نشان تجارت - همه ساله با خروج از فصل سرما و با گرم شدن هوا شاهد افزایش قیمت آب‌های معدنی هستیم. این در شرایطی است که شنیده‌ها حاکی است قیمت ماده اولیه این صنعت یعنی «پت» با افزایش قیمت روبه رو بوده است که این خود می‌تواند موجب افزایش بیش از انتظار آب‌های معدنی گردد.
در این راستا گفتگو با پیمان فروهر، دبیر انجمن تولیدکنندگان و صادرکنندگان آب‌های معدنی را می خوانید.
فروردین ۹۹ پت در بورس با کیلویی ۱۱ هزار تومان عرضه می‌شده، اما امسال به ۳۳ تا ۳۵ هزار تومان رسیده است.
۵۰ تا ۶۰ درصد قیمت تمام شده آب‌های معدنی به قیمت پت بستگی دارد
پیمان فروهر، دبیر انجمن تولیدکنندگان و صادرکنندگان آب‌های معدنی در گفتگو با «بازار» گفت: «پت» به عنوان اصلی‌ترین ماده اولیه این صنعت با نوسان قیمتی شدیدی مواجه شده است به طوری که فروردین سال گذشته این ماده اولیه در بورس با کیلویی ۱۱ هزار تومان عرضه می‌شده و امسال به ۳۳ تا ۳۵ هزار تومان رسیده است.
فروهر افزود: این افزایش قیمت در حال رخ داده است که ۵۰ تا ۶۰ درصد قیمت تمام شده محصول نهایی صنعت ما به این ماده اولیه بستگی دارد؛ بنابراین وقتی چنین جهش قیمتی اتفاق می‌افتد قطعا بر فعالیت فعالان این صنعت اثر می‌گذارد.
وی ادامه داد: به جر افزایش قیمت پت مواردی دیگری هم داشته ایم که روی قیمت‌ها تاثیر می‌گذارد؛ به عنوان مثال، چون این محصول حجیم و سنگین است سال گذشته ۳ بار افزایش کرایه حمل را داشتیم. در حالی که در سایر محصولات پلیمری مثل نایلون و لیبل هم این افزایش قیمت‌ها را داشته ایم.
فروهر گفت: در واقع شاهد یک دومینوی گرانی در صنعت آب‌های معدنی و آشامیدنی بوده ایم که متاسفانه به تولید وصل می‌شود و در نهایت نه تنها مردم صدمه می‌بینند بلکه تولید کنندگان هم از نفروختن محصول و به تبع از دست دادن بازار آسیب‌های جدی می‌بیننند.
اگرچه مشمول قیمت گذاری دستوری نیستیم، اما آزاد سازی قیمت‌ها را نیز به معنای واقعی نداریم
این مقام مسئول در