ما ایرانی‌ها پشت سر هم قرار داریم
او در مورد این که هنوز ویزای ملی‌پوشان ایران برای حضور در مسابقات جهانی صادر نشده است، تصریح کرد: امیدوارم که ویزا صادر شود تا تیم ملی ایران با اقتدار جایگاه خوبی را در مسابقات جهانی به دست بیاورند و پرچم ایران به اهتزاز در آید. این اتفاق می‌تواند دلگرمی برای مردم ایران باشد.
قهرمان المپیک ریو در مورد شرایط خود نیز گفت: کمتر از سه ماه است که تمرینات خود را شروع کرده‌ام و البته آسیب‌دیدگی هم داشته ام، اما فکر می‌کنم که غیرت ایرانی بود که کمک کرد با دردها بجنگم و تمریناتم را ادامه دهم. در وزنه‌برداری اگر ورزشکار یک ماه تمرین نکند، به اندازه 10 سال تمرین نکردن است و من نزدیک به 12 ماه از دنیای ورزش خداحافظی کرده بودم، اما با حمایت‌های فدراسیون وزنه‌برداری دوباره برگشتم. امیدوارم بتوانم در شرایط ایده‌آل قرار بگیرم و نتیجه خوبی را کسب کنم.
رستمی در پاسخ به این پرسش که در غیاب 9 کشور شاید او نیاز نداشته باشد رکوردهای خیلی بالایی در مسابقات جهانی را ثبت کند، تاکید کرد : من به شاید فکر نمی‌کنم. البته خیلی ناراحت هستم که 9 کشور در این مسابقات غایب هستند، چرا که خیلی از وزنه‌برداران این کشورها دوپینگ نکرده بودند، اما محروم شدند و به نظرم محرومیت این کشورها حرکت جالبی نبود.
او ادامه داد: در مسابقات جهانی نیز رقیب خودم را رکورد دنیا می بینم و سعی می‌کنم با آن بجنگم. الان تا مسابقات جهانی 15 – 16 روز دیگر باقی نمانده است و با وجود استرس‌هایی که به من وارد کرده‌اند و حاشیه‌هایی که بعد از المپیک برایم به وجود آمد، رسیدگی‌هایی که نشد و یازده ماه تمرین نکردم، اما باز هم دست از کار نخواهم کشید و سعی می‌کنم با دل و جان تمام تلاشم را در مسابقات جهانی کنم و بتوانم حتی شده مردم ایران را برای یک روز خوشحال کنم. البته این را هم باید بگویم که فکر نکنید سطح مسابقات پایین است و شاید افراد دیگری بیایند و در این مسابقات شگفتی ساز شوند.
قهرمان المپیک ریو در مورد شانس قهرمانی ایران در مسابقات جهانی آمریکا، گفت: دوست دارم وقتی ایران قهرمان می‌شود رکوردهایمان هم قهرمانانه باشد ولی حالا مسیر این گونه شده که برخی از کشورها حضور نداشته باشند و خدا این راه را جلوی ما قرار داده است و ما مجبوریم که در آن حضور پیدا کنیم.
قهرمان المپیک ریو در پاسخ به این پرسش که چقدر به علی میری، دیگر وزنه‌بردار دسته 85 کیلوگرم ایران کمک می‌کند تا در مسابقات جهانی موفق باشد، تصریح کرد: خیلی خوشحال هستم که او هم در مسابقات جهانی حضور دارد. اما من مثل بقیه ورزشکاران دیگر هستم. خیلی‌ها از من کمک می‌خواهند، اما من خودم هم نمی دانم که چطور می‌توانم به آنها کمک کنم، چرا که من به عنوان قهرمان المپیک بعد از المپیک سالن تمرین نداشتم که در آن تمریناتم را پیگیری کنم. به نظرم باید از طریق فدراسیون یا هر جای دیگری کسانی که استعداد دارند را سازماندهی کنند و ورزشکاران سرشناس هم بیایند و تجربیاتشان را در اختیارشان بگذارند. در کشورهای خارجی این کار انجام می‌شود و حتی مبلغ هنگفتی هم به ورزشکاران می‌دهند، اما در ایران چنین چیزی وجود ندارد. ما حتی آن مبلغ هنگفت را هم نمی‌خواهیم و فقط شرایطی را فراهم کنند که بتوانیم تجربیاتمان را در اختیار ورزشکاران دیگر قرار دهیم.
رستمی در پاسخ به این پرسش که از شرایطی که برای تیم ملی وزنه‌برداری فراهم شده است، راضی است یا خیر؟ در این باره توضیح داد: می خواهید واقعیت را بدانید؟ خودتان ببینید و قضاوت کنید. خورد و خوراک و مکمل بخش کوچکی از شرایطی است که باید برای ورزشکار فراهم باشد، اما مهم‌ترین مساله این است که ورزشکار باید از لحاظ روحی – روانی دغدغه‌ای نداشته باشد و با آرامش خیال تمرین کند.
او در پاسخ به این پرسش مبنی بر این که دغدغه‌اش چه چیزی است؟ گفت: خود شما بهتر می دانید که بعد از المپیک تا الان چه صحبت‌هایی مطرح شده است و بعدا نیز نادیده گرفته شد. من واقعا نمی‌دانم چرا عنوان کردند من می‌خواهم پناهنده شوم در حالی که جانم را برای ایران می‌دهم و آنقدر ذلیل نیستم که بخواهم پناهنده شوم. بعد از المپیک پیشنهادات زیادی از کشورهای مختلف داشتم که به راحتی می‌توانستم اقامت هر کشوری را که بخواهم بگیرم، اما به خاطر مردم ایران آن را قبول نکردم، چرا که مردم به من انرژی می‌دهند، در غیر این صورت ورزش برایم جذابیتی ندارد.
قهرمان المپیک ریو با اشاره به حضور مجدد خود در سفارت آمریکا در دوبی، گفت: فدراسیون وزنه‌برداری به من گفت که باید دوباره به سفارت بروم و زمانی که به آن جا رفتم به من گفتند نیازی نبود دوباره مصاحبه کنم و حالا که دوباره آمده ام انگشت نگاری شوم تا دست خالی به ایران بر نگردم. (با خنده)
او در پایان صحبت‌های خود همچنین در پاسخ به این پرسش که شاید نمی خواستند رستمی در مسابقات جهانی حضور پیدا کند، گفت: من اعتقاد ندارم که بخواهند مدال‌ها را تقسیم کنند و یا چنین کاری انجام شود. حتی اگر این مساله برای خودم هم باشد باز هم به تقسیم مدال اعتقادی ندارم.
منبع: ایسنا
