با تاندونیت آشنا شوید

نشان تجارت - تاندونیت به التهاب تاندون که با پارگی‌های میکروسکوپی همراه است، گفته می‌شود. این ضایعه نشان دهنده یک پاسخ التهابی در داخل تاندون می‌باشد که در لایه خارجی آن التهابی دیده نمی‌شود و باید درمان شود. استفاده کردن بیش از اندازه از عضله‌ها مهمترین دلیل در بروز تاندونیت محسوب می‌شود.

تاندونین به التهاب و رتجش تاندون یا نوار‌های فیبری ضخیم که عامل اتصال عضلات به استخوان‌ها هستند، گفته می‌شود. بروز مشکل تاندونیت باعث به وجود آمدن حساسیت روی مفصل خواهد شد. امکان بروز این عارضه در تمام مفاصل بدن وجود دارد، ولی میزان گسترش آن در اطراف شانه ها، آرنج، مچ دست، زانو و پاشنه بیشتر از دیگر قسمت‌ها می‌باشد.

در اغلب موارد این مشکل به شکلی موثر و با استراحت کردن و فیزیوتراپی قابل بهبود می‌باشد، در برخی موارد نیز برای کاهش درد از دارو استفاده می‌شود. در صورتی که مشکل تاندونین شدید شود و پارگی تاندون را به دنبال داشته باشد، نیاز به جراحی خواهد داشت.

انواع تاندونیت

مشکل تاندونیت انواع مختلفی دارد که بخش‌های مختلفی از بدن را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

تاندونیت یا التهاب تاندون آشیل:

تاندون آشیل در واقع بین پاشنه و عضله ساق پا قرار گرفته است. تاندونیت آشیل یکی از مشکلات رایج بین ورزشکاران می‌باشد. همچنین این مشکل می‌تواند به دلیل استفاده از کفش نامناسب که اندازه خوبی ندارد و یا اینکه تکیه گاهی مناسب برای کف پا نیست به وجود آید. مشکل تاندونیت آشیل بیشتر بین بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئیدی دیده می‌شود.

تاندونیت شانه یا عضله بالاخاری:

در این مورد، تاندون اطراف مقصل شانه ملتهب می‌شود و باعث بروز درد در زمان حرکت به ویژه، زمان حرکت به سمت بالا می‌گردد. دراز کشیدن روی شانه مشکل دار در طول شب برای بعضی از بیماران مشکل و دردناک می‌شود. در صورتی که دیگر تاندون‌ها در همین قسمت متاثر شده باشند، بیمار دچار سندروم روتاتور کاف می‌شود.

آرنج گلف باز یا تنیسور:

آرنج گلف باز یا تنیسور نشانه‌ای رایج از اپیکوندیلیت جانبی می‌باشد که اغلب اوقات آن را تحت عنوان آرنج تنیسور می‌شناسند. درد این تاندونیت می‌تواند تا قسمت پایین تا مچ دست نیز ادامه داشته باشد. آرنج تنیسور دردی در ناحیه درونی آرنج می‌باشد که اغلب بین گلف باز‌ها شایع است. زمانی که فرد می‌خواهد چیزی بردارد، این درد شدیدتر می‌شود.

سندروم دکوروان یا شست بلک بری:

در این مشکل غشایی که اطراق تاندون‌های شست را پوشش می‌دهد و بین انگشت شست و مچ قرار دارد، ملتهب می‌گردد. با ضخیم شدن این غشا و ورم این قسمت، حرکت دادن انگشت شست دردناک می‌شود.

انگشت یا شست ماشه ای:

انگشت یا شست ماشه‌ای در زمان صاف شدن، صدای کلیک مانندی می‌دهد. انگشت به خاطر ضخیم شدن و التهاب غشاء تاندون در کف دست و همچنین عدم اجازه به حرکت روان انگشت، در حالت خم شده باقی خواهد ماند. در برخی موارد هم یک برآمدگی در طول تاندون ظاهر می‌شود.

