ورزش و جوان- ملیپوش قایقرانی ایران درباره دلیل دعوت نشدنش به تیم ملی و غیبتش در اردوها اظهار کرد: من از سال ۸۶ در اردوی تیم ملی بودم و تا چند ماه اخیر نیز در تمرینات حضور داشتم تا اینکه برخی اتفاق ها افتاد و باعث شد من از تیم ملی فاصله بگیرم. بعد از بازیهای آسیای گوانژو پس از مشورتهایی که داشتم تصمیم گرفتم به صورت تخصصی در ۲۰۰ متر پارو بزنم و واقعا هم پیشرفت کردم. حتی میتوانستم سهمیه المپیک لندن را بگیرم اما یک هفته قبل از مسابقات در تهران کتفم درآمد و در این مسیر موفق نشدم اما پیشرفتم بسیار زیاد بود و حتی خیلیها باور نمیکردند که یک نفر به صورت تخصصی در ۲۰۰ متر اینقدر پیشرفت کند.
علیمحمدی ادامه داد: بعد از آن مصدومیت خیلیها گفتند که نمیتوانم ورزش را ادامه بدهم اما بازهم تلاش کردم و به کارم ادامه دادم و در قهرمانی آسیای سال ۲۰۱۳ توانستم به مدال نقره برسم. قبل از آن فقط محسن میلاد در ۲۰۰ متر مدال گرفتهبود اما آن زمان این رشته المپیکی نبود و بعد از آن هم کسی مدال نگرفت تا اینکه من به نقره آسیا رسیدم. با این اتفاق برای بازیهای آسیایی اینچئون انگیزه بیشتری بدست آوردم و تمریناتم را شروع کردم. همان زمان چون تمرینهای من تخصصی بود با سرمربی تیم ملی صحبت کردم و طی یک توافق قرار شد که من تمریناتم را به طور اختصاصی انجام بدهم. هم مربی و هم رییس فدراسیون از این اتفاق خبر داشت و موافقت نیز ایجاد شد.
ملیپوش کایاک ۲۰۰ متر ایران افزود: در بازیهای آسیایی اینچئون مقصر خودم بودم که موفق نشدم. متاسفانه من در جریان مسابقه به استوپر خوردم و نتیجه نگرفتم. از آن اتفاق به بعد مشکلات من شروع شد.
او با اشاره به این مشکلات بیان کرد: از این اتفاق به بعد با تمرینات
اختصاصی من مخالفت شد. برای رقابتهای قهرمانی جهان در ایتالیا اسم من را
رد نکردند. مسابقات قبل از قهرمانی آسیا در اندونزی بود. زمانی که دلیلش را
پرسیدم هیچ کس جواب درستی به من نمیداد و همه گردن دیگری میانداختند.
همه تقصیرها را گردن محسن میلاد انداختند و او نیز اعلام کرد که چون در
اردوها نبودم اسم من رد نشدهاست. این اتفاق انقدر برای من سخت و سنگین بود
که از نظر روانی بهم ریختم و در قهرمانی آسیا نیز خوب کار نکردم و نتیجه
نگرفتم.
علیمحمدی همچنین گفت: بعد از آن دوباره با آقای اقلیمی هماهنگ کردم که فصل
بدنسازی را به صورت اختصاصی تمرین کنم. بعد از بدنسازیها همه روزه در
اردوی تیم ملی بودنم و تنها تمرینات بدنسازیام با موافقت سرمربی تیم جدا
بود. این وضعیت ادامه داشت تا اینکه به کاپهای جهانی رسیدیم و بازهم اسم
من نبود. زمانی که دلیلش را پرسیدم گفتند که خبر نداشتند میخواهم در کاپ
شرکت کنم. گفتند تو به ما نگفتهای که تصمیم داری در کاپها باشی. من هم
پاسخ دادم که مگر همه بچهها گفتهاند که میخواهند در این مسابقات پارو
بزنند؟ بعد از چند روز بالاخره گفتند چون در اردو نبودی ما برای ۲۰۰ متر
برنامهریزی نکردیم.
ملیپوش کایاک ایران ادامه داد: با آقای امینی صحبت کردم که گفت در جریان
نیست و دلیلش را میپرسد. سپس به من گفت که در تست هفتم شدهای و به همین
دلیل اسمت رد نشدهاست. من به آقای امینی گفتم مگر میشود؟ اصلا مگر ۷ نفر
ورزشکار کایاک ۲۰۰ متر داریم که من آخر شوم؟ دوباره پیگیری کرد و گفت به او
اطلاعات نادرست دادهاند و عزرخواهی کرد. من اعزام نشدم و تیم به
کاپجهانی رفت و نتیجه خوبی هم نگرفت. در همین وضعیت بودیم که من به آقای
امینی گفتم به خاطر بدقولیها و ناعدالتیها و اینکه حق من را ضایع میکنند
دیگر نمیخواهم در اردوی تیم ملی باشم.
