
نشان تجارت - مدیران بانک مرکزی اعلام کردند داراییهای بانک سابق آینده عمدتاً به شکل املاک و مستغلات است و همین موضوع باعث انجماد سرمایههای آن شده است. به گفته آنان، راهکار فروش این اموال، واگذاری خرد و حتی توکنایز کردن داراییهاست.
در همان ماههای گذشته که زمزمه تعطیلی بانک آینده در میان مردم شنیده میشد، سهامداران برای اینکه این شایعات به واقعیت تبدیل نشود از بانک مرکزی درخواست کرده بودند که با تجدید ارزیابی داراییهای بانک فرصت جدیدی را در اختیار سرمایه گذاران این بانک قرار دهد تا بتوانند این بانک زیانده را از ناترازی نجات دهند.
البته بانک مرکزی در چندسال گذشته چنیدن بار این فرصت را در اختیار سرمایه گذاران اصلی این بانک قرار داده بود تا بتوانند با فروش اموال خود، کمبود نقدینگی که اصلیترین مشکل این بانک ناتراز بود را حل کنند، اما اموال این بانک که در نوع خود بی نظیر است، هرگز به فروش نرفت، چون بسیار زیاد و با ارزش بالایی بود.
نکته دومی که در خصوص علت به فروش نرفتن آن وجود داشت، چسبندگی سهامداران اصلی بانک به این املاک و داراییها بود از این رو میبایست سهامداران از این داراییها جدا شوند تا بتوان درباره آن تصمیم گیری کرد.
با این وجود سرمایه گذاران اصلی این بانک همواره اظهار میکردند که قادر به فروش اموال خود از جمله ملک بزرگ تجاری ایران مال در تهران، هتل روتانا در مشهد و سایر املاک آن در دیگر شهرها از جمله کیش نیستند، اما به نظر میرسد که با استفاده از فناوریها نوین میتوان نه فقط اموال بانک آینده سابق بلکه داراییها ملکی بسیاری دیگر از بانکها که براساس قانون باید از بنگاه داری خارج شوند، را نقد کرد.
برای بیان عدد دقیقی از املاک و مستغلات بانک سابق آینده هنوز زود است؛ باید اجازه داد که هیات گزیر و تیم ارزیابی و ارزشگذاری اموال متشکل از رئیس کل بانک مرکزی، وزیر اقتصاد و دادستان کشور که فرآیند رسیدگی به این اموال را دارند، جلسات خود را برگزار، اطلاعات را گردآوری و قیمت آن را به نرخ روز اعلام کند، اما بزرگی عدد آن به معنی نبود راهکاری برای فروش اموال آن نخواهد بود.
بر اساس تجربههای مختلفی در کشور رخ داده است از جمله پویشهایی که برای فروش اموال مازاد بانکها از جمله بانک آینده سابق به راه افتاد؛ مزایدهای در دورههای مختلف اول، دوم و سوم درباره ملکهای گرانبهای این بانک گذاشته شد، اما بعدها مشخص شد که بسیاری از این اموال قابل واگذاری نیست، بطور مثال «ایران مال» را نمیتوان بصورت کلی واگذار کرد، بلکه باید خُرد - خُرد و یا بخش - بخش این اموال را به افراد حقیقی و حقوقی مختلف برای سرمایه گذاری سپرد.
در این شیوه قاعدتاً باید در این چنین مواقعی اموال را به اصطلاح شکست و به صورت خُرد واگذار کرد؛ به همین دلیل مفهوم توکنایزه کردن دارایی از این قاعده شکل میگیرد؛ این موضوع در حوزه بانکی سرمایه گذاری دقیقی شده که بتوان علاوه بر شناسایی اموال و املاک مازاد بانکها در سامانههای نظارتی چه برمبنای اظهارات بانکی یا راستی آزمایی، متناسب با نوع ریسک بانک، بحث واگذاری اموال و املاک را انجام داد.