تاندونیت مچ دست:

این مشکل در اغلب موارد بازیکنان بدمینتون و همچنین کارگران خط تولید، که خیلی زیاد حرکات تکراری در مچ دستشان دارند را تحت تاثیر قرار می‌دهد. تاندوپاتی یا آسیب به تاندون از دیگر آسیب‌هایی می‌باشد که تاندون مچ دست را تحت تاثیر قرار می‌دهد. این موضوع قبل از اینکه یک التهاب باشد، دژنراتیو می‌باشد.

علل بروز تاندونیت

آسیب‌های ناگهانی
تکرار حرکات در طول زمان

مشکل تاندونیت اغلب بین اشخاصی که شغل و سرگرمی‌هایی شامل حرکات تکراری دارند اتفاق می‌افتد. انجام حرکات تکراری به دفعات باعث بروز این مشکلات می‌شود.

عوامل تاثیر گذار بر تاندونیت

سن:

با بالا رفتن سن، تاندون‌ها انعطاف خود را کم کم از دست داده و بیشتر از قبل مستعد وارد آمدن آسیب خواهند شد.

شغل:

شخصی که شغلی با حرکات تکراری، شکل بدنی نامناسب، بالا بردن متناوب دست ها، لرزش یا وارد آمدن فشار زیاد داشته باشد، در معرض خطر بیشتری از ابتلا به این مشکل وجود دارد. مثلا شغل نقاشی کردن سقف می‌تواند باعث عود این مشکل گردد.

برخی ورزش ها:

برخی ورزش‌ها دارای حرکت‌های تکراری می‌باشند و می‌توانند تاندونیت را به همراه داشته باشند، از جمله ورزش‌هایی مانند تنیس، دویدن، شنا، بسکتبال، گلف، بولینگ و بیسبال می‌توانند باعث بروز این مشکل شوند.

بعضی مشکلات پزشکی:

بیماران مبتلا به دیابت یا آرتریت روماتویدی بیشتر در معرض ابتلا به تاندونیت قرار می‌گیرند.

در صورتی این مشکل و درد به شکلی ناگهانی بدتر شود و یا امکان حرکت دادن مفصل از بین رود، شخص باید به دنبال مراقبت‌های پزشکی باشد.

علائم بروز تاندونیت

بروز دردی که با حرکت دادن بدتر شود

حسی مانند صدا خوردن تاندون‌ها در زمان حرکت

تورم، گرمی و قرمزی

امکان دارد با یک برآمدگی در طول تاندون رو به رو شوید

درصورتی که دچار پارگی تاندون باشید، با یک خط خالی در تاندون مواجه می‌شوید که حرکت به سختی انجام می‌شود.

علائم و نشانه‌های تاندونیت می‌تواند از چند روز تا چند هفته یا ماه‌ها ادامه داشته باشد.

عوارض تاندونیت

در صورتی که این مشکل به روشی مناسب درمان نشود، ممکن است مشکل پارگی تاندون را به همراه داشته باشد. این مشکل در مواد جدی‌تر نیاز یه جراحی دارد. در صورتی که درد تاندون برای چند هفته و چند ماه ادامه داشته باشد، مشکل تاندونیت اتفاق می‌افتد. این مشکل شامل تغییرات دژانراتیو در تاندون و رشد عروق خونی جدید به شکلی غیر طبیعی می‌شود.

تشخیص تاندونیت

برای تشخیص مشکل، پزشک از فرد سوالاتی در مورد نشانه‌ها می‌پرسد و آزمایشاتی بر روی بیمار انجام خواهد داد. زمانیکه پزشک می‌خواهد تاندون‌ها را حرکت دهد، امکان دارد صدای غژغژ شنیده شود. این صدا می‌تواند به دلیل اینکه غشاء تاندون ضخیم و ملتهب شده باشد ایجاد شود. در صورتی که در قسمت بخصوصی از تاندون با حساسیت رو به رو شده بودید، نشان از تاندونیت می‌باشد.

اگر مشکل با استراحت، اعمال یخ و مصرف دارو‌های بدون نسخه بهتر نشود، پزشک برخی از آزمایشات را انجام خواهد داد. تصویر اشعه ایکس نشان دهنده ذخیره کلسیم در اطراف تاندون می‌باشد و در تشخیص مشکل کمک کننده است. برخی آزمایشات دیگر مانند سونوگرافی یا ام آر آی هم می‌توانند تورم غشاء سلولی را نشان دهند.

