نشان تجارت - «به آب و آتش میزنند تا برای خود در دولت جدید جایگاهی دست و پا کنند». یکی سهمش را از سفره انقلاب میخواهد و دیگری دستمزدش را از حضور در ستاد انتخاباتی نامزد پیروز. سهم خواهان بیش از آنکه دلنگران امورات معطل مانده مملکت باشند، به انتظار بهره مندی از جذابیتهای بی پایان صندلی قدرت نشستهاند. تردیدی وجود ندارد که بسیاری افراد، چون احتمال پیروزی نامزدی را بالا دانسته اند در ستاد انتخاباتی وی حضور یافته تا بتوانند بوقت ضرورت سهم خود را گرفته و پستی را بمانند یک غنیمت جنگی تصاحب نمایند. سهم خواهان به قیمت بهره برداری از جذابیتهای بی پایان صندلی قدرت، فرصتهای اصلاح را یکی پس از دیگری هدر میدهند. به همین دلیل آنها را باید در مقابل و بر ضد منافع مردم دانست.
متاسفانه در کشور ما، همه این سالها، بازار سهم خواهی داغ بوده و شاید به همین دلیل، مشکلات یکی پس از دیگری بر روی هم انباشته شدهاند. سهم خواه برایش مهم نیست در کدام وزارتخانه پست میگیرد و اصولا برای آن جایگاه، شایستگی دارد یا خیر. او فقط میخواهد سهمی از پست، مقام و قدرت داشته باشد. واقعیت آن است که با همین فرمان اگر به پیش رویم در بهترین حالت خواهیم توانست وضع موجود را سامانی ببخشیم. بنابراین، تصمیمات سخت و جراحیهای عمیق اقتصادی با افراد «حافظ وضع موجود» امکانپذیر نیست.
اکنون دیگر، با وجود چالشهای فراوان پیش روی دولت، مسئولیت برای کسی که حقیقتا به فکر حل مشکلات مردم بوده چندان هم جذاب و خواستنی نیست. زخمهای امروز جامعه آنقدر عمیق هست که یک فرد کاردان را نسبت به توانش برای انجام یک جراحی سخت دچار تردید کند. به همین خاطر، طبیعی است که افرادی مانند علی طیب نیا تمایل چندانی برای تصدی مسئولیتهای مهم اقتصادی در دولت جدید نداشته باشند. امثال او از یک طرف به سختی کار آگاه بوده و از طرف دیگر تشنه قدرت و وزارت نیستند. اکنون هر چه هست، تورم، خشکسالی، تحریم و کسری بودجه است. اکنون دیگر بر خلاف گذشته غنیمت چندانی وجود ندارد که برخی بخواهند بر سر تصاحب آن با یکدیگر گلاویز شوند.
*دکترای مدیریت دولتی
منبع: روزنامه آرمان امروز