ورزش و جوان- کتایون اشرف در مورد انتظار زیاد برای رسیدن وسیله حمل و نقل در فرودگاه اندونزی، اظهار کرد: رشته ما با قایق بزرگ سر و کار دارد و این منتظر بودنها زیاد برای ما اتفاق میافتد. ما باید منتظر ماشینهای خاص باشیم تا قایقهای ما را حمل کند این است که به هر جای دنیا که سفر میکنیم معمولا با این موضوع روبهرو هستیم.
مربی تیم ملی قایقرانی بانوان در ادامه گفت: ولی خب فکر میکنم اینبار کمی متفاوتتر است. فاصله زیادی داریم و خیلی هم زمان زیادی برای سازگاری با محیط نداریم. عجلهمان برای این است که هر چه زودتر به محل برسیم چون زمان زیادی برای تمرین نداریم.
اشرف در ادامه درباره سفر طولانی که به جاکارتا داشتند، گفت: ۱۰ ساعت در پرواز بودیم. خیلی برای بچهها خسته کننده بود چون عضلات آنها در حالت انقباض قرار میگیرد. خوب بود که از قبل این مشکلات پیشبینی میشد. زمانی را برای استراحت اختصاص میدادند و یا زودتر اعزام میشدیم تا بدنها با محیط سازگار شود.
او درباره انگیزه بالای ملی پوشانش، گفت: خدا را شکر بچهها با انگیزه و آماده یک مسابقه سخت هستند. فکر میکنم که با امید به این رویداد آمدهاند. امیدوارم دعای خیر مردم پشت سرشان باشد تا بتوانند خوب مسابقه دهند.
به گزارش ایسنا، تیم های ورزشی مختلف که به فرودگاه شهر جاکارتا میرسند، معمولا بیش از یکساعت در فرودگاه منتظر میمانند تا اتوبوس آنها را تا دهکده بازیها برساند.