روش‌های درمانی پزشکی

هدف از درمان کمتر نمودن درد و التهاب می‌باشد. در اغلب موارد مراقبت از تاندونیت با استراحت، اعمال یخ و دارو‌های مسکن انجام می‌شود و نیازی به روش‌های درمانی دیگر ندارد. در ادامه با انواع روش درمان این مشکل آشنا خواهیم شد:

مسکن درد:

دارو‌های آسپرین، سدیم ناپروکسن یا ایبوپروفن می‌توانند درد ناشی از ناندونیت را کمتر نمایند. برخی کرم‌های موضعی همراه با دارو‌های ضد التهاب می‌تواند راهی موثر یرای کاهش درد بدون عارضه جانبی باشد.

کورتیکو استروئید:

در برخی موارد پزشک تزریق داروی کورتیکواستروئید را در اطراف تاندون انجام می‌دهد تا تاندونیت کاهش یاید. تزریق کورتون باعت کاهش التهاب می‌شود در کاهش درد موثر می‌باشد. کورتیکو استروئید به منظور تاندونیت‌های طولانی‌تر از سه ماه توصیه نمی‌گردد. زیرا تکرار تزریق می‌تواند باعث ضعیف شدن تاندون و بیشتر شدن احتمال پارگی شود.

غنی از پلاکت (PRP):

درمان به وسیله این روش شامل گرفته شدن نمونه‌ای از خون بیمار و چرخاندن آن تا جداسازی

پلاکت‌ها و دیگر فاکتور‌های عامل درمان می‌باشد. محلول حاصل شده در ادامه به ناحیه دارای درد تاندون حاد تزریق می‌گردد. درست است که این روش در حال تحقیق و دستیابی به روش استفاده بهینه می‌باشد، اما تزیرق PRP در تاندونیت مزمن نور امیدی برای درمان مشکلات زیادی در این مورد خواهد بود.

انجام فیزیوتراپی:

انجام برنامه تمرینی مخصوص برای کشش و تقویت تاندون آسیب دیده می‌تواند برای رفع این مشکل موثر باشد. به عنوان نمونه تمرین‌های برونگرا که بر روی انقباض عضله در زمان کشیدگی تاندون تاکید دارد، روشی بسیار موثر برای رفع مشکلات تاندونی بسیاری محسوب می‌شود که در حال حاضر با عنوان اولین برنامه درمانی شناخته می‌شود.

روش درمانی سوزن خشک:

در این روش سوراخ‌های کوچکی در تاندون با کمک سوزن ریزی بای تحریک فاکتور‌های درمانی تاندون ایجاد می‌شود.

درمان با کمک امواج صوتی:

در این روش کم تهاجمی از برش کوچکی به منظور وارد کردن ابزار مخصوصی برای برداشتن بافت‌های آسیب دیده با استفاده از امواج فرا صوتی استفاده می‌شود.

روش جراحی:

جراحی آخرین روش درمانی می‌باشد که با توجه به صدمه به تاندون انجام می‌شود. در این روش به روش جراحی تاندون ترمیم می‌شود. این روش به ویژه وقتی که تاندون از استخوان پاره شده باشد، انجام می‌شود.

سبک زندگی و درمان‌های خانگی

برای بهبود خانگی تاندونیت حروف RICE را همیشه باید در ذهن خود داشته باشید و فراموش نکنید. این حروف همان استراحت، اعمال یخ، کمپرس و بالا قرار دادن می‌باشند. این درمان به تسریع ریکاوری کمک می‌کند و از بیشتر شدن مشکل جلوگیری می‌کند.

استراحت:

در این روش باید از درد و فعالیت‌هایی که درد و تورم را بیشتر می‌نماید خودداری کنید. زمانیکه درد دارید، از انجام کار یا ورزش خودداری نمایید. استراحت کردن برای درمان بافت بسیار ضرروی می‌باشد، ولی این موضوع به معنی استراحت مطلق نمی‌باشد. می‌توانید در طول استراحت تمرین‌ها و فعالیت‌هایی را انجام دهید که فشاری بر روی تاندون آسیب دیده به همراه نداشته باشد. ورزش‌هایی مثل شنا و ورزش‌های آبی مناسب هستند.

