نشان تجارت - شاید طی چند سال گذشته چندین بار مطرح کرده‌ام و اکنون هم بر این نکته تاکید دارم که حتی برخی از کاندیدا‌ها و بزرگ‌مردان فعال در عرصه سیاست و دولتمردان هم به آن توجه ندارند و آن اینکه مشکل اقتصادی در کشور ما منشاء و ریشه سیاسی دارد، آن‌هایی که در موضوع معیشت، اقتصاد خانوار، اقتصاد کلان و خرد و مباحثی همچون تولید و صادرات و ارزش پول ملی حرف می‌زنند خیلی وقت‌ها بحث را به سمتی می‌برند که معلول است نه علت. به عنوان مثال می‌گویند که برویم مشکل اقتصادی را با مسائل اقتصادی حل کنیم، مثل حمایت از تولید یا حمایت از کشاورزان، در حالی که مساله اصلی این است که اگر اقتصاد و ارزش پول ملی ما روز‌به‌روز ضعیف‌تر و سفره مردم هر روز کوچک‌تر می‌شود منشاء سیاسی دارد.
بیشتر بخوانید: می‌شد با مهرعلیزاده هم موج ۲ خرداد ایجاد کرد اگر…
تا زمانی که در جمهوری اسلامی تعریف دقیق و منطقی‌ای از مسئله سیاست خارجی تدوین نشود و مورد اتفاق، ائتلاف و اجماع جامعه و نظام قرار نگیرد، به هیچ وجه شاهد حل مسائل معیشتی مردم نخواهیم بود ولو اینکه کاندیدا‌ها وعده‌های توخالی همچون ایجاد مسکن و شغل یا ده‌برابر کردن یارانه‌ها و ... به مردم بدهند. این‌ها همه شعار‌های پوپولیستی هستند که مردم را گمراه می‌کنند، همانطور که در دوره دولت آقای احمدینژاد مردم را گمراه کردند. تنها راه باز شدن کلاف سردرگم اقتصاد کشور باز شدن گره‌های سیاسی به‌ویژه در عرصه سیاست خارجی است. باید به دنیا پیام صلح بدهیم، باید با دنیا مذاکره کنیم و با کشور‌های همسایه از جمله کشور‌های حاشیه خلیج فارس و کشور‌های عربی دست دوستی بدهیم، تا در‌های کشور باز شود و روابط پولی و بانکی مجدد برقرار شود. فروش نفت آزاد شود و بتوانیم هم در تولید و هم در صادرات و اشتغال گام‌های موثر برداریم. باید ایران را به یک سرزمین امن و پر از امتیازات و امکانات برای سرمایه‌گذار خارجی تبدیل کنیم. باید اجازه دهیم که ترجیحا ایرانیان خارج از کشور با علاقه و عشق به وطن خودشان بازگردن و میلیارد‌ها دلار پولی که در خارج از کشور دارند، بیاورند و در داخل کشور سرمایه‌گذاری کنند و این مهم محال است اتفاق بیفتد مگر اینکه در عرصه سیاست خارجی خود اصلاح و تجدید‌نظر کنیم. آن‌هایی که می‌گویند مشکلات ما صرفا با مسائل داخلی حل می‌شود و ربطی به سیاست خارجی ندارد قطعا نسخه گمراه‌کننده‌ای برای مردم پیچیده‌اند، حل مشکل کلان اقتصاد ایران در بعد ملی و بین‌المللی در گرو حل مشکل سیاسی ما با دنیا و منطقه است. اگر برجام در ریل واقعی خود بیفتد و به‌صورت سیاسی‌کاری و دفع‌الوقت و بازی مذاکره برای مذاکره اتفاق نیفتد و اگر حتی در کوتاه‌مدت به‌صورت واقعی پیگیری شود یقینا همه مسائل اقتصادی کشور ازجمله معیشت مردم به یکباره حل نمی‌شود، ولی بخش زیادی از آن رفع می‌شود. همانگونه که دیدیم در توافق اولیه‌ای که چند سال پیش روی برجام شد، ۱۵۰ هیات خارجی برای سرمایه‌گذاری به کشور سرازیر شدند. علت این اتفاق خوب چه بود؟ چون احساس کردند اکنون کشور وارد صلح و دوستی با کشور‌های دیگر شده است و ایران می‌تواند سرزمینی برای سرمایه‌گذاری باشد، در نتیجه حل مساله برجام می‌تواند منجر به رفع بخشی از مشکلات ما شود. درصورتی که بخواهیم مشکلات کشور را از ابعاد مختلف، بعد از ۴ یا ۵ دهه بحران‌های اقتصادی و سیاسی که در کشور داشته‌ایم حل کنیم تنها راهش این است که پیام صلح و دوستی به دنیا و منطقه بدهیم، آنگاه در‌های تجارت بین‌المللی باز خواهد شد و تازه روابط اقتصادی ما با همه کشور‌ها باز تعریف خواهد شد و ایران سرزمینی برای تولید، سرمایه‌گذاری و صادرات خواهد شد.
*فعال سیاسی اصلاح‌طلب
منبع: روزنامه آرمان ملی
