زیدان - آلگری: نیش‌ها را به هیچ بگیر
وقتی زیدان چهل و دو ساله را به عنوان سر مربی رئال معرفی کردند ابروان مادریدی ها همان قدر بالا رفتند که طرفداران یووه برابر معرفی آلگری چهل و شش ساله به عنوان جانشین آنتونیو کونته واکنش نشان دادند. آنها نق زدند و اخم کردند. نیش زدند و گزینه های دیده شده و نشده را به رخ کشیدند. ولی حالا قهرمانی اروپای 2017 در دستان همان دو تن قرار گرفته. همان های که قرار بود زود بروند. در چنگ زین الدین زیدان از یک سو ماسیمیلیانو آلگری در سوی دیگر.
سال های به میدان رفتن زیدان و آلگری زمین تا آسمان فرق داشت. یکی بزرگ بود و سرشناس و دیگری کوچک بود و بی نشان. یکی با حرکات هنرمندانه اش مرد میانی را بازتعریف کرد و دیگری در گمنامی به میدان رفت و در گمنامی هم کفش های را آویخت.
زیدان با یوونتوس قهرمان سری آ شد، با رئال مادرید قهرمان لالیگا و لیگ قهرمانان، و با فرانسه جام جهانی را بالا برد. آخرین عنوان او نایب قهرمانی جام جهانی بود. در حالی که آلگری طی نوزده سال پیراهن سیزده باشگاه را عوض کرد و بهترین توفیقش صعود به سری آ با پسکارا در اوایل دهه نود بود و وقتی در سی و چهار سالگی کفش هایش را در آلیانسه آویخت تیمش در رتبه هشتم لیگ چهارم ایتالیا فصل را به پایان رسانده بود.
هر دو آنها اکنون مربیان کم حرف و آرامی به نظر می رسند، ولی پایان دوران بازی کردن هر دوی شان طوفانی بود. زیدان فینال جام جهانی 2006 را با کوبیدن سر به سینه ماتزاتزی به پایان برد و آلگری در 2001 یکی از هفت بازیکنی بود که به اتهام تبانی در یکی از بازی های جام حذفش یک فصل پیش با یک سال محرومیت روبرو شد و کمی بعد کفش ها را آویخت.
منبع: ورزش سه
