نشان تجارت - ارگاسم به طور کلی در متون تخصصی به این صورت تعریف می شود،انقباض شدید ماهیچه ای در طی رابطه جنسی که به همراه تغییر در برخی علایم بدنی مانند تغییر در ضربان قلب، تغییر در فشار خون و تغییر در عمق و نرخ تنفس می باشد. برخی دیگر ازمحققان در تعریف ارگاسم سعی دارند جنسیت را مجزا کنند و آن را این گونه تعریف می کنند:
ارگاسم عبارتست از اوج لذت جنسی و رها شدن تنش های جنسی.
ارگاسم در مردان با احساس ذهنی غیر قابل اجتناب بودن انزال شروع شده و با بروز انزال پایان می یابد. اما ارگاسم در زنان با انقباض مجرای واژینال همراه است؛ تغییرات دیگری در ارگاسم زنان ،چون حرکات غیر ارادی و ارادی عضلانی، زیاد شدن فشار خون و افزایش تعداد ضربان قلب نیز در این مرحله روی می دهد.
در حال حاضر بحث ارگاسم در زنان تبدیل به یک مساله پیچیده در زناشویی شده است. برخی معتقدند ارگاسم در زنان دو شکل دارد:
ارگاسم در زنان به دو صورت ارگاسم کلوتیرال و ارگاسم واژینال است.
مفهوم ارگاسم واژینال در زنان موضوعی است که نخستین بار توسط زیگموند فروید مطرح گردید.
وی معتقد بود که ارگاسم کلوتیرال پدیده ای مختص دوران نوجوانی و مصادف با رسیدن به سن بلوغ است ولی در زنان بالغ این ارگاسم کلیتورال به ارگاسم واژینال تبدیل می گردد یعنی ارگاسمی که بدون تحریک ناحیه کلیتوریس رخ می دهد.
در حالیکه فروید در مورد اظهاراتش هیچ دلیل و مدرک علمی نداشت اما این نظریه قابل تامل بوده و در اذهان زنان ، تاثیرات خاص خود را گذاشته بود.
بسیاری از زنان وقتی از تماس زناشویی واژینال به مرحله ارگاسم نمی رسیدند احساس نقص و کمبود می کردند چرا که مطابق با نظریه فروید تنها راه به ارگاسم رسیدن زنان از طریق رابطه زناشویی کلاسیکی است که با همسرش دارد و این طرز فکر موجب می شد که زوجین برای ایجاد تغییر در کیفیت و کمیت ارتباط زناشویی خود تلاشی به خرج ندهند.این در حالیست که بسیاری از زنان تنها می توانند از طریق ایجاد تحریکات ناحیه کلیتوریس در هنگام رابطه زناشویی به ارگاسم برسند.
از طرف دیگر در سال ۱۹۶۶مسترز و جانسون در زمینه مراحل تحریک جنسی، تحقیقاتی را انجام دادند که این تحقیقات بر روی زنان و مردان(توامان) صورت گرفت. هر چند که چند سال قبل، کینزی سعی نموده بود مراحل فیزیولوژیک قبل و بعد از ارگاسم را مورد بررسی قرار دهد(این مراحل عبارت بودند از: مرحله پیدایش انگیزش، پلاتو، ارگاسم و مرحله فرو نشینی).
مسترز و جانسون در طی مطالعات خود مشاهده کردند که مرحله ارگاسم می تواند شامل ارگاسم کلیتورال و یا ارگاسم واژینال باشد.
همچنین پژوهشهای دیگری در همین زمینه نشان داد که بافت ناحیه کلیتورال به مقدار قابل توجهی به داخل ناحیه واژینال ادامه پیدا کرده است. این مطالعات این مساله را به اثبات رساند که بین ارگاسم واژینال و کلیتورال تفاوتی وجود نداشته و آنها دو فاز متفاوت از هم نیستند.
