نشان تجارت - تیم استقلال در آستانه دیدار با ذوب آهن در مرحله یک هشتم نهایی جام حذفی با شکست از پرسپولیس با روحیه ای نسبتاً ضعیف باید به این رقابت ها گام بگذارد. پرویز برومند درباره دلایل شکست استقلال در دربی، گلی که رشید مظاهری دریافت کرد، درگیری های پایان بازی و مصاف با ذوب آهن حرف زد. متن این پرسش و پاسخ در ادامه میآید:
در واقع باید گفت بازی استقلال بد نبود ولی این شکست تا حدودی به مسائل انگیزشی و روحی و روانی برمیگردد.
استقلال باید با همان روحیه ای که در لیگ قهرمانان آسیا به میدان رفت به لیگ برمیگشت. کادر فنی نتوانست به تیمش بفهماند فوتبال فقط در آسیا نیست بلکه در ایران، لیگ قوی تر و حریفان جدیتر از رقبای آسیایی هستند. مجیدی باید این روحیه را در تیم ایجاد میکرد که نکرد.
خیلی بد شد! استقلال وقتی به ذوب آهن باخت خودش را از کورس دور کرد ولی می توانست با غلبه بر پرسپولیس یک بازی ۶ امتیازی را برده و دوباره به کورس برگردد. چون یک بازی هم کمتر از پرسپولیس داشت. اما دیدیم که استقلال بازی مهمی را از دست داد.
من فکر میکنم برخی بازیکنان به درد کار تعویضی نمیخورند. بازیکنی مثل فرشید اسماعیلی یا دیاباته یا امثال کسانی که یک ربع، ۲۰ دقیقه آخر به زمین رفتند، تا بخواهند به خودشان بیایند فوتبال تمام شده. این قبیل بازیکنان باید از ابتدا در زمین باشند تا اثرگذاری شان را نشان بدهند. متاسفانه این اتفاق نیفتاد و تا آنها خواستند به خودشان بیایند بازی تمام شد.
ما درون تیم نیستیم و نمیدانیم شرایط به چه ترتیب است. گاهی همین کارها باعث شارژ روحی می شود. شاید هم باشگاه بابت برخی بدهی ها خواسته دل بازیکنان را گرم کند.
ببینید من وقتی دروازهبان بودم گاهی برای اینکه روحیه بازیکن حریف را تخریب کنم ضرباتی که به دروازه میزدند را خیلی عادی و شاید به شکل مسخره میگرفتم طوری که به یار حریف بفهمانم برای من عددی نیست. این باعث میشد تا بازیکن مقابلم حساب کار دستش بیاد. درباره گل پرسپولیس باید بگویم اگر مظاهری داعیه پوشیدن دستکش تیم ملی را دارد باید شوت اول مغانلو او را مهار میکرد. یک توپ ساده بود که می شد آن را گرفت و نیازی به دفع کردن نداشت. ولی وقتی او این شوت آسان را نگرفت در ریباند گل خورد. این نوع توپ گرفتن باعث میشود بازیکن حریف این جرات را به خودش بدهد که حتی دفعه بعد از فاصله دورتر هم شوت بزند. چون با خودش می گوید من که از پشت ۱۸ شوت زدم و شوت محکمی هم نبود و دروازهبان نتوانست آن را بگیرد حتماً باز هم این کار را تکرار می کنم.
در این درگیری ها پرسپولیسی ها هیچ تقصیری نداشتند. آنها محق بودند که در اعتراض به تکل خشن نادری اعتراض کنند ولی بچههای استقلال مثل کسانی که منتظر بهانه بودند، رفتند و با شلوغ کاری خودشان را مقصر اندر مقصر جلوه دادند. نکته دیگر اینکه این اصلا دعوا نبود بلکه لوس بازی بود. در واقع همه داشتند ژست دعوا را میگرفتند و ادایش را درمی آوردند. زمان ما وقتی دعوا می شد اوضاع زمین تا آسمان فرق می کرد. همه واقعاً همدیگر را می زدند ولی آن روز همه دنبال لوس بازی بودند.
متاسفم بگویم که اصلا از بهزاد توقع نداشتم. او اصلا اهل این کارها نیست. به جای این که دعوا را بخواباند، رفت و بدترش کرد. کادر استقلال یک نفر را لازم دارد که در این قبیل موارد تیم را آرام کند نه اینکه بدترش کند.
من این وزیر جوان را دوست دارم. همیشه از او حمایت کرده و میکنم اما باید قبول کند که این کارش در حد یک وزیر نبود. یعنی یک وزیر اینقدر بیکار است که دائم دست به کامنت باشد و بخواهد در این قبیل مسائل خودی نشان بدهد؟ طرفداری از یک تیم اتفاقاً کار خوبی است و نشان میدهد وزیر ما ورزشی است ولی بازی با روح و روان طرفداران استقلال کار خوبی نیست. او تازه وارد سیاست شده و قطعاً در آینده میخواهد در این عرصه پیشرفت کند با این شرایط او نیمی از مردم ایران را روبروی خودش قرار می دهد.
الان دیگر نه! فکر می کنم فرهاد وارد بازی شد که برای او ایجاد کردند. مجیدی باید هرچه سریعتر خودش را از این وضعیت خارج کند و به فکر تیمش باشد. اگر ما جام حذفی را هم از دست بدهیم دیگر فاجعه اندر فاجعه رخ داده است. اما حالا می توانیم در جام حذفی با دو سه بازی قهرمان شویم.
ذوبآهن اصلا تیمی نبود که بخواهد استقلال را شکست دهد. یک تیمی مثل استقلال باید مانند سپاهان روبروی مس رفسنجان، در همان نیمه اول به حریفش بفهماند که روبروی چه تیمی ایستاده است. نه اینکه بخواهید مدارا کنید، گل نزنید و بازی را به دقیقه ۷۰ و ۸۰ برسانید. این یعنی خیلی امیدوار به برد نیستید. استقلال باید از همان ابتدا خودش و قدرتش را به حریف تحمیل کند. استقلال تیم پر مهره ای است. نگاهی به تعویض های دربی مشخص میکند استقلال چه نیمکت قوی دارد. مجیدی باید قدر این تیم را بداند و این فصل نتایج خوبی بگیرد.