بیشک هدف از ایجاد شهرها فراهم آوردن محیطی سالم، شاد و مفرح با امکانات مناسب برای ساکنین آن شهرها بوده است. این مهم از دیرباز تا کنون در همه جوامع مورد توجه قرار گرفته است.
با پیشرفت جوامع بشری نیاز به یک مجموعه ای که بتواند این محیط شهری را مدیریت کند بیش از پیش احساس می شد. از اینرو تشکیل شوراهای شهر در کشورهای مختلف با این هدف صورت پذیرفته است.
یکی از مهمترین تصمیمات شوراها، انتخاب شهرداری مناسب برای مدیریت شهری می باشد و چنانچه این مهم فارغ از صفبندیها و جناح بندیهای سیاسی صورت پذیرد می تواند روند اصلاحسازی شهرها را تسریع بخشد.
نحوه انتخاب اعضای شوراهای شهر، تعدادشان و شرح وظایف آنها در کشورهای مختلف متفاوت است. در جایی مثل نیوزلند اعضای شورا تا حدود 700 نفر میرسد اما در جایی مثل آمریکا این تعداد بین 5 تا 50 نفر است. در برخی ایالات آمریکا وظیفه انتخاب شهردار به عهده شوراست و در برخی دیگر اینطور نیست. در انگلستان تعیین مالیات و عوارض شهرداری به عهده شوراست اما غالب این کشورها در یک نقطه اشتراک دارند و آن انتخاب اعضا با رای مردم میباشد.
این روزها که بحث انتخابات شوراهای اسلامی شهرها در کشورمان داغ است موضوع ترکیب شوراها بیشتر از اصل موضوع مورد توجه قرار گرفته است. عده ای بر این عقیده اند که ترکیب شورا باید صرفا از میان متخصصین امر شهر و شهرسازی تشکیل گردد اما در مقابل عده ای بر این باورند که ترکیب شوراها حتی الامکان باید ترکیبی از همه اقشار جامعه باشد تا بتواند نیازهای شهرها را برآورده سازد.
نگارنده بر این موضوع تاکید دارد که شوراهای شهر در نقش پارلمانهای محلی ایفای نقش مینمایند و در این پارلمان برای رفع نیازهای شهری باید در صورت امکان از همه اقشار و و تخصصها استفاده نمود. چنانچه در این ترکیب جوانان حضور نداشته باشند طبعا نمی توانند نیازهای این قشر عظیم جامعه را مستقیما و بدون واسطه به سمع و نظر سایرین برسانند. این مهم در خصوص ورزشکاران نیز صدق می کند. در این بین حضور جوانان در پای صندوقهای رای میتواند شور و شعف را در جامعه ایجاد نماید، چراکه حضور در انتخابات تاثیر مستقیم بر سرنوشت خودشان خواهد داشت.