آیا خاویر زانتی قابل احترام‌ترین اسطوره تاریخ فوتبال است؟

ورزش و جوان- خاویر زانتی اسطوره ای فراتر از رنگ هاست. فوتبال یک ورزش قبیله ای است که در آن به ندرت بازیکنی پیدا می شود که فراتر از رنگ باشگاه ها و مرزهای ملی باشد.

لیونل مسی اسطوره هواداران بارسلونا، کریستیانو رونالدو اسطوره هواداران رئال مادرید است اما حتی این اسطوره های بزرگ با وجود داشتن خیل عظیمی از هواداران، همچنان دشمنان فراوانی دارند. خاویر زانتی یکی از همین قبیل اسطوره هاست که به وسیله تقریبا تمامی هواداران فوتبال مورد ستایش است.

زانتی عاشقان زیادی دارد، چه در داخل زمین، چه در خارج زمین، کلاس در او مجسم شده است. او در تمام دوران 22 ساله حرفه ای خود این سطح از کلاس را حفظ کرده است.

نام زانتی به عنوان یکی از بهترین مدافعان کناری تاریخ به ثبت رسیده است. از لحاظ تاکتیکی، تکنیکی، فیزیکی و روحی همواره مورد ستایش است، تا جایی که رایان گیگز از او به عنوان سرسخت ترین حریف خود یاد می کند.

رایان گیگز در مورد او می گوید: "برای اولین بار در سال 1999 در لیگ قهرمانان اروپا با او روبرو شدم او در آن زمان دفاع راست بازی می کرد و من در سمت چپ بودم. او از نظر کیفیت فوتبال، سرعت، قدرت بدنی، ضریب هوشی و تخصص، مرا تحت تاثیر قرار داد. من دو بار دیگر نیز با او روبرو شدم، او سرسخت ترین حریف بود که من در برابرش بازی کرده بودم، یک بازیکن کامل.

آنچه در مورد زانتی بیشتر به چشم می آید دوران طولانی در اوج بودن اوست. به طور میانگین بازیکنان حرفه ای 5 تا 7 سال در اوج هستند. این آمار در بالاترین سطح حرفه ای ورزش معمولا بسیار کوتاه تر است. به عنوان مثال رونالدینیو بازیکن بی نظیر برزیل فقط 4 الی 5 فصل در اوج خود بود.

زانتی این کلاس بالای فوتبال خود را 15 سال نگه داشت حتی در سن 37 سالگی در بهترین فرم بدنی خود به سر می برد تا اینکه بارسلونای گواردیولا را در نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا شکست دادند و لیونل مسی بزرگ در مجموع دو دیدار رفت و برگشت که در مقابل زانتی بازی کرد به ندرت توانست موقعیت خطرناکی خلق کند.

زانتی تمامی نکات مثبت یک بازیکن حرفه ای را در کارنامه خود دارد: افتخارات، بازی جوانمردانه، احترام. او هرگز تلاش نکرد تا با حرکات خلاف روح جوانمردی به موفقیت برسد، هرگز به تصمیمات داور اعتراضی نکرد. او همواره بزرگ منش بود. حتی هنگامی که در کمال ناباوری در حالی که در اوج آمادگی بود از تیم ملی آرژانتین برای جام های جهانی 2006 و 2010 خط خورد، ذره ای گلایه نکرد.

او در سال 2014 از دنیای حرفه ای خداحافظی کرد و در مورد خداحافظی خود اینچنین گفت: رویای من، خداحافظی از دنیای فوتبال با پیراهن اینترمیلان بود، اینتر خانه من است و همواره تلاش کردم چه در زمین و چه در خارج از زمین برای اینتر کم فروشی نکنم.

مترجم: محمود ظهوری