لذا ارگاسم در زنان به این صورت است که برخی از زنان با تحریک ناحیه کلیتوریس و برخی دیگر با تحریک ناحیه واژینال به مرحله ارگاسم می رسند.
اما در هر حال ارگاسم در هر دو دسته این زنان یک مفهوم دارد. حتی برخی معتقدند این ارتباط میان ناحیه واژینال و کلیتورال باعث شده که ناحیه کلیتورال پایه ای برای ارگاسم زنان به شمار آید. همچنین یکی از مهمترین پژوهشهایی که در این زمینه توسط دکتر هلن کانل صورت گرفته عنوان می کند که ارتباط داخلی که میان کلیتوریس و واژینال وجود دارد، منشا احساس ارگاسمی است که زنان آن را در طی رابطه زناشویی حس می کنند.
با این فرض که در اثر مقاربت در رابطه جنسی، سطح داخلی بافت کلیتوریس تحریک شود. این محقق معتقد است که دیواره واژن همان کلیتوریس است. ضمنا در برخی از زنان ناحیه کلیتوریس وسیع تر بوده و لذا شدت تحریک این دسته از زنان باید شدید تر از سایرین باشد یعنی این دسته از زنان نیاز دارند تا در هنگام ارتباط زناشویی با همسرشان، برای رسیدن به مرحله ارگاسم بیشتر مورد تحریک قرار گیرند. این در حالیست که زنانی با بافت طبیعی و معمولی نیازی به تحریکات شدید تر و بیشتر ندارند. شناخت این مساله در بهبود کیفیت رابطه زناشویی در زوجین کمک شایان توجهی خواهد کرد.
تخمین زده می شود که به طور کلی ارگاسم در زنان حدود بیست ثانیه به طول می انجامد که شامل انقباضات ماهیچه ای در ناحیه لگن، واژینال، رحم و .. است. البته ارگاسم در زنان در برخی دیگر خیلی زود شروع شده و خاتمه می یابد(یعنی زمان کلی ارگاسم زنان در برخی تنها در حدود یک ثانیه است در حالیکه این ارگاسم در همین یک ثانیه ابتدا شدتش خیلی زیاد است و بعد کاهش می یابد.
در برخی از لحظات این انقباضات منظم و متوالی ، توام با لرزشهای نامنظم خواهد بود ولی در موارد دیگر وقتی زنان احساس ارگاسم می کنند این احساس با انقباضات لگنی و … توام نمی باشد. این مساله نشان می دهد که کیفیت و احساس ارگاسم در زنان مختلف می تواند به شکلهای مختلف خود را نشان دهد و ارایه یک نسخه واحد در مورد ارگاسم زنان برای همه منطقی به نظر نمی رسد.
همانطور که در قسمت قبل بیان شد ارگاسم حاصل انقباض هایی غیر ارادی در ماهیچه ها می باشد که این انقباض ها در زنان در یک سوم بیرونی مهبل و در مردان در ماهیچه های لگنچه صورت می گیرد.
ارگاسم در زنان به شکلهای مختلفی صورت میگیرد زنان تجربه ی ارگاسم خود را به شکل های مختلفی بیان می کنند، برخی می گویند که ارگاسم مانند یک عطسه بزرگ می باشد و برخی هم آن را همچون صعود به یک قله ی بلند بیان می کنند.
برخی ها ارگاسم را فقط در اندامهای جنسی خود و برخی دیگر در سایر اعضای بدنشان احساس می نمایند. وقتی زنان به ارگاسم می رسند، بدن آنها قدری به هم جمع شده و ماهیچه هایشان جنب و جوش پیدا می کند. همچنین ماهیچه های دیواره ی مهبل به همراه ماهیچه های لگنچه و مخرج با ریتم منظمی منقبض می شوند. بر خلاف مردان که پس از ارگاسم، تمایل جنسی آنها دقایقی کاهش یافته و نعوظ آنها کاهش می یابد، هنگامی که زنان وارد مرحله ی آرامش شده و انقباض ماهیچه ها در آنها کاهش می یابد، آنها می توانند به سرعت و مجدداً به مرحله تداوم لذت بازگشته و آمیزش دوباره را از همانجا شروع نمایند.
