخص نیست حدود ۳۰ هزار پزشک عمومی کشور کجا هستند!
نشان تجارت - شرایط دشوار اقتصادی حاکم بر ایران که در پی چالش‌های سیاسی با برخی کشورها پدید آمده، تمام اقشار جامعه و کسب‌وکارها را درگیر کرده است؛ اما در برخی حوزه‌ها این مشکلات جلوه پررنگ‌تری دارد، از جمله در حوزه بهداشت و درمان.
کمبود پزشک متخصص، توزیع نامتوازن پزشکان در سراسر کشور، حقوق پایین پزشکان، رزیدنت‌ها و پرستاران، مشکلات بیمه و پرداخت‌های معوقه، همگی ساختار درمان کشور را شکننده کرده و بارها موجب اعتراض و اعتصاب کادر درمان شده است. در هفته‌ها و ماه‌های اخیر، صدای اعتراض پرستاران از مشهد تا کرمانشاه، از خوزستان تا یزد بلند شده است. براساس گزارش خبرگزاری صداوسیما تنها در مشهد حدود چهارصد پرستار با در دست داشتن پلاکارد‌هایی با عنوان «تعرفه عادلانه، حق پرستاران ایرانه» رسیدگی به درخواست‌شان را مطالبه کردند.
در همین زمینه، سلام ستوده عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس گفت: «حضور در عرصه پزشکی کار ساده‌ای نیست. باید بدانیم کسی که سال‌ها تحصیل کرده و حالا وارد فعالیت پزشکی شده، یک ظرفیت بزرگ برای کشور است و نباید این نیروها را به حال خود رها کرد.»
او افزود: «پزشکی که قصد خدمت به مردم دارد، طبیعی است انتظاراتی هم داشته باشد. امنیت شغلی، پرداخت منظم حقوق متناسب با سال‌ها تلاش و زحمات، از نیازهای اساسی آنان است. این مسائل در ظاهر ساده‌اند، اما اجرای درستشان بر عهده دولت است.»
ستوده با اشاره به وضعیت نابسامان پرداخت‌ها گفت: «وقتی پزشکان می‌بینند بیمه‌ها پاسخگو نیستند یا دولت حقشان را به‌موقع نمی‌پردازد، در حالی که در جاهای دیگر می‌توانند با دردسر کمتر درآمد بیشتری داشته باشند، به فکر ترک کشور یا تغییر شغل می‌افتند.»
نماینده عضو کمیسیون بهداشت ادامه داد: «این مشکلات فقط مختص پزشکان نیست. رزیدنت‌ها، پرستاران و سایر نیروهای درمانی نیز وقتی نمی‌توانند حق خود را بگیرند، به فکر تغییر مسیر می‌افتند. طی چهار تا پنج سال اخیر حدود ۱۵ هزار پزشک، رزیدنت و پرستار یا مهاجرت کرده‌اند یا شغلشان را عوض کرده‌اند؛ آماری نگران‌کننده و هشداردهنده.»
او افزود: «در ایران حدود ۳۰ هزار پزشک عمومی وجود دارند که مشخص نیست کجا و در چه حوزه‌ای فعالیت می‌کنند. بسیاری از آن‌ها به سراغ عمل‌های زیبایی رفته‌اند که درآمد بالاتری دارد. وقتی پزشک عمومی از شغلش رضایت ندارد و درآمدش پایین است، طبیعی است مسیر کاری‌اش را عوض کند. وزارت بهداشت باید برای جلوگیری از این روند نقشه راه مشخصی داشته باشد.»
ستوده تأکید کرد: «برخی تصور می‌کنند مشکلات پزشکان صرفاً مالی است، در حالی که حمایت عاطفی، معنوی و حتی جانی برای آن‌ها اهمیت بالایی دارد. بسیاری از آن‌ها فقط می‌خواهند احساس کنند دولت واقعاً پشتشان است.»
او یادآور شد: «خوشبختانه رئیس‌جمهور فعلی خود پزشک است و سابقه وزارت بهداشت را دارد. انتظار می‌رود کارگروهی برای آسیب‌شناسی دقیق این حوزه تشکیل دهد تا مشکلات فعالان نظام سلامت به‌صورت جدی بررسی شود. کشور بدون پزشک قابل اداره نیست و باید به این جایگاه حیاتی احترام گذاشت. تحریم‌ها واقعاً مشکل‌ساز هستند، اما نمی‌توان همه چیز را گردن آن‌ها انداخت؛ وقتی در بخش‌هایی که اولویت ندارند پول خرج می‌شود، ولی برای پرداخت حقوق پزشکان و پرستاران بودجه‌ای نیست.»
این عضو کمیسیون بهداشت در پایان گفت: «برای مثال در بخش فوتبال شاهد هزینه‌های نجومی برای بازیکنان و مربیان خارجی هستیم، در حالی که بسیاری از پرستاران برای دریافت اضافه‌کار ناچیزشان ماه‌ها دوندگی می‌کنند. وضعیت کشور آن‌قدر هم بحرانی نیست که همه‌چیز را به تحریم نسبت دهیم. مشکل اصلی، ضعف در مدیریت منابع و بی‌عدالتی در توزیع ثروت است.»
