آنالیز امید ابراهیمی مقابل مراکش؛ به افتخارِ فرمانده
امید ابراهیمی در ۸۰ دقیقه‌ای که بازی کرد ۸،۳کیلومتر دوید. صد در صد نبردهای تن به‌تن‌اش را پیروز شد و دو مرتبه از زیر پای حریف توپ گرفت و مالکیت را به تیم ملی برگرداند. دو مرتبه هم با دفع توپ، خطر را از دروازه تیم ملی دور کرد. امید همه نبردهای هوایی‌اش را پیروز شد و دو مرتبه هم با دریبل از سد بازیکن حریف عبور کرد. این بازیکن یک مرتبه با شوت از راه دور شانس‌اش را برای گلزنی امتحان کرد. ضمن اینکه ۸۰درصد پاس‌های امید به مقصد رسید. ابراهیمی علاوه بر این آمار، سه فریم به یادماندنی هم به جای گذاشت.
ایران می‌توانست بعد از ۱۲۰ ثانیه از شروع مسابقه دروازه‌اش باز شود. ولی به لطف پوشش خوب ابراهیمی بود که همان ابتدای کار تور دروازه بیرانوند نلرزید. بازیکن مراکشی سانتر کرد و مهاجم این تیم دور از یارگیری بازیکنان ایران، مقابل بیرانوند حضور داشت. امید ابراهیمی متوجه فرار این بازیکن از چنگ مدافعان یارگیر شد، قدم به قدم به عقب برگشت و در آخرین لحظه روی توپ تاثیر گذاشت تا شیرجه بازیکن مراکشی، بدون لمس توپ همراه شود. امید قبل از بازیکن حریف به توپ رسید و آن‌را به کرنر فرستاد.
قلدر، چغر، بد بدن. هر چه توصیف برای کشتی‌گیرها به کار می‌رود را در این صحنه یک‌جا امید به نام خودش کرد. حتی آرنج‌های حریف هم نتوانست جلوی پیشروی این بازیکن را بگیرد و امید ابراهیمی بعد از بازپس‌گیری توپ از بازیکن مراکشی، آن را به وحید امیری رساند. توپی که با یک‌ودوی امیری و سردار، موقعیت تک به تک برای آزمون را دربرداشت. بهترین موقعیت ایران در این بازی از همین تصویر زیر شروع شد.
و در نهایت این فریم به یادماندنی. امید خودش را به زیر استوک‌های حریف پرتاب کرد. تکل بی‌نظیر ابراهیمی و جمع کردن توپ باعث شد که بازیکن حریف از پیشروی ناکام بماند و جای استوک‌اش روی سینه فرمانده تیم ملی حک شود. اتفاقی که منجر به تعویض هافبک دفاعی ایران شد.
