کد خبر: ۱۴۲۷۴
۱۸:۲۸ -۲۲ بهمن ۱۳۹۶
سانچز: به پوشیدن شماره ۷ افتخار می‌کنم، مسی بعد از بازی با چلسی گریه کرد
سانچز مصاحبه مفصلی با تیری انری انجام داده است.
ورزش و جوان- الکسیس سانچز که به تازگی آرسنال را ترک کرده و راهی منچستریونایتد شده، اخیراً با تیری آنری مصاحبه ای انجام داده است. آنری به عنوان نماینده شبکه اسکای اسپورت با ستاره سابق آرسنال صحبت کرده است. سانچز در این مصاحبه از سختی های دوران فوتبالش و حضور در یونایتد صحبت کرده است. صحبت های او را می خوانید:
فوتبال، ورزشی نجات بخش
وقتی کودک بودم هم رویای بزرگی داشتم، دوست داشتم فوتبالیست شوم و با بزرگترین ها بازی کنم. اما طبیعتاً این کار در آمریکای جنوبی سخت تر است، بنابراین آرزوی حضور در اروپا را داشتم. البته که معتقدم فوتبال جان خیلی ها را حفظ کرده است. شاید خیلی ها به زندگی مرفه و ثروتمندانه فوتبالیست نگاه کنند، ولی نمی بینند که او چه سختی هایی برای رسیدن به اینجا کشیده است. رسیدن به این نقطه یعنی، دل تنگی برای خانواده، از دست دادن تولد مادرتان و چیزهایی دیگر. ممکن است حتی بعد از یک فینال، گریه کنید. یادم می آید بعد از بازی با چلسی در لیگ قهرمانان، مسی گریه کرد. این بدان دلیل است که فوتبال، فشار زیادی روی افراد می گذارد، توان زیادی می خواهد. اما مردم این چیزها را نمی بینند. مردم گاهی اوقات ماشین های گرانقیمت را می بینند و تصور می کنند بازیکن در حال خودنمایی است. نمی توان همه را راضی نگاه داشت، همیشه پیش می آید که برخی ناراحت و عصبانی باشند.
منچستریونایتد
منچستریونایتد بزرگترین باشگاه انگلیس است، این را به این خاطر که اکنون در این باشگاه هستم، نمی گویم، از زمان جوانی ام این حس را داشتم، و البته که آدم صادقی هستم و دروغ نمی گویم. باشگاه های بزرگ زیادی در انگلیس هستند، آرسنال یکی از آن ها است که سابقه بازی برای‌شان را دارم ولی اکنون وقتی به یونایتد می نگرم، به لوگوی باشگاه نگاه می کنم، به نظرم می آید که این باشگاه آن قدر بزرگ است که باید قاتح تمامی عناوین شود. افتخار می کنم که پیراهن شماره هفت را به تن می کنم. برای کسب جام به این جا آمده ام، آرسنال را ترک کردم تا پیشرفت کنم و تجربه جدیدی را در باشگاه دیگری داشته باشم. اگر برای فتح جام ها نبود، به منچستریونایتد نمی آمدم. برخی ها از فشار بابت پوشیدن پیراهن شماره هفت صحبت می کنند ولی من در هر صورت از فوتبالم لذت می برم، فرقی نمی کند شماره نه بپوشیم یا ده یا دوازده و چهارده!
منبع: نود
فوتبال، ورزشی نجات بخش
وقتی کودک بودم هم رویای بزرگی داشتم، دوست داشتم فوتبالیست شوم و با بزرگترین ها بازی کنم. اما طبیعتاً این کار در آمریکای جنوبی سخت تر است، بنابراین آرزوی حضور در اروپا را داشتم. البته که معتقدم فوتبال جان خیلی ها را حفظ کرده است. شاید خیلی ها به زندگی مرفه و ثروتمندانه فوتبالیست نگاه کنند، ولی نمی بینند که او چه سختی هایی برای رسیدن به اینجا کشیده است. رسیدن به این نقطه یعنی، دل تنگی برای خانواده، از دست دادن تولد مادرتان و چیزهایی دیگر. ممکن است حتی بعد از یک فینال، گریه کنید. یادم می آید بعد از بازی با چلسی در لیگ قهرمانان، مسی گریه کرد. این بدان دلیل است که فوتبال، فشار زیادی روی افراد می گذارد، توان زیادی می خواهد. اما مردم این چیزها را نمی بینند. مردم گاهی اوقات ماشین های گرانقیمت را می بینند و تصور می کنند بازیکن در حال خودنمایی است. نمی توان همه را راضی نگاه داشت، همیشه پیش می آید که برخی ناراحت و عصبانی باشند.
منچستریونایتد
منچستریونایتد بزرگترین باشگاه انگلیس است، این را به این خاطر که اکنون در این باشگاه هستم، نمی گویم، از زمان جوانی ام این حس را داشتم، و البته که آدم صادقی هستم و دروغ نمی گویم. باشگاه های بزرگ زیادی در انگلیس هستند، آرسنال یکی از آن ها است که سابقه بازی برای‌شان را دارم ولی اکنون وقتی به یونایتد می نگرم، به لوگوی باشگاه نگاه می کنم، به نظرم می آید که این باشگاه آن قدر بزرگ است که باید قاتح تمامی عناوین شود. افتخار می کنم که پیراهن شماره هفت را به تن می کنم. برای کسب جام به این جا آمده ام، آرسنال را ترک کردم تا پیشرفت کنم و تجربه جدیدی را در باشگاه دیگری داشته باشم. اگر برای فتح جام ها نبود، به منچستریونایتد نمی آمدم. برخی ها از فشار بابت پوشیدن پیراهن شماره هفت صحبت می کنند ولی من در هر صورت از فوتبالم لذت می برم، فرقی نمی کند شماره نه بپوشیم یا ده یا دوازده و چهارده!
منبع: نود
این خبر را به اشتراک بگذارید :
ارسال نظرات
آخرین اخبار
نبض بازار
گوناگون