بسیاری از زوجین تصور می کنند که ارگاسم در زنان مانند مردان به هنگام دخول ایجاد می شود و نیازی به تحریک کلیتوریس نیست. به همین دلیل دیده می شود که بسیاری از زنان در آمیزش های خود به ارگاسم نمی رسند و حتی ارگاسم را با دیگر حالات چرخه ی واکنش جنسی، به ویژه تداوم لذت، اشتباه می گیرند. اما باید گفت که اندام اصلی ارگاسمی زنان کلیتوریس است و معمولاً زنان از تحریک های مهبلی به ارگاسم نمی رسند.
ارگاسم در زنـان یـک واکنش طبیعی جنسی است که تا کنون به صورت معمایی سربسته باقی مانده است. به اوج نرسیدن در حین عمل جنسی میتواند سرمنشا مشکلات فراوانی باشد. ثابت شده که ریشه بسیاری از مشکلات زناشویی در این مسئله میباشد.
ارگاسم در زنان از فرآیند پیچیده تری نسبت به مردان برخوردار است و به همین دلیل زمانی بیشتر می برد تا زنان به ارگاسم برسد.
ارگاسم در زنان دارای یک روند برای تخلیه است به طوری که زمان خاصی برای بوجود آمدن آن نمی توان مشخص کرد. حدود ۱۰ درصد از زنان به ارگاسم نمی رسند یا ارگاسم آنان از طریق خود ارضایی می باشد یادگیری به ارگاسم رسیدن زنان به یک امر مهم و ضروری برای بقای زندگی زناشویی تبدیل شده است.
زن و شوهر با کسب مهارت باید بدانند که چگونه می توانند به ارگاسم مطلوب برسند. که در این میان مردان وظیفه سنگین تری دارند و بایستی با کسب مهارت در به ارگاسم رسیدن رسیدن و لذت جنسی به همسرشان کمک کنند و همچنین همسر نسبت به شوهر این وظیفه را انجام دهد.ارگاسم در مردان صرفاً با تحریکات بدنی و تماس ایجاد می شود. در حالیکه این پدیده در خانم ها بسیار پیچیده تر بوده و تا حد بسیار زیادی به شرایط روحی و ارتباط عاطفی طرفین بستگی دارد.
به ارگاسم نرسیدن زنان می تواند به دلیل بی علاقگی، اضطراب و شرایط روحی نامناسب و مقاربت به روش نادرست باشد و بعلاوه برای بعضی خانم ها این الزام وجود ندارد که با هر مقاربت الزاماً به ارگاسم برسد.
۱-اکثر زنان به اشتباه تصور می کنند که در طول رابطه جنسی آرامش بسیار مهم است اما آنها از این نکته غافل هستند که تنش هم در طول رابطه جنسی بسیار مهم و عامل رسیدن به ارگاسم است.زنان باید یاد بگیرند که تمام عضلات آنها ساق پا ؛شکم، باسن و… دررسیدن به ارگاسم درگیر می شوند.اکثر زنان می گویند هنگام ارگاسم انقباض در لگن را احساس می کنند.
۲-اکثر زنان رابطه جنسی ذهن فعالی دارند و نمی توانند آن را بر این فعالیت متمرکز کنند. فکرهایی که تمام مغز را اشغال می کنند و به جای تحریک و تشویق جنسی منجر به واپس زدگی میل جنسی می شود.سعی کنید ذهن خود را از تمامی مسائل خالی کنید و در این لحظه فقط به همین مسئله بیندیشید.
۳-در موارد بغرنج تر برای درمان حتما به یک پزشک مراجعه کنید و با استفاده از داروهایی تجویز شده زندگی زناشویی خود را انجات دهید تجویز پزشک در بیشتر مواقع می تواند مشکل را برطرف کند.
در ارتباط زناشویی ،زن و مرد هر دو برای رسیدن به ارگاسم باید همکاری کنند. نیازهای یکدیگر را برطرف نمایند. در خیلی مواقع بیشتر به نقش زنان پرداخته شده در حالی که مردان با رفتار درست خود در رابطه ی زناشویی می توانند باعث شوند همسرشان احساس لذت بیشتری کرده و شریک جنسی مناسب تری گردد.
ملاعبه یعنی: بازی کردن در روابط جنسی به معنای بازی با اعضای جنسی زن می باشد.
تحریک جنسی زن قبل از دخول، امر لازمی است. همه زنان، نقطه تحریک جنسی ویژه ای دارد. یکی از نوازش ملایم سینه ها خوشش می آید، دیگری از آغوش و تنگ در بغل گرفتن . لمس اعضای تناسلی (فرج ومهبل) نیز در برخی دیگر محرک عمل است .هر مردی باید نقاط شهوی ویژه زن خود را یافته، قبل از دخول به نوازش آنها بپردازد. برخی اعمال و تماس زود گذر دهانی تناسلی مثل بوسه اندام های آمیزشی یکدیگر نیز طبیعی به حساب می آید. برخی زنها از عوامل روانی بیشتر از ملامسه و تحریکات فیزیکی لذت می برند. بیان جملات عشقی و تعریف از زیبایی واظهار علاقه بیش از حد سبب آمادگی جنسی برخی از ایشان می شود (دانستنی های زناشویی ،موحدی، ص ۱۹۵).
ارگاسم در زنان یا به عبارتی انزال هر زنی مستلزم شراط خاصی است. گاهی مستلزم کارهایی که به ظاهر بی معنا وخنده آور جلوه می کند؛ امّا تا جایی که ممکن است وممنوعیتی از جهت شرعی واخلاقی ندارد، باید در تأمین آن ها کوشید تا به ارگاسم رسیدن زنان کمک کند.
نقاط حساس بدن ، نقاطی هستند که به تحریک های دستی و نوازش ها به شدت واکنش نشان می دهند. علاوه بر سینه ها و اندام های جنسی که حساسترین اندام های بدن می باشد، لاله گوش، پشت گردن، زیر بغل، انگشتان و دستها، باسن و قسمتهای داخلی رانها، اطراف مخرج، پشت زانوها، مچ پا و ساقها، کف وانگشتان پا نیز دیگر اندام های حساس بدن را تشکیل می دهند. باید این قسمت ها را به آرامی نوازش و تحریک کنید. نوازش قسمت های مذکور قبل و در طول آمیزش، می تواند شما را برای شروع نزدیکی کاملاً آماده نماید(راز های موفقیت در رابطه جنسی، ص ۱۱۲).
در این مرحله (آمادگی)، در صورتی که نقاط شهوی و محرک جنسی زن نیز به وسیله شوهر او خوب تحریک شده باشد، از ابتدا و قبل از دخول، غدد برتلن وغدد اسکن شروع به ترشح می کنند که در تمام مراحل جماع ادامه دارد. این ترشحات باعث سهولت دخول آلت در مرحله بعدی می گردد(دانستنی های زناشویی دکتر محمد مهدی موحّدی ،۱۳۸۷،ص۱۹۰).
حواسی چون حس دیداری و حس بساوایی در این مرحله نقشی غیر قابل انکار دارند. به زبان دیگر، مهارت های پیشنوازی جنسی زوجین در این مرحله کار آرایی محسوس دارد. طرفین باید با اعمال کردن مهارتهای مقاربتی خویش هر چه بیشتر طرف ارتباطی خود را تحریک کنند. این تحریکات نهایتاً سبب تقویت میل جنسی شده و سرانجام زوجین در آستانه مرحله سوم (ارگاسم ) قرار می گیرند. مرد کاردان و با تجربه به کسی گفته می شود که ارگاسم خود را مهار کرده و آن را با اوج لذت جنسی زن هماهنگ سازد