علیمحمدی افزود: من همیشه گفتهام اگر یکبار حس کنم جایی در تیم ملی ندارم
میروم اما من واقعا شرایط خوبی داشتم. با این حال احساس کردم که
نمیخواهند در تیم باشم. دوست نداشتم با افرادی که دستشان در یک کاسه است
مبارزه کنم و در نهایت حذف شوم. من اسپانسر داشتم و خودم تمرین میکردم و
شرایطم عالی بود. آقای انوش عباسی مربی تیم ملی کاملا زمانهای من را
میداند و اطلاع دارد چقدر عالی بودم. با این حال شرایطی برای من ایجاد
کردند که رفتن بهتر از ماندن بود و من هم نتوانستم تحمل کنم. از اردو خارج
شدم و آنها را به خدا واگذار کردم.
ملیپوش کایاک درباره دلیل غیبتش در قهرمانی آسیای چین نیز گفت: من خودم
نخواستم باشم چون جوی را ایجاد کردهبودند که من در آن نمیتوانستم بمانم و
قطعا نتیجه هم نمیگرفتم. بعد از قهرمانی آسیا آقای دنیامالی با من صحبت
کرد. آقای امینی هم گفت درهای تیم ملی به روی من باز است و گفت که نظر آقای
اقلیمی همین است اما اینطور نبود. میدانستم دوباره همان اتفاقها برایم
تکرار میشود. به همین دلیل مرخصی گرفتم تا در اردو نباشم.
او افزود: به نظر من یک مربی وقتی مسئولیت تیمی را بر عهده میگیرد باید
کاملا برنامهداشته باشد و برنامهاش را اعلام کند اما آقای اقلیمی یک
برنامه درست برای ۲۰۰ متر نداشته و ندارد. فدراسیون هم برنامهای ندارد.
وقتی برنامه جامعی نباشد ورزشکاران تصمیم میگیرند که به صورت شخصی کار
کنند. من هم که شخصی کار کردم این بلا را سر من آوردند. در این ده سال
کاملا همه را شناختهام و میدانم اگر دوباره بخواهم شخصی تمرین کنم بازهم
نمیگذارند در تیم ملی باشم. شرایط روانی پرفشار برایم ایجاد میکنند که
نتیجه نگیرم. یک نفر اما نمیپرسد که چرا آقای اقلیمی در قهرمانی آسیا
بدترین نتیجه ممکن را گرفت. احمدرضا طالبیان در کایاک تک نفره هزار متر در
سال ۲۰۱۰ قهرمان شد اما چرا بعد از ۷ سال ما در این رشته سوم شدیم؟ اکنون
تک هزار برای بازیهای آسیایی حذف شده و باید در ۲۰۰ متر شرکت کنیم. چه
برنامهای برای این رشته داریم؟ به نظرم اگر شرایط روانی بهتر باشد و
برنامه تمرینی و علمی ایجاد شود قطعا بچهها به نتیجه بهتری میرسند.
علیمحمدی ادامه داد: با نتایجی که از قایقها در قهرمانی آسیا دیدم معتقدم در بازیهای آسیایی تنها در کایاک دو نفره هزار متر مدال می گیریم و در بخشهای دیگر نتیجهای حاصل نخواهد شد چون برنامه خاصی برای آنها نداریم. چرا در قهرمانی آسیا در بخش کایاک یک نفره ۲۰۰ متر شرکت نکردیم؟ به نظر من باید وضعیت تیم ملی کایاک ایران بررسی شود و از مربی سوال شود که چرا ایران در این سالها پیشرفتی نکردهاست؟ ما سختافزار و امکانات خوبی داریم اما چرا باید در کایاک تک نفره هزار متر به زور برنز بگیریم؟
او در پاسخ به این سوال که دلیل این موضوع را در چه میبیند؟ تصریح کرد: علم تمرین روزانه تغییر میکند اما وضعیت قایقرانی ایران چند سال است که به صورت یکنواخت مسیرش را ادامه میدهد. موضوع دیگر شرایط روانی ملیپوشان است که مثل دستانداز در مسیر آنها قرار دارد. شما اکنون ببینید در این چند سال چه قایقرانی معرفی شدهاست. همه این ملیپوشان شاگردان شفر مربی آلمانی هستند. چه قایقران دیگری در این مدت اضافه شدهاست و توانسته با آنها رقابت کند؟ قطعا وقتی رقیبی ساخته نشود هم پیشرفت حاصل نمیشود. مربی تیم ملی تا کنون چه ورزشکاری را توانسته به قایقرانی معرفی کند؟ آیا نتیجه کار او جز این بوده که عمر ورزشی قایقرانها کم شده و همه از این رشته رفتهاند؟
علیمحمدی با اشاره به نتایجی که برخی ملیپوشان کسب کردهاند نیز گفت: شاید خیلیها اکنون جواب بدهند که عادل مجللی قایقرانی است که مدال جهانی گرفته اما او تمام تمریناتش به صورت اختصاصی است. دلیل پیشرفت عادل همین است که خودش کار میکند. به نظرم زمان آن رسیده که قایقرانی نتایج را بررسی کند. مسئولان فدراسیون نتایج کادرفنی را ببینند.
میزان پیشرفت ما را بررسی کنند و به نتایج قزاقستان، ازبکستان و چین هم دقت کنند. ببینند ما در گذشته چقدر از این کشورها جلو بودیم و حالا چقدر از آنها عقب افتادهایم. به نظرم ایران پتانسیل و امکانات خوبی دارد و اگر از نظر تمرینی هم شرایط بهتری ایجاد شود قطعا ملیپوشان به نتایج بهتری دست پیدا خواهند کرد.
منبع: ایسنا