نشان تجارت - محمد آیتی: فتح‌الله توسلی نماینده بهار و کبودرآهنگ و عضو کمیسیون اقتصادی مجلس در خصوص رویه‌های نادرست اقتصادی در دولت سیزدهم با کیان آنلاین گفتگو کرده است که در ادامه می‌توانید مهمترین بخش‌های این مصاحبه را بخوانید:
* دولت سیزدهم از آغاز کار، تلاش‌های خوبی را انجام داده است، اما ادامه رویه‌های نادرست گذشته، بزرگترین اشتباه دولت در حوزه اقتصادی است. دولت در پرداخت تسهیلات خرد، عملکرد ضعیفی داشته است. همچنین بی‌توجهی به موضوع مهم ساخت مسکن روستایی، از دیگر ضعف‌های دولت سیزدهم بوده است، در حالی که ما ۳۱۰۰ میلیارد تومان برای تزریق به بنیاد مسکن در این رابطه، مصوب کردیم.
* بی‌توجهی به دامداری سنتی از گلایه‌های من به دولت است. این چالش، اکنون تاثیر منفی خود را در بخش دام و طیور گذاشته است. به واسطه این مشکل، تولید کاهش پیدا کرده است، یعنی یک فرد روستایی که چند گوسفند را نگهداری می‌کرد و از این بابت، نیاز‌های خود را تامین و مازاد آن را می‌فروخت تا زندگی‌اش بچرخد، با مشکل روبروست و دیگر مثل گذشته شاهد پویایی این قشر نیستیم و گاهی می‌بینیم همین افراد، خودشان مصرف‌کننده شده‌اند و باید گوشت کیلویی ۵۰۰ هزار تومان بخرند. از طرفی، افزایش قیمت نهاده‌های دامی و عدم‌مدیریت در این بخش، دامداری سنتی ما را در معرض خطر قرار داده است.
* عدم‌توجه به استفاده بهینه از محصولات کشاورزی از دیگر مشکلات مدیریتی در بخش اقتصاد است. به طور مثال در منطقه خود بنده، سیب‌زمینی در مزرعه ریخته شده و گله‌دار، گوسفند خود را در زمین رها کرده تا گوسفندهایش این سیب‌زمینی‌ها را بخورند، در حالی که برای به بار آمدن همان سیب‌زمینی، کلی منابع دولتی و خصوصی مصرف شده است. از سوی دیگر، در جایی به همین منوال، محصولاتی مثل گوجه‌فرنگی، هندوانه و… از بین رفته است.
* ارائه به موقع کالابرگ الکترونیکی، تکلیف دولت بود و قرار بود اگر ارز ترجیحی حذف شود، این کار که یک روند تضمینی بود، صورت بگیرد. بنا بود دولت کاری کند که ۱۶ قلم از کالا‌های اساسی به واسطه حذف ارز ترجیحی، قیمت‌شان بالا نرود و نرخ آن‌ها براساس قیمت‌های مصوب شهریور سال ۱۴۰۰ باشد، ولی این اتفاق نیفتاد و بخش قابل توجهی از مردم در زندگی و معیشت خود، دچار مشکل شدند.
* پس از کلی تاخیر در ارائه برنامه هفتم توسعه کشور از سوی دولت به مجلس، این روز‌ها مشغول بررسی جزییات آن در مجلس هستیم. پرسش من از دولت این است که آیا در بدنه خود، گروهی را به کار گرفته تا ببینند چرا بسیاری از احکام برنامه ششم توسعه کشور انجام نشد؟ گزارش دیوان محاسبات به ما می‌گوید که حداقل ۳۰ تا ۴۰ درصد از احکام برنامه ششم توسعه کشور، انجام نشده است. حال اگر روند این باشد، طبیعی است که در برنامه هفتم توسعه کشور هم، چنین چالشی را داشته باشیم.
* براساس سیاست‌های کلان کشور، رشد اقتصاد را هشت درصد درنظر گرفتند. با یک بررسی سطحی می‌فهمیم که عملاً این اتفاق در برنامه‌های گذشته صورت نگرفت. ما حتی به نصف این رقم هم نرسیدیم و نمی‌دانم باز چرا دولت تاکید دارد رشد اقتصادی هشت درصد را در برنامه منظور کند. اشکال ندارد رشد اقتصادی را در برنامه هفتم توسعه کشور، هشت درصد لحاظ کنیم، ولی حداقل نباید آسیب‌شناسی کنیم که چرا به این رقم نرسیدیم و چه باید کرد که این وعده تحقق یاید؟
* به طور مثال در برنامه ششم توسعه کشور بنا بود که سالی ۳۰ میلیارد دلار سرمایه خارجی جذب کنیم، ولی گزارش دیوان محاسبات می‌گوید این اتفاق نیفتاده و رقم خیلی پایین‌تر از آن بوده است. دولت می‌بایست آیین‌نامه‌هایی را براساس برنامه توسعه کشور تدوین می‌کرد که این اتفاق نه در دولت قبل و نه در این دولت صورت نگرفت و همین رویه‌ها هست که وضع اقتصاد را به این نقطه رسانده است.
