نشان تجارت - مغز انسان طوری ساخته شده که دائما در حال قضاوت است. این مکانیسم بقا باعث میشود در دیدار با دیگران، آنها را ارزیابی و رفتارشان را تفسیر کنیم.
در حالی که ما فکر میکنیم قضاوتهای ما براساس محتوای گفتگوها و سایر رفتارها است، تحقیقات چیز دیگری میگویند. در حقیقت، اکثر قضاوتهای ما معطوف به چیزهای ریزتر و ظریف تری مانند دست دادن و زبان بدن است. ما غالباً فقط براساس این رفتارها در مورد افراد نظر میدهیم.
ما آن قدر در قضاوت در مورد شخصیت دیگران بر اساس چیزهای کوچک ماهر هستیم که در مطالعهای در دانشگاه کنزس، افراد به سادگی با مشاهده یک سری تصاویر، ویژگیهای شخصیتی افراد مانند برونگرایی / درونگرایی، ثبات عاطفی، سازش پذیری، وظیفه شناسی و صراحت را طبق کفشهایی که اشخاص پوشیده بودند، پیش بینی کردند.
رفتارهای ناخودآگاه ما زبان خاص خودشان را دارند، و کلمات آنها همیشه مهربان نیستند. این رفتارها به احتمال زیاد به جزئی جدایی ناپذیر از شما تبدیل شده اند و اگر تا به حال به آنها فکر نکرده اید، اکنون زمان مناسبی برای شروع است؛ زیرا آنها میتوانند کار شما را تحت تاثیر قرار دهند.
نحوه برخورد شما با کارمندان پشتیبانی به قدری مهم است که به یک روش معمول مصاحبه تبدیل شده است. با ارزیابی نحوه تعامل شما با کارمندان پشتیبانی هنگام ورود و خروج از ساختمان، مصاحبه کنندگان میفهمند که شما به طور کلی چگونه با مردم رفتار میکنید. بیشتر افراد وقتی با مدیر استخدام یا افراد "مهم" دیگر صحبت میکنند، رفتار خوبی دارند، اما برخی از آنها لحظهای که از در بیرون میروند، با دیگران با بی احترامی یا بی تفاوتی رفتار میکنند. ناهارخوری ادارات مکان خوب دیگری برای ارزیابی کارمندان است. مهم نیست که چقدر با افرادی که ناهار میخورید خوب هستید، اگر این افراد شاهد رفتار بد شما با دیگران باشند، تلاشتان فایدهای نخواهد داشت.
هیچ چیز ناامیدکنندهتر از کسی نیست که تلفن همراه خود را وسط مکالمه بیرون میکشد. انجام این کار عدم احترام، توجه، مهارت گوش دادن و قدرت اراده را نشان میدهد. به جز موارد اضطراری، بهتر است از گوشی خود استفاده نکنید. مطالعهای از دانشگاه ایلان تایید میکند که استفاده از تلفن همراه در حین مکالمه، هم کیفیت و هم میزان تعاملات رو در رو را کاهش میدهد.
لمس ناخن یا صورت و یا کندن پوست، معمولاً نشان دهنده عصبی بودن، کلافه بودن و عدم کنترل شرایط است. تحقیقات انجام شده از دانشگاه میشیگان نشان میدهد که این عادتهای عصبی نشانگر یک شخصیت کمال گرا است و کمال گرایان هنگام ناامیدی و بی حوصلگی، بیشتر از بقیه این عادتها را نشان میدهند.
آیا تا به حال با شخصی مکالمهای داشته اید که تمام مدت درباره خودش صحبت کرده باشد؟ مدت زمانی که طول میکشد که شخص مقابلتان درباره "شما" سوال بپرسد، یک شاخص شخصیتی قوی است. افرادی که فقط در مورد خودشان صحبت میکنند، معمولا "گیرنده" و خودشیفته هستند. افرادی که فقط سوال میکنند و در مورد خودشان چیز کمی برای گفتن دارند، معمولاً "دهنده" و ساکت و فروتن هستند. کسانی که تعادل خوبی در "گرفتن" و "دادن" دارند، برای مکامله وارتباط، گزینههای خوبی هستند.
معمولا مردم، دلیل دست دادن ضعیف را کمبود اعتماد به نفس میدانند. مطالعهای در دانشگاه آلاباما نشان داد که اگرچه نمیتوان بر اساس نحوه دست دادن یک نفر راجع به صلاحیت او نظر داد، اما میتوان ویژگیهای شخصیتی فرد را به طور دقیق شناسایی کرد. به طور خاص، این مطالعه نشان داد که دست دادن محکم نشان دهنده کم رویی کمتر، روان رنجوری کمتر و برونگرایی کمتر است.
دیر کردن، مردم را به این فکر میاندازد که شما احترام کافی برای آنها قائل نیستید و هم چنین تنبل یا بی علاقه به وقت گذراندن با آنها هستید. صرف نظر از این ها، یک مطالعه توسط دانشگاه ایالتی سن دیگو توسط جف کانته نشان داد که تاخیر به طور معمول در افرادی مشاهده میشود که ویژگیهای شخصیتی نوع B را دارند. آنها معمولا چند کار را هم زمان انجام میدهند و یا به شدت آرام و ریلکس هستند. مطالعه کانته نشان داد که افراد نوع B غالباً دیررس هستند؛ زیرا آنها زمان را کندتر از بقیه تجربه میکنند. نتیجه گیری نهایی این است که خیلی به این فکر نکنید که چرا طرف مقابلتان دیر رسیده است. به جای این که خودتان به نتیجهای برسید، بهتر است از خود طرف مقابلتان، علت تاخیر را بپرسید.
کلیشههای غلطی وجود دارد که سعی در ربط دادن دست خط شما با شخصیتتان دارد. به عنوان مثال، مردم باور دارند که میزان فشار دادن قلم روی کاغذ، نشان از شدت عصبی و زودرنج بودن شما دارد؛ شیب نوشتههای شما نشانگر درون گرایی یا برون گرایی است و آراستگی و شلختگی نوشتار شما میزان مرتب بودنتان را نشان میدهد. وقتی صحبت از دست خط و شخصیت میشود، این تحقیقات بی نتیجه اند. پیشنهاد میکنم اگر نامه مهمی برای نوشتن دارید، برای جلوگیری از قضاوت دیگران، از صفحه کلید استفاده کنید.
کلید ارتباط چشمی، تعادل است. گرچه حفظ تماس چشمی مهم است، اما انجام آن در صد در صد مواقع، باعث ترسناک و هجومی به نظر رسیدن انسان میشود. در عین حال، اگر فقط برای بخش کوچکی از مکالمه ارتباط چشمی خود را حفظ کنید، بی علاقه و خجالتی به نظر میرسید. مطالعات نشان میدهد که حفظ ارتباط چشمی تقریباً در ۶۰ ٪ مدت مکالمه، تعادل درستی را ایجاد میکند و باعث میشود شما به عنوان فردی علاقه مند، دوستانه و قابل اعتماد به نظر برسید.
گاهی اوقات چیزهای کوچک زندگی تفاوت زیادی ایجاد میکنند. خوب است که برای آنها آماده باشید، تا بتوانید در زمان مناسب با به کار بردن آن ها، تصویر خوبی از خود به دیگران نشان دهید. به نظر شما چه رفتارهای دیگری شخصیت افراد را به ما نشان میدهند؟