اعمال یخ:

با اعمال یخ به مدت ۲۰ دقیقه بر روی محل مورد نظر، برای چند مرتبه در طول روز می‌توانید در کاهش درد و گرفتگی‌های عضلانی و کاهش تورم تاثیر گذار باشید. کمپرس یخ، ماساژ با یخ و وان آب و یخ همه می‌توانند در این مورد کمک زیادی نمایند. در زمان ماساژ با یخ می‌توانید یک فنجان پلاستیکی را از آب پر کرده و بگذارید تا یخ بزند بعد از آن در محل آسیب دیده استفاده نمایید و با فنجان یخ ناحیه را ماساژ دهید.

بالا قرار دادن:

در صورتی که مشکل تاندونیت در زانو اتفاق افتاده باشد، با بالاتر قرار دادن پای آسیب دیده، بالاتر از تراز قلب، تورم شدیدا کمتر خواهد شد.

درست است که استراحت کردن یک عامل مهم و کلیدی برای درمان محسوب می‌شود، ولی عدم تحرک در طولانی مدت می‌تواند باعث سختی مفصل شود. بعد از چند روز استراحت به ناحیه آسیب دیده خیلی آرام آن را تا بازه کامل حرکتی، حرکت دهید تا انعطاف مفصل باقی بماند.

کمپرس:

همانطور که می‌دانید تورم می‌تواند باعث بروز محدودیت در حرکت مفصل شود. برای کاهش تورم می‌توانید ناحیه را تا کمتر شدن تورم کمپرس کنید. پیچیدن و کمپرس با باند کشی بهترین روش برای اینکار محسوب می‌شود.

پیشگیری از مشکل تاندونیت

سخت گیر نباشید:

از انجام فعالیت‌هایی که سبب اعمال فشار زیاد بر روی تاندون‌ها شود، پرهیز نمایید به ویژه این که این فعالیت‌ها برای مدت طولانی انجام شوند. در صورتی که در طی انجام تمرینات خود با درد مواجه شدید باید آن را متوقف کرده و استراحت نمایید.

ترکیب تمرینات:

در صورتی که برخی فعالیت‌ها باعث ایجاد درد می‌گردند، باید حرکت‌های دیگر را امتحان نمایید. ترکیب تمرینات می‌تواند به فرد در جایگزین نمودن تمرینات پرفشاری مانند دویدن با تمریناتی مانند دوچرخه سواری یا شنا کمک کننده باشد.

بهبود روش تمرینات:

در صورتی که روش فعالیت با تمرین شما دچار نقص است، خود را در معرض بروز مشکلاتی برای تاندون‌های خود قرار داده اید. در زمان شروع ورزش با استفاده از دستگاهی جدید، حتما دستور العمل آن را از فردی خبره سوال نمایید.

انجام دادن حرکت‌های کششی:

زمانی را بعد از تمرینات خود به حداکثر سازی بازه حرکتی مفاصل خود اختصاص بدهید. این موضوع باعث می‌شود تا تروما در بافت‌های سفت کاهش یابد. بهترین زمان برای انجام دادن حرکت‌های کششی بعد از تمرین، وقتی است که عضله‌ها گرم و آماده هستند.

عضله‌های خود را برای بازی آماده سازید:

تقویت کردن عضلات بکار رفته در فعالیت‌ها و ورزش‌ها باعث می‌شود تا به آن‌ها در مقابله با فشار کمک زیادی شود.

استفاده از محل ارگونومیک برای کار:

حد الامکان وسیله‌های ارگونومیک برای محل کار خود استفاده کنید و از صندلی، کیبورد و صفحه نمایشگر متناسب با قد، طول دست‌ها و کار‌های معمول خود بهره ببرید. این عمل باعث می‌شود تا از تاندون‌ها و مفاصل خود در مقابل فشار‌های بیش از اندازه مراقبت نمایید.