نشان تجارت - در این یک سال و نیم، کرونا ضربات مهلکی به اقتصاد ایران زد و به اجبار بودجه فراوانی در سیستم بهداشت و درمان هزینه شد.
اما پرسش اصلی این است که مدیریت اقتصادی در این بخش قابل قبول بود یا اتلاف سرمایه، کار را پیچیده‌تر کرد؟ و آیا مردم با علم به تمام مشکلات و پاندومی این بیماری، از رویکردها و روندها رضایت دارند یا خیر؟
مهدی طغیانی عضو کمیسیون اقتصادی مجلس در همین رابطه گفت: یکی از مسائل در خصوص بحث وارات واکسن کرونا، تخصیص بودجه یا ارز مورد نیاز بود، اما بحث دیگر این است که عمده کشورهای تولیدکننده واکسن، خودشان نیز مصرف‌کننده واکسن بودند و بازار پررونقی برای این کار ایجاد شده بود که شاید حاضر بودند واکسن‌ها را با قیمت‌های گزاف به سایر کشور‌ها بفروشند.
وی افزود: به نظر بنده این که عده‌ای مطرح می‌کنند به جای خرید دارو و تجهیزات بیمارستانی برای مبارزه و درمان با بیماری کرونا، بهتر بود زودتر و بیشتر واکسن می‌خریدیم، اینطور نبوده که این کار قابل انجام شدن بوده، اما کوتاهی شده است؛ تا جایی که امکان داشته این مسئله انجام و پیگیری شده است. در اغلب کشورهای دنیا این بیماری در حال پیشرفت بوده است و اینطور نبوده که کشوری واکسیناسیون خود را به اتمام رسانده باشد و آماده صادرات واکسن خود باشد و ما وارد نکرده‌ایم.
عضو کمیسیون اقتصادی مجلس تصریح کرد: بیماری کرونا در همه جای دنیا فراگیر شد و همه اقتصاد‌های دنیا از این مسئله آسیب دیدند و شاید اگر اقتصاد کشور خود را با دیگر کشور‌ها مقایسه کنیم، میزان خسارتی که ما در این قضیه دیدیم، خیلی زیاد نبود و هر چه اقتصادی بزرگتر بود، ضربه بیشتری هم خورد و بعضا شاید به اندازه تولید کل اقصاد ایران در این یک سال و نیم اخیر خسارت متحمل شدند.
وی با اشاره به وجود مشکل در اقتصاد بهداشت و درمان کشورمان، گفت: مسئله‌ای که در این بین مهم است این است که بسیاری از هزینه‌هایی که در حوزه بهداشت و درمان انجام می‌دهیم، ناکارآمد است و به نتیجه نمی‌رسد و شاهد پیک‌های مختلف این بیماری هستیم. به عنوان نمونه بودجه امسال در بخش بهداشت و درمان ۱۱۱ هزار میلیارد تومان است و بودجه کل عمران کشور ۱۰۰ هزار میلیارد تومان است که علاوه بر بودجه بخش بهداشت و درمان، ۲ و نیم میلیارد دلار هم در بخش دارو و تجهیزات پزشکی خرج می‌شود.
طغیانی افزود: با این همه بودجه‌ای که در بخش بهداشت و درمان هزینه می‌شود، اما مردم آن را احساس نمی‌کنند و متوجه این همه هزینه‌کرد در این بخش نمی‌شوند، چرا که اثرات آن را در این مدت ندیده‌اند. وقتی روز به روز زیرساخت‌های بهداشت و درمان فرسوده‌تر و مردم هم ناراضی‌تر از قبل می‌شوند، همگی نشان از ناکارآمدی هزینه‌های مصرف شده در این بخش است. در این میان علاوه بر هزینه‌های تخصیص داده شده دولت، مردم نیز هزینه‌های بسیاری در این بخش می‌کنند که رقم قابل توجهی است.
عضو کمیسون اقتصادی مجلس تصریح کرد: با همه این وجود مردم احساس رضایتمندی ندارند و به عبارتی اقتصاد بهداشت و درمان کشور، اقتصاد سرحال و سالمی نیست؛ لذا اقتصاد این بخش دچار مشکل است و باید بازسازی شود. در دولت سیزدهم هر کسی که سمت وزارت بهداشت و درمان را عهده‌دار می‌شود، باید اصلی‌ترین مسئله این وزارتخانه را اقتصاد آن بداند و سعی کند بودجه تخصیص داده شده این وزارتخانه کارآمد هزینه شود تا مردم اثرات و نتیجه آن را ببینند.
وی در پایان خاطرنشان کرد: به عنوان نمونه بنده بازدیدی از یک بیمارستان دولتی داشتم که از همین بودجه‌های بهداشت و درمان ساخته شده بود، اما به دلیل عدم‌هزینه‌کرد درست در محل مناسب، شاید اگر صد سال دیگر هم بگذرد، تخت‌های آن پر نشود، در حالی که مردم در این ایام و در شهر‌های بزرگ در راهرو‌های بیمارستان‌ها بستری و درمان می‌شوند. ساخت این بیمارستان بزرگ در شهری با جمعیت کم، نشان‌دهنده اشتباه هزینه‌کرد بودجه است و منجر به ناکارآمدی می‌شود؛ بنابراین تا این موارد در سیستم بهداشت و درمان اصلاح نشود، هزینه‌های بسیاری چه از طرف دولت و چه از طرف مردم در این سیستم می‌شود. متاسفانه درآمد برخی فعالان حوزه بهداشت و درمان عجیب و غریب است و در مقابل مردم نیز از عملکرد این بخش، ناراضی هستند.
