نشان تجارت - هوای پاک جزء اصلیترین و مهمترین نیازهای هر انسانی است که متاسفانه سالهاست کشور ما به خصوص شهرهای بزرگ با آن دست و پنجه نرم میکنند.
هرچه به فصول سرد سال نزدیکتر میشویم، قانون هوای پاک بیشتر به یاد مردم و مسئولان میافتد، اما چه فایده که این قانون، نوشته تنظیمشدهای بیش نیست و هر ارگانی این آلودگی را به گردن ارگان دیگری میاندازد، در حالی که سازمان حفاظت محیط زیست باید پاسخگوی این معضل باشد؛ چالشی که سالهاست هیچکس مسئولیت آن را بر عهده نمیگیرد و در آخر، همه تقصیرها بر گردن خودروهای شخصی تکسرنشینی میافتد که در سطح شهر تردد میکنند.
محمدحسن آصفری، عضو کمیسیون امور داخلی کشور و شوراها در مجلس در خصوص قانون هوای پاک گفت: بحث هوای پاک مورد درخواست همه مردم است و با توجه به اینکه کشور ما روز به روز در حال ماشینیشدن است و صنایع مختلفی ایجاد میشود، بایستی به موضوع محیط زیست و هوای پاک توجه ویژهای شود. مهمترین مسئله و مانع در بحث هوای پاک، نداشتن متولی امر است، متولیای که پاسخگو باشد. امروز سازمان حفاظت محیط زیست متولی این امر است، اما به چه کسی پاسخگو است و چه کسی میتواند از این سازمان، نسبت به آلودگی هوا، تولید ریزگردها و تولید مواد سمی که از صنایع ایجاد میشود، سوال کند؟
وی افزود: از اینرو اولین قدم این است که متولی پاسخگویی این موضوع را مشخص کنیم. این در حالی است که سازمان حفاظت محیط زیست به مجلس پاسخگو نبوده و امروز هم نیز به مجلس پاسخگو نیست و قانونی در این حوزه وجود ندارد که پاسخگو هم باشد. دومین نکته این است که همه بایستی به موضوع هوای پاک توجه کنند. از لحاظ قانونگذاری باید در برنامههایی که برای صنایع و اشتغال تولید کار نوشته میشود و همچنین در کنار پیوستهای فرهنگی که برای طرحها ارائه میشود، یک پیوست بحث هوای پاک و جلوگیری از آلایندگیها در آن وجود داشته باشد.
نماینده مردم اراک تصریح کرد: موضوع دیگر این است که وقتی صحبت از آلودگی هوا میشود، آن را به مواردی که واقعا قابل قبول نیست، ربط میدهیم؛ به عنوان نمونه پالایشگاههای ما مازوت تولید میکنند و آن بخشی از مازوت که روی دستشان میماند را به نیروگاهها میدهند و نیروگاهها نیز با سوزاندن آن، بیشترین مواد سمی و آلایندگی را برای مردم شهرها و روستاها ایجاد میکنند که هیچکس هم با آنها برخورد نمیکند. دولت باید با این موضوع برخورد کند، وقتی به پالایشگاهها اجازه تولید میدهند، آنها حق ندارند مازوت را به صنایعی که در جوار شهرها قرار دارند، بدهند و شهرها را آلوده کنند.
آصفری اظهار داشت: در بحث بنزین و مواد بنزینی نیز که در داخل کشور تولید میشود، باید از استانداردهای لازم برخوردار باشند و مواد سمی برای مردم تولید نکنند، در حالی که قوانین بازدارندهای برای برخورد با تولیدکنندگان آلودگی در کشور وجود ندارد و صرفا اگر تولیدکننده یا صنعتی مواد آلاینده داشته باشد، همین که سهم محیط زیست خود را بپردازد از کنار آن به سادگی میگذرند، در حالی که مشکل سلامت مردم با پرداختن سهم محیط زیست برنمیگردد. از اینرو متاسفانه قانون هوای پاک، قانون جامع و کاملی نیست. این قانون اگرچه وجود حقیقی دارد اما ضمانت اجرایی ندارد و مشخص نمیشود که از چه کسی باید نسبت به آن سوال و مطالبهگری کرد.
عضو کمیسیون امور داخلی کشور و شوراها در مجلس با اشاره به اینکه چه اقداماتی باید در این خصوص انجام شود، خاطرنشان کرد: به نظر بنده، دولت باید لایحهای به مجلس ارائه دهد که در آن سیاستها و قوانین بازدارندهای برای کسانی که آلودگی تولید میکنند و فضای سبز را از بین میبرند، وجود داشته باشد و برای آنها جرائم جدی در قانون در نظر گرفته شود. به همین روی باید قانون متقنی در این قضیه وجود داشته باشد که متاسفانه در حال حاضر وجود ندارد.