نشان تجارت - مریم آیتی: عایشه بن ابوبکر متولد سال ۹ پیش از هجرت در مکه و درگذشته ۵۸ قمری در مدینه است. او همسر سوم پیامبر (بنیانگذار اسلام)، که پس از رحلت پیامبر (ص) نقشی در اهمیت سیاسی داشت.
عایشه، دختر ابوبکر
متولد سال ۹ پیش از هجرت در مکه و درگذشته ۵۸ قمری در مدینه
آرامگاه قبرستان بقیع
محل زندگی مکه و مدینه
ملیت حجازی
نژاد عرب
عنوان ام عبدالله، ام المؤمنین، حمیرا
دوره صدر اسلام
دین اسلام
همسر (ها) محمد پسر عبدالله
فرزندی نداشت
والدین ابوبکر، ام رومان
خویشاوندان عبدالرحمن بن ابی بکر (برادر)
ایشان یکی از همسران محبوب و دائمی پیامبر اسلام بودند. عایشه به راستگوترین دختر از بین دختران راستگو لقب داده شده است.
عایشه در اواخر سال ۶۱۳ یا اوایل سال ۶۱۴ میلادی به دنیا آمد. او دختر ام رومان و ابوبکر مکه، دو تن از اصحاب معتمد حضرت محمد (ص) بود. عایشه، سومین و کوچکترین همسر پیامبر بود. در اکثر منابع حدیثی سنتی آمده است که عایشه در شش یا هفت سالگی با محمد ازدواج کرده است، اما وی تا سن نه سالگی یا طبق گفته ابن هشام در ده سالگی در خانه پدر و مادر خود بود.
حضرت محمد (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) در طول عمر شریف خویش با زنان متعددی ازدواج کردند. برخی از این زنان دارای برجستگی و شخصیت خاصی بودند. از جمله زنان آن حضرت که در تاریخ صدر اسلام نیز تاثیرگذار بوده، عایشه است. بنابر گفته خود عایشه، رسولاکرم (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) او را در سال ۱۰ بعثت، سه سال قبل از هجرت در حالیکه شش ساله بوده، تزویج کرده است و هشت ماه پس از هجرت که عایشه به سن بلوغ رسید، زندگی مشترک آنها در مدینه شروع شد؛
وقتی «خولة» دختر «حکیم بن اوقص» همسر «عثمان بن مظعون» از طرف رسولاکرم (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) از عایشه خواستگاری کرد، ابوبکر گفت: آیا این سزاوار است، در حالی که من برادر پیامبراکرم (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) هستم؟
رسولخدا به ابوبکر پیام فرستاد که: «تو برادر دینی من هستی»؛ لذا ابوبکر نیز قبول کرده و با ازدواج عایشه و رسولاکرم (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) موافقت کرد و پیامبر (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) با عایشه ازدواج کرد.
عایشه تنها دختر باکرهای بود که آن حضرت با او ازدواج کرد. او ۹ سال با رسولاکرم (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) زندگی کرد و هنگام رحلت رسولاکرم (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) ۱۸ ساله بود.
عایشه چه در زمان حیات حضرت محمد (ص) و چه پس از مرگش در اوایل تاریخ اسلامی نقش مهمی داشت. در سنت اهل سنت، عایشه دانشمند و کنجکاو تصور میشود. وی در انتشار پیام حضرت محمد (ص) مشارکت داشت و به مدت ۴۴ سال در خدمت جامعه مسلمانان بود. وی همچنین به دلیل نقل ۲۲۱۰ حدیث نه تنها در مورد امور مربوط به زندگی خصوصی حضرت محمد (ص)، بلکه همچنین در موضوعاتی مانند ارث، زیارت و حادثه شناسی شناخته شده است. از دانش عایشه در موضوعات مختلف، از جمله شعر و پزشکی، بسیار ستودند.
تمام ازدواجهای حضرت محمد (ص) انگیزههای سیاسی داشت، و به نظر میرسد در این مورد هدف از ایجاد رابطه با پدر عایشه بوده است، ابوبکر، که از مهمترین حامیان محمد بود. جذابیتهای جسمی، هوش و ذکاوت عایشه، همراه با گرمای واقعی روابط آنها، جایی را در محبتهای او تضمین میکند که با ازدواجهای بعدی او کمتر نشده است.
به گزارش رویداد۲۴ طی دیدگاه اهل سنت گفته شده در سال ۶۲۷ میلادی عایشه حضرت محمد (ص) را در غزوه بنی المصطلق همراهی کرد، ولی ایشان به دنبال گردنبند گمشده میگشت که به صورت تصادفی از گروه جدا افتاد.
مدتی بعد، هنگامی که توسط صفوان بن معطل (یکی از سربازان حضرت محمد (ص)) که او را در صحرا پیدا کرده بود، به مدینه بازگردانده شد، عدهای ادعا کردند که عایشه و صفوان با هم زنا کردهاند. حسان بن ثابت، اسامة بن زید فرزند زید بن حارثه، همانه بین جهش (خواهر زینب بن جهش، یکی دیگر از همسران محمد) و عدهای دیگر از عایشه دفاع کردند.
