با مناطق آزاد بحرین آشنا شوید/ مناطقی در سودای جهانی شدن

بحرین را کشوری ثروتمند نمی‌دانند و حتی گفته می‌شود بخشی از انرژی آن توسط عربستان تامین می‌شود. این کشور از قرن نوزدهم تا سال ۱۹۷۱ میلادی، تحت‌الحمایهٔ انگلیس بود و در سال ۱۹۷۱ به استقلال رسید و به عضویت سازمان ملل متحد درآمد. بحرین تا قبل از دهه ۵۰ شمسی استان چهاردهم ایران بود اما با دخالت مستقیم انگلیسی در زمان پهلوی دوم از خاک ایران جدا شد.

تولید آلومینیوم در بحرین صنعت مهمی به حساب می‌آید که در مقیاس فراوان تولید و عرضه می‌شود؛ این کشور رتبه نخست تولید این محصول را در خاورمیانه و رتبه پنجم را در سطح جهانی داراست.

اقتصاد کشور بحرین در گذشته وابسته به مروارید بود و در سال ۱۹۰۳ فعالیت اساسی آن بود، اما امروز وابسته به بانکداری، هواپیمایی، بنادر صنعتی، صنایع، ساخت و تعمیر ناو و کشتی است و بیشتر بر پایه فعالیت‌های بازرگانی و خدمات است.

محصولات صادراتی این کشور شامل نفت و محصولات پتروشیمی، آلومینیوم و منسوجات است که به کشور‌های عربستان سعودی، آمریکا و امارات متحده عربی صادر می‌شود.

محصولات وارداتی آن بیشتر از کشور‌های کشور‌های عربستان سعودی، ژاپن، آمریکا، آلمان، امارات متحده عربی و چین است و شامل نفت خام، ماشین‌آلات و مواد شیمیایی می‌شود.

گفته می شود که پادشاهی بحرین دارای زیرساخت‌های کلاس جهانی، اتصال عالی، هزینه‌های عملیاتی کم و قوانین مناسب تجارت است.

بحرین سرمایه گذاری مستقیم خارجی را با اجازه دادن به مشاغل و شرکت‌ها برای فعالیت در این کشور ضمن ارائه مشوق‌های مختلف و سیاست‌های دوستانه مالیات، جذب می‌کند.

مناطق آزاد تجاری در پادشاهی بحرین با داشتن زیرساخت‌های هدفمند، امکانات ویژه، قوانین و مقررات جداگانه، اتصال انحصاری به بنادر و دیگر مناطق عمده صنعتی از طریق سیستم‌های حمل و نقل چند حالته، مزیت رقابتی برای مشاغل خارجی است که در آن فعالیت می‌کنند.

مالکیت ۱۰۰ درصدی خارجی برای بیشتر مشاغل مجاز است که بدون پرداخت مالیات برای شرکت‌هایی که در منطقه آزاد شامل واردات و صادرات هستند، صورت می‌گیرد.

همچنین شرکت‌های منطقه آزاد می‌توانند از تخفیف‌های برق برای پنج سال اول بهره برداری استفاده کنند.

مناطق آزاد بحرین موقعیت استراتژیکی در خاورمیانه دارند که با هزینه‌های عملیاتی پایین می‌توانند برای فعالان اقتصادی موقعیت مناسبی را ایجاد کنند. اتصال عالی به عربستان سعودی و سایر کشور‌های شورای همکاری خلیج فارس از جمله ظرفیت های این مناطق است.

بیشتر بخوانید: بلند پروازی‌های مناطق آزاد قطر برای توسعه/ قطب اقتصادی خلیج فارس به دنبال همکاری با مناطق آزاد ایران

پارک سرمایه گذاری بین المللی بحرین (BIIP) یکی از مناطق تجارت آزاد در بحرین است که در شهر صنعتی سلمان، جزیره محارق واقع شده است.

پادشاهی بحرین به طور مداوم بر استفاده از فرصت‌های تجاری برای جلب توجه سرمایه گذاران بین المللی تمرکز کرده است و به همین دلیل شرایط متنوعی را برای سرمایه گذاران خارجی ایجاد کرده است.

سرمایه گذاری‌های کلانی برای توسعه ساختاری در کلاس جهانی و ایجاد ارتباطات عالی برای گسترش سرمایه گذاری و فرصت‌های رشد تجاری انجام شده است. یکی از اقدامات استراتژیکی که منطقه اتخاذ می‌کند، ارائه سیاست‌های بدون مالیات و برش رقابتی برای سرمایه گذاران خارجی است تا به آن‌ها القا کند که گامی به جلو برپا کرده و در بحرین راه اندازی کنند.

