کد خبر: ۱۴۲۵۱
۰۹:۰۳ -۲۲ بهمن ۱۳۹۶
یادداشتی از مریم اسداللهی‌سهی، فعال اجتماعی
جمعیت جوان، نیرو محرکه و عامل انگیزشی جوامع محسوب می‌شوند که نوع نیاز جامعه و مسیر حرکت آن را تعیین می‌کنند. جمعیتی که پتانسیل عظیمی جهت پیشبرد اهداف و مقاصد نظام حاکم و همچنین مقابله با همان نظام را دارد.
ورزش و جوان- جمعیت جوان، نیرو محرکه و عامل انگیزشی جوامع محسوب می‌شوند که نوع نیاز جامعه و مسیر حرکت آن را تعیین می‌کنند. جمعیتی که پتانسیل عظیمی جهت پیشبرد اهداف و مقاصد نظام حاکم و همچنین مقابله با همان نظام را دارد. وقتی جوانان موردتوجه حاکمیت قرار نگیرند و بلکه در مورد آنان و مسائل پیرامون آن‌ها بی‌مهری شود، حرف‌هایشان نشنیده و خواسته‌های اساسی آنان نادیده گرفته شود، جوانان جامعه مانند آتش زیر خاکستر کم‌کم شعله‌ور شده و گروه‌های غیررسمی را جهت اعتراض به وضعیت موجود و حرکت به سمت وضع مطلوب را شکل می‌دهند.
وقتی جوانان جامعه‌ای امید به اصلاح و برآورده شدن خواسته‌هایشان نداشته باشند، خلاقیت و پویایی از آن‌ها گرفته شود و استعداد و انرژی آن‌ها زایل گردد، انگیزه‌های فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی و مذهبی آنان فراخور احوالات جوان زمانه‌اش گرفته شود؛ مسیر اصلاحات را معین می‌کنند و رفته‌رفته دست به حرکت‌های تند اعتراضی می‌زنند.
اساساً تشکیل احزاب، جنبش‌ها و حرکت‌های پرهزینه‌ی مخاطره‌آمیزی مثل انقلاب برای نسل جوان آن جامعه است. آنچه در سال‌های 50 با آن روبرو شدیم، دقیقاً همان جمعیت جوانی بود که برای اصلاح حاکمیت تمام رنج انقلاب را حتی به قیمت از دست دادن جان خود پذیرفت و موجب شکل‌گیری انقلاب اسلامی شد.
آنان در مراکزی مانند دانشگاه‌ها، مدارس، حوزه‌های علمیه و مساجد پایگاه و هسته اولیه را تشکیل دادند و برای برپایی کشوری با آرمان‌های خود تکه‌های پازل انقلاب اسلامی را در کنار هم چیدند و نتیجه آن 22 بهمن سال 1357 بود. در سال‌های 52 تا 56 اوج فعالیت نسل دانشجو بود که در دانشگاه‌ها به‌عنوان یکی از مراکز و عوامل اصلی شکل‌گیری انقلاب دست به اقداماتی زدند. ازجمله:
1. پیوستن دانشجویان به نهضت اسلامی در مخالفت با لایحه انجمنهای ایالتی و ولایتی.
2. مخالفت با انقلاب سفید و رفراندوم رژیم.
3. تظاهرات دانشجویان در مراسم چهلم پهلوان تختی.
4. رویارویی دانشجویان با طرح اسلام‌زدایی و گسترش فساد در نظام اداری - سیاسی و دانشگاه‌ها.
5. واكنش دانشجویان به بازداشت امام خمینی و قیام پانزده خرداد.
6. مقابله دانشجویان با كنسرسیوم سرمایه‌گذاری آمریكا در ایران.
7. سیزده آبان ۱۳۵۷ و تظاهرات دانشجویان و دانش آموزان.
8. پیوستن دانشجویان خارج از کشور به جنبش‌های اعتراضی.
جوانان در هر مقطعی از زمان خود به سطحی از آگاهی می‌رسند که می‌توانند خواسته‌های خود را از حاکمیت مطالبه کنند. جوان جامعه نقش پررنگ و غیرقابل‌انکاری را در انتقال قدرت چه به‌صورت شکل‌گیری انقلاب‌ها و چه صلح‌آمیز دارد. برای همین جامعه‌ای به سمت جلو حرکت خواهد بود که ارکان دولتی و حکومتی آن در مسیر مطالبات نسل جوان حرکت کند و رفع نیاز آن‌ها را در رأس امور خود قرار دهد.
وقتی جوانان جامعه‌ای امید به اصلاح و برآورده شدن خواسته‌هایشان نداشته باشند، خلاقیت و پویایی از آن‌ها گرفته شود و استعداد و انرژی آن‌ها زایل گردد، انگیزه‌های فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی و مذهبی آنان فراخور احوالات جوان زمانه‌اش گرفته شود؛ مسیر اصلاحات را معین می‌کنند و رفته‌رفته دست به حرکت‌های تند اعتراضی می‌زنند.
اساساً تشکیل احزاب، جنبش‌ها و حرکت‌های پرهزینه‌ی مخاطره‌آمیزی مثل انقلاب برای نسل جوان آن جامعه است. آنچه در سال‌های 50 با آن روبرو شدیم، دقیقاً همان جمعیت جوانی بود که برای اصلاح حاکمیت تمام رنج انقلاب را حتی به قیمت از دست دادن جان خود پذیرفت و موجب شکل‌گیری انقلاب اسلامی شد.
آنان در مراکزی مانند دانشگاه‌ها، مدارس، حوزه‌های علمیه و مساجد پایگاه و هسته اولیه را تشکیل دادند و برای برپایی کشوری با آرمان‌های خود تکه‌های پازل انقلاب اسلامی را در کنار هم چیدند و نتیجه آن 22 بهمن سال 1357 بود. در سال‌های 52 تا 56 اوج فعالیت نسل دانشجو بود که در دانشگاه‌ها به‌عنوان یکی از مراکز و عوامل اصلی شکل‌گیری انقلاب دست به اقداماتی زدند. ازجمله:
1. پیوستن دانشجویان به نهضت اسلامی در مخالفت با لایحه انجمنهای ایالتی و ولایتی.
2. مخالفت با انقلاب سفید و رفراندوم رژیم.
3. تظاهرات دانشجویان در مراسم چهلم پهلوان تختی.
4. رویارویی دانشجویان با طرح اسلام‌زدایی و گسترش فساد در نظام اداری - سیاسی و دانشگاه‌ها.
5. واكنش دانشجویان به بازداشت امام خمینی و قیام پانزده خرداد.
6. مقابله دانشجویان با كنسرسیوم سرمایه‌گذاری آمریكا در ایران.
7. سیزده آبان ۱۳۵۷ و تظاهرات دانشجویان و دانش آموزان.
8. پیوستن دانشجویان خارج از کشور به جنبش‌های اعتراضی.
جوانان در هر مقطعی از زمان خود به سطحی از آگاهی می‌رسند که می‌توانند خواسته‌های خود را از حاکمیت مطالبه کنند. جوان جامعه نقش پررنگ و غیرقابل‌انکاری را در انتقال قدرت چه به‌صورت شکل‌گیری انقلاب‌ها و چه صلح‌آمیز دارد. برای همین جامعه‌ای به سمت جلو حرکت خواهد بود که ارکان دولتی و حکومتی آن در مسیر مطالبات نسل جوان حرکت کند و رفع نیاز آن‌ها را در رأس امور خود قرار دهد.
این خبر را به اشتراک بگذارید :
ارسال نظرات
آخرین اخبار
گوناگون
