نشان تجارت - به جرات می‌توان گفت که تقریباً، تمام شهرداران و شورا‌های شهر در این ۴۴ سال، هرگز به طور جدی به فکر دو نیاز اولیه و بسیار ضروری شهروندان یعنی ساخت پارکینگ عمومی و سرویس بهداشتی عمومی، در برنامه ساخت و توسعه شهر‌ها نبوده‌اند، چرا؟ زیرا کرامت و رفاه شهروندان، شعار پوچی است که بر در و دیوار شهر می‌نویسند، اما برای چنین نیاز‌های اولیه انسان‌ها به دلیل اینکه برای شهرداری‌ها، هزینه دارد، اما سود و در آمدی ندارد، برنامه خاصی دیده نمی‌شود!
در راهپیمایی‌های عمومی، گا‌هاً از ناظرین شهرداری که در جای جای خیابان‌ها به تماشای میلیونی جمعیت ایستاده‌اند می‌پرسم الان اگر کسی نیاز به دستشویی داشته باشد باید چه کند؟ با لبخند می‌گویند بروید از شهردار بپرسید؟!
امروز شاهد آنیم که شهرداری‌ها برای سودجویی در انبوه ساخت و ساز‌های شهری، چه در پروژه‌های دولتی و چه خصوصی آنچه را که اصلاً ارزش نمی‌گذارند، همین دو مقوله است.
یک شهروند امروز اگر بخواهد به هر موسسه دولتی و یا خصوصی در شهر مراجعه کند، نه جای مناسب پارک خودرو پیدا می‌کند و نه سرویس بهداشتی عمومی؟!
اگر مسئولان کلانشهرها خودشان مثل مردم عادی زندگی می‌کردند و به این مشکلات برخورد می‌کردند، هرگز راضی نبودند که در این ۴۴ سال انقلاب مردم بیچاره و ارباب رجوع را مستاصل برای نبود پارکینگ عمومی و سرویس بهداشتی عمومی در کنار خیابان‌ها سرگردان و عصبی نگه دارند!
با اینکه مسئولان شهری کم و بیش به کشور‌های دور و نزدیک مسافرت کرده و دیده‌اند که وجود پارکینگ و سرویس بهداشتی چقدر در جای جای هر شهر و براساس نقاط جمعتی، اهمیت داشته و از لوازم ضروری نیاز شهروندان است، اما باز هم کار خاصی در این باره نکرده‌اند.
متاسفانه در شهر‌های ایران، شهرداری‌ها فقط برای کسب درآمد بیشتر و بی‌توجه به حقوق شهروندی در ارائه خدمات شهری، بسیار بی‌تعهد عمل کرده و در ساخت انبوه متراکم کالبد شهر‌ها که هر روز تنگ‌تر و تنگ‌تر می‌شود، نسبت به دادن خدمات عمومی و شهری به مردم کاملاً بی‌تفاوت عمل کرده‌اند.
اگرچه که بر روی دیوار اتاق و میز هر کدام از مسئولان جمله: «اکرام ارباب رجوع» به چشم می‌خورد، اما خروجی کارها به گونه‌ای است که به تدریج مردم را نسبت به خودشان بدبین و خشمناک می‌سازد!
مهدی آیتی - کارشناس عمران و شهرسازی