بحرین در زمینه تجارت لجستیک موضع قدرتمندی دارد. یک مرکز لجستیک چند حالته هم به عنوان منطقه آزاد لجستیک (BLZ)  ایجاد کرده است که زیرساخت‌های آن آماده استفاده است.

پارک سرمایه گذاری بین المللی بحرین (BIIP) و فرودگاه بین المللی بحرین (BIA) هم به عنوان مناطقی آماده برای تجارت و سرمایه گذاری در نظر گرفته شده اند. اسکله سرمایه گذاری بحرین (BIW) پروژه مهم دیگری است که برای ایجاد فضای مناسب برای تولیدکنندگان و متخصصان بازرگانی در بخش تدارکات آغاز شده است.

منامه با جمعیتی حدود ۱۵۷ هزار نفر بزرگترین شهر بحرین است. این شهر مدتهاست که مرکز مهم تجاری در خلیج فارس به حساب می‌آید همان زمان که شهر محرق به دلیل موقعیت دفاعی ممتازش برتری یافت و تا سال ۱۹۲۳ پایتخت بحرین بود، منامه پایتخت بازرگانی بحرین بود.

در قرن بیستم ثروت نفتی بحرین به سرعت رشد کرد و پس از آن تلاش‌های بسیاری برای تبدیل منامه به یک قطب مهم مالی در خاورمیانه صورت گرفت.

منامه نقطه کانونی اقتصاد بحرین و یکی از مهمترین مناطق آزاد این کشور است. در سال‌های اخیر اهمیت نفت به دلیل رشد این کشور در دیگر صنایع مانند بانکداری، امور مالی و گردشگری، کاهش یافته، اما با این حال همچنان منامه پایه اصلی اقتصاد است.

منامه قطب اصلی شبکه جاده‌ای کشور بحرین است. در حال حاضر شبکه راه‌های شهر در حال پیشرفت قابل توجهی برای بهبود وضعیت ترافیک در شهر است که با توجه به اینکه این شهر پایتخت و اصلی‌ترین شهر کشور است که در آن بیشتر دولت و دفاتر تجاری و امکانات در کنار مراکز تفریحی تأسیس شده و رشد سریع کشور، جمعیت وسایل نقلیه به سرعت در حال افزایش است به همین دلیل به حمل و نقل در آن توجه ویژه ای می شود و در همین راستا تعریض جاده‌ها در مناطق قدیمی منامه و توسعه شبکه ملی متصل کننده پایتخت به سایر شهرک‌ها از اوایل ورود اولین اتومبیل در سال ۱۹۱۴ آغاز شد.

افزایش مداوم تعداد خودروها باعث شد که عمدتاً توسعه شهری بر گسترش شبکه جاده‌ای، تعریض واگن‌ها و ایجاد مکان‌های پارک بیشتر تمرکز کند.

یکی از صنایع مهمی که کشور بحرین بر آن تکیه کرده صنعت گردشگری است. منامه یکی از مراکز مهم گردشگری بحرین است که با بنادر لوکس خود به مقصدی جذاب برای گردشگران تبدیل شده است. آسمان خراش‌های لوکس نیز به این شهر نمایی مدرن داده اند. از طرفی به علت اینکه بندر شهر منامه مناسب برای پهلوگیری کشتی‌های کروز هستند، گردشگران به خصوص از کشور‌های حاشیه خلیج فارس از بندر آن بسیار استقبال می‌کنند.

از آنجایی که بیشتر جمعیت کشور بحرین را مسلمانان تشکیل می‌دهند، شهر‌های آن از مساجد زیادی برخوردار هستند که همین موضوع نیز شهری مانند منامه که مساجد با معماری متنوع دارد را شگفت انگیز میکند و مساجد نیز از جاذبه‌های گردشگری آن محسوب می‌شوند.

پیشتر نقش مناطق آزاد در اقتصاد آلمان، چین ، ترکیه ، امارات ، هند ، سنگاپور ، اسپانیا، کره جنوبی، کاستاریکا، یونان ، ایتالیا ، عمان، نیجریه ، موریس ، مالزی ، کانادا ، بنگلادش ، تونس و مناطق ویژه اقتصادی روسیه، ازبکستان ، بلاروس ، عربستان ، لبنان ، تانزانیا ، آرژانتین ، لیتوانی ، غنا ، گرجستان ، اندونزی ، کرواسی ، نامیبیا ، پاناما، کلمبیا،  اولین منطقه آزاد تجاری جهان و همچنین شهر اینترنتی دبی را نیز بررسی کرده بود که گزارش آن را می‌توانید مطالعه کنید.