نشان تجارت - خبر ابتلای عزت الله مهرآوران به کرونا و بستری شدن این بازیگر در بیمارستان پس از دریافت دو دُز واکسن، چهارم مهر ماه رسما اعلام شد. از آن زمان تا شامگاه گذشته، وضعیت جسمانی عزت الله مهرآوران با نوسان همراه بود و پس از چند روز که شرایط بهتر شد، متاسفانه در دو روز گذشته سطح هوشیاری این بازیگر پایین آمد و در نهایت شامگاه گذشته فوت کرد.
نیکنام حسینی پور، مدیرعامل موسسه هنرمندان پیشکسوت با اعلام این خبر نوشت: «عزت هنرمندان و کسی که مهر میورزید به همه متاسفانه دیشب در بیمارستان آتیه به سرای دیگر رفت.
عزت الله مهرآوران متولد ۱۸ اردیبهشت ۱۳۲۸ در مسجد سلیمان، بازیگر کارگردان است. فارغ التحصیل لیسانس رشته تئاتر از دانشگاه خوزستان و دارنده نشان درجه ۱ هنر از وزارت ارشاد میباشد که از قبل انقلاب بازی در جلوی دوربین را تجربه کرده است.
عزت الله مهرآوران در شهر نفت خیز، اما محروم مسجد سلیمان در استان خوزستان به دنیا آمده است، پدرش اصالتا کُرد و کارمند شرکت نفت و مادرش خانه دار بود.
خودش میگوید، "بازی من در تئاتر از ششم دبستان شروع شد، یادم میآید نمایشی برای اجرا در مدرسه در حال تمرین بود که از من نیز خواسته شد در آن نقش پسر یتیمی را بازی کنم. بازی در این نقش و ورود به دنیای تئاتر شور و شوق عجیبی در من ایجاد کرد و باعث شد به مقوله تئاتر و نمایش نگاه جدی تری داشته باشم؛ بنابراین شروع به نوشتن کردم و اندیشههای مختلفی را که در ذهن داشتم به روی کاغذ آوردم و از همین دوره سنی تمرین نمایشنامه نویسی من آغاز شد.
هنوز که هنوز است من پر از شوق هستم، در دوره کارشناسی تئاتر آقای «عزت الله انتظامی» به ما میگفت؛ فقط یادتان باشد که شما نوکر مردم هستید همین جمله کمک کرد که درست زندگی کنم برای همین نه زنم را طلاق دادم و نه آلوده شدم. "
در سال ۱۳۵۰ وقتی ۲۲ ساله بود در نمایش «حجله بید» بروی صحنه حرفهای تئاتر رفت تا اینکه سال ۱۳۵۳ در فیلم «سایه به سایه» بازی در جلوی دوربین را تجربه کرد.
سال ۱۳۶۱ بعد از انقلاب اسلامی با فیلم «فیدوس» به عنوان کارگردان و بازیگر به عرصه هنر بازگشت و سال ۱۳۶۵ با سریال «داستان زندگی» وارد قاب تلویزیون شد.
خودش اولین کار حرفه ایش را بازی در فیلم سینمایی «ایلیا، نقاش جوان» در سال ۱۳۷۰ به کارگردانی ابوالحسن داوودی میداند.
شهرت عزت الله مهرآوران از سال ۱۳۸۳ با فیلم «غریبانه» به کارگردانی قاسم جعفری شروع شد سپس بازی در او در سریال «دزد و پلیس» سال ۹۱ هم خاطره انگیز.
"من با درد به آگاهی رسیدم؛ با غم و اندوه به وجود شادی آگاه شدم. شادی را خوب شناختم و از آن حفاظت کردم، مسیر زندگی من همیشه پر از تجربه بوده و بایگانی ذهنم سالها تجربه را در خود ذخیره کرده است.
هنوز خانه ندارم، امکانات به هنرمندانی که در صحنههای تئاتر عرق ریخته اند بسیار کم است و انتظار این است که با حمایتهای دولت کمی از بار زندگی برداشته شود. "».