کد خبر: ۴۹۳۶۶
۰۹:۱۵ -۲۷ آبان ۱۴۰۲
صادق زیباکلام با اشاره به شرایط کشور پیش از انقلاب ۵۷ می‌گوید: آن زمان ما فکر می‌کردیم که در کشور هیچ اتفاق مثبتی نمی‌افتد و باید اصلاحات صورت گیرد، اما حالا معتقدم خیلی از برنامه‌های شاه درست بود، برنامه‌های اقتصادی، اصلاحات ارضی، ذوب آهن، پتروشیمی، کشیدن راه‌آهن و این رویه بعد از انقلاب هم ادامه پیدا کرد.
نشان تجارت - دکتر صادق زیباکلام چهره شناخته شده دانشگاهی در قسمت دوم گفت‌وگو با دیدار و برنامه اصل ۲۷ به این موضوع اشاره داشت که اگر هر زمان نظام احساس خطر کند، افراد را دستگیر و زندانی می‌کند.
او به فعالیت‌های اپوزیسیون خارج از کشور در جریان اتفاق‌های ۱۴۰۱ اشاره می‌کند و می‌گوید: این اپوزیسیون با واقعیت‌های جامعه ایرانی فاصله زیادی داشت یعنی هیچ شناختی نداشت؛ از این رو همه فعالیت‌ها و راهپیمایی‌ها گرچه خیلی سر و صدا به پا کرد و مورد توجه هم قرار گرفت، اما همه در حد شعار باقی ماند.
این استاد دانشگاه می‌افزاید: اپوزیسیون خارجی فکر می‌کرد، با حمله و فحاشی می‌تواند کار را جلو ببرد، اما نرفت و دلیل این اتفاق هم این است که آن‌ها نه طرحی برای این کار داشتند نه برنامه درستی و گام‌های برداشته شده هیچ کدام منجر به نتیجه نشد.
به گفته صادق زیباکلام، جمهوری اسلامی هم با آگاهی از این ضعف‌ها هیچ نگرانی بابت فعالیت‌های اپوزیسیون نداشت، چون می‌دانست آن‌ها کاری از پیش نمی‌برند.
او به شرایط کشور پیش از انقلاب ۵۷ هم اشاره می‌کند و می‌گوید: آن زمان ما فکر می‌کردیم که در کشور هیچ اتفاق مثبتی نمی‌افتد و باید اصلاحات صورت گیرد، اما حالا معتقدم خیلی از برنامه‌های شاه درست بود، برنامه‌های اقتصادی، اصلاحات ارضی، ذوب آهن، پتروشیمی، کشیدن راه‌آهن و این رویه بعد از انقلاب هم ادامه پیدا کرد.
زیبا کلام این را هم اضافه می‌کند که "خواسته ما در سال ۵۷ خواسته سیاسی بود، زیرا در آن زمان حدود ۶ هزار زندانی سیاسی در زندان اوین بود و ما می‌خواستیم آنجا را با خاک یکسان کنیم و این تعبیر که می‌گویند ما به دنبال آب و برق مجانی بودیم واقعیت ندارد."
این استاد دانشگاه با اشاره به حضور روشنفکران و نخبگان در راس مخالفان شاه، می‌گوید: «باور می‌کنید که در آن زمان شیرین عبادی علیه محمدرضا شاه کلی سخنرانی می‌کرد، عبدالکریم لاهیجی و عباس میلانی جزء نخبگانی بودند که دنبال اصلاحات بودند نه چیز دیگری.»
او می‌گوید: «حالا به مرحله‌ای رسیدیم که نسل‌های دهه ۶۰، ۷۰ و حتی ۸۰ بدون اینکه درباره تفکرات و دلایل انقلاب در سال ۵۷ تحقیق کنند انگشت انتقاد به سوی ما گرفته‌اند و می‌گویند کاش قلم پایتان می‌شکست و انقلاب نمی‌کردید.»
خبرهای مرتبط
این خبر را به اشتراک بگذارید :
ارسال نظرات
آخرین اخبار
گوناگون
