بیش فعالی جنسی در مردان چه دلیلی دارد؟
نشان تجارت - یک مطالعه جدید نشان داده است که مردان مبتلا به « بیش فعالی جنسی» به نظر می‌رسد که سطح اکسی توسین در سیستم بدنشان بالاتر باشد. مردان معتاد به سکس مدت‌هاست مورد سرزنش قرار می گیرند اما تحقیقات جدید نشان می‌دهد که برای تمایلات بیش از حد آنان، دلیل علمی وجود دارد. مطالعه جدیدی که در حوزه غدد درون ریز و متابولیسم بالینی انجام شده، می‌تواند به طور قابل توجهی دیدگاه جامعه را به مردانی که بیش از حد خواستار رابطه جنسی هستند را تغییر دهد.
اکسی توسین (oxytocin) که به طور غیررسمی به عنوان «هورمون عشق» شناخته می شود – به طور طبیعی توسط مردان و زنان تولید می شود و مثبت مانند سایر هورمون هایی چون دوپامین و سروتونین به تحریک احساسات کمک می کند.
اکسی توسین باعث افزایش سطح آرامش و اعتماد می شود – اما مطالعه جدید تاکید می کند که مقدار بیش از حد این هورمون می تواند برای مردان بد باشد. در این مطالعه ۶۴ مرد مبتلا به اختلال بیش فعالی جنسی و همچنین ۳۸ مرد که سطوح عادی علاقه و برانگیختگی جنسی داشتند، مورد بررسی قرار گرفتند.
محققان همبستگی مثبت زیادی بین سطح اکسی توسین و مقیاس های رتبه بندی رفتار بیش فعالانه جنسی پیدا کردند. دکتر آندریاس شاتزیتوفیس، یکی از محققین این مطالعه، اذعان داشت: «اکسی توسین نقش مهمی در اعتیاد جنسی دارد و ممکن است یک هدف دارویی بالقوه برای درمان دارویی آینده باشد.»
جالب توجه است که سطح اکسی توسین در مردان معتاد به رابطه جنسی پس از انجام درمان شناختی رفتاری به طور قابل توجهی کاهش یافت – به نظر می رسد که این نوع اعتیاد را می توان بدون دارو با
اعتیاد به رابطه جنسی توسط انجمن روانپزشکی آمریکا به عنوان یک اختلال روانی شناخته نشده است، اما بسیاری از مردم این سوال را مطرح کرده اند که آیا این یک بیماری مشروع است یا صرفاً بهانه ای برای رفتار بد؟
در سال ۲۰۱۸، رفتار جنسی اجباری برای اولین بار در فهرست طبقه‌بندی بین‌المللی بیماری‌های سازمان بهداشت جهانی قرار گرفت. فهرست سازمان جهانی بهداشت اختلال رفتار جنسی اجباری را به عنوان لگوی مداوم شکست در کنترل تکانه ها یا تمایلات جنسی شدید و تکراری که منجر به رفتار جنسی تکراری می شود، توصیف می کند.
مهم ترین علامت آن تبدیل شدن رابطه جنسی به تمرکز اصلی زندگی فرد در عین نادیده گرفتن سلامت، مراقبت شخصی یا علایق و مسئولیت‌ها است. این رفتار باید به مدت شش ماه یا بیشتر واضح باشد و باعث ناراحتی در زندگی شخصی شود تا یک اختلال محسوب شود. قبلاً تخمین زده شده بود که بین ۳ تا ۶ درصد از بزرگسالان از اعتیاد جنسی رنج می برند.