علی ابن ابی طالب به حضرت محمد گفت: «زنان فراوانند و شما میتوانید به راحتی یکی را بر جای دیگری برگزینی.» حضرت محمد (ص) آمد تا در مورد شایعات مستقیماً با عایشه صحبت کند. او هنوز در خانه او نشسته بود که اعلام کرد وحی دریافت کرده است. خداوند بیگناهی عایشه را تأیید میکند، مجازات ۸۰ ضربه شلاق برای متهمان عایشه انجام شد.
حضرت محمد (ص) در زمان بیماری و هنگام فوتش در خانهی عایشه بودند و در آنجا فوت کردند. هنگامی که حضرت محمد (ص) در سال ۶۳۲ درگذشت، عایشه حدود ۱۸ سال داشت. او در سن ۱۸ سالگی یک بیوه بدون فرزند باقی ماند، اگرچه برخی منابع او را بزرگتر میدانند. او بقیه روزهای خود را در آنجا به صرف صدقه، انتقال حدیث (سخنان پیامبر) و تفسیر قرآن سپری کرد.
پدرش، ابوبکر، اولین خلیفهای بود که جانشین حضرت محمد (ص) شد و پس از دو سال عمر جانشین وی شد. در زمان خلیفه سوم عثمان، عایشه سهم عمدهای در مخالفتهایی داشت که علیه او افزایش یافت، اگرچه نه با کسانی که مسئول ترور وی بودند و نه با حزب علی (ع) موافق نبود.
در زمان امام علی (ع)، او میخواست انتقام مرگ عثمان را بگیرد، که تلاش کرد در جنگ شتر انجام دهد. او با سخنرانی و رهبری نیروها در پشت شتر خود در جنگ شرکت کرد. او سرانجام در جنگ شکست خورد، اما درگیری و عزم راسخ او تأثیر ماندگاری بر جای گذاشت. پس از آن، وی بیش از بیست سال در مدینه ساکت و آرام زندگی کرد، در سیاست مشارکت نکرد، با علی آشتی کرد و با خلیفه معاویه مخالفت نکرد.
برخی میگویند که تأثیر سیاسی عایشه به ارتقا پدرش ابوبکر برای خلافت پس از مرگ محمد کمک کرد. عایشه پس از شکست در جنگ شتر، به مدینه عقب نشینی کرد و معلم شد. عایشه پس از ورود به مدینه، از نقش عمومی خود در سیاست کناره گیری کرد. با این حال، قطع سیاستهای عمومی او به طور کامل مانع از نفوذ سیاسی اش شد. به طور خصوصی، عایشه به نفوذ در حوزههای سیاسی اسلامی ادامه میداد.
در میان جامعه اسلامی، او به عنوان زنی باهوش شناخته میشد که با همنشینان مرد بحث قانون میکرد. همچنین عایشه را تجسم آیینهای مناسب هنگام شرکت در زیارت مکه میدانستند، سفری که با چندین گروه از زنان انجام داد. طی دو سال آخر زندگی، عایشه بیشتر وقت خود را صرف گفتن داستانهای حضرت محمد (ص) میکرد، به امید اصلاح قسمتهای نادرست که در تدوین قوانین اسلامی تأثیرگذار بوده است. به همین دلیل، نفوذ سیاسی عایشه همچنان بر کسانی که در اسلام هستند تأثیر میگذارد.
عایشه در ۱۷ رمضان ۵۸ هجری قمری (۱۶ ژوئیه ۶۷۸) در خانه خود در مدینه درگذشت. او ۶۷ ساله بود. برخی میگویند که وی توسط معاویه به قتل رسیده است. ابوهریره، یار حضرت محمد (ص)، نماز تشییع جنازه او را پس از نماز تهجد (شبانه) اقامه کرد و وی را در قبرستان بقیع به خاک سپرد.
عایشه همچون پدرش سیاهپوست بوده است. عایشه سیه چرده آمیخته با سرخی بود چنانچه در وصف درخت شریان میگویند: آن درختی است که در کوهستان میروید و از چوب آن کمان میسازند و کمان ساخته شده از آن بسیار خوب و به رنگ سیاه آمیخته به سرخی است.
سعی شده است این فهرست برحسب و ترتیب ازدواج ثبت شد.
۱ـ حضرت خدیجه بنت خویلد ۲ـ سوده بنت زمعه ۳ـ عایشه بنت ابیبکر ۴ـ حفصه بنت عمر ۵ـ زینب بنت خزیمه (ام المساکین) ۶ـ اُمسلمه (هند) بنت بنت أبیاُمیه ۷ـ زینب بنت حجش ۸ ـ اُمجیبه (رمله) بنت أبیسفیان ۹ـ جویریه بنت الحارث ۱۰ـ میمونه بنت الحارث ۱۱ـ صفیه بنت حی
۱ـ رقیه ۲ـ زینب ۳ـ اُمکلثوم ۴ـ فاطمه ـ سلاماللهعلیه ۵ـ قاسم (که اولین فرزند آن حضرت و کنیهاش از همین بابت ابوالقاسم است) ۶ـ عبدالله. از اینرو در اینکه آیا «طیب و طاهر» پسران سوم و چهارم حضرت بودند یا اسمهای دیگر عبدالله میباشند، اختلاف است و آخرین فرزند ایشان «ابراهیم» است که در مدینه از ناحیه ماریه به دنیا آمد، ولى در همان حیات پدر بزرگوار از دنیا رفت.