چگونه با آدم‌های وسواسی برخورد کنیم؟
نشان تجارت - یک روانپزشک و رواندرمانگر روز چهارشنبه طی مصاحبه‌ای اعلام کرد: در علم روانپزشکی از بیماری وسواس با عنوان اختلال وسواس جبری نام برده می‌شود. فرد مبتلا به این بیماری، دچار وسواس‌های فکری و عملی شدید به شکل کلیشه ای، تکراری و تا حدی خارج از کنترل می‌شود تا مقداری که معمولا ناراحتی و اضطراب در این دسته افراد را به دنبال دارد.
بهاره ابریشمی تصریح کرد: این افراد حداقل یک ساعت از وقت خود را در شبانه روز، صرف وسواس‌های فکری و عملی می‌کنند. بیماری در تمامی زمینه‌ها بر زندگی فرد و حتی خانواده و اطرافیان آن اثر منفی می‌گذارد که شامل روابط اجتماعی، رابطه زناشویی، تحصیل و شغل است.
وی گفت: خانواده افراد مبتلا به وسواس گرچه نگران بیمار خود هستند و به هر نحو برای بهبودی وضعیت آن تلاش می‌کنند، اما گاهی اوقات ناآگاهانه دست به رفتار‌هایی می‌زنند، که نه تنها کمکی به بیمار نمی‌کند، بلکه باعث دامن زدن به اختلال در فرد وسواسی می‌شود.
این رواندرمانگر افزود: بعضی از این موارد مثل وسواس در شستن دست یا بستن شیر آب، بیشتر خود فرد را آزار می‌دهد، اما برخی دیگر مانند وسواس در چیدن منظم اشیاء، معمولا باعث رنجش همسر و فرزندان و سایر اطرافیان می‌شود، چون در صورت به هم خوردن این نظم توسط دیگران، فرد دچار وسواس، عصبانی شده و ممکن است رفتار‌های پرخاشگرانه نشان دهد.
ابریشمی دمورد راهکار جلوگیری از افزایش وخامت وضعیت فرد وسواسی گفت: نیاز است که حال بیمار مراعات و از سرزنش، نصیحت و توصیه مداوم آن جلوگیری شود، و نیز با توجه به نقش مهم خانواده در درمان این دسته افراد، درمانگران معمولا یک جلسه را به آموزش خانواده و جلب مشارکت آن‌ها به عنوان یک کمک درمانگر اختصاص می‌دهند.
این متخصص روانپزشک اظهار داشت: معمولا اکثر افراد بالغ از داشتن وسواس آگاهی دارند، اما آن را به عنوان یک بیماری تلقی نمی‌کنند. از آنجا که این نوع بیماری در صورت عدم درمان تشدید خواهد شد و تمامی شئونات زندگی فرد را تحت الشعاع قرار می‌دهد، نیاز است که در صورت تشخیص، هر چه زودتر مورد درمان قرار گیرد.
وی افزود: از آنجا که افراد مبتلا به این بیماری معمولا دچار کمبود ماده‌ای به نام سروتونین در مغز هستند، درمان دارویی معمولا تجویز دارو موسوم به «مهارکننده‌های انتخابی باز جذب سروتونین» است.
ابریشمی گفت: درمان روانپزشکی معمولا به شکل رفتار درمانی است و به کمک روان درمانگر صورت می‌پذیرد. در این روش فرد برای مدت کوتاهی و با درخواست درمانگر در مواجهه با عاملی که از آن پرهیز می‌کند قرار می‌گیرد، اما درمانگر بیمار را از دادن پاسخ نهی می‌کند.
این رواندرمانگر تصریح کرد: در واقع به فرد آموزش داده می‌شود که چگونه در مقابل عادات تکراری وسواس گونه خود مقاومت کند و واکنشی نشان ندهد. این روش درمانی طی جلسات متعدد و با افزایش زمان رویارویی ادامه می‌یابد. زمانی که درمان دارویی و روانپزشکی به همراه هم به کار برده شود، نتایج درمانی بهتری نشان می‌دهد.
وی افزود: با توجه به اینکه حدود یک تا سه درصد افراد در جوامع مختلف دچار وسواس هستند، شناخت علائم و درمان آن می‌تواند کمکی بزرگ در راهنمایی مبتلایان به این اختلال جهت رفع بیماری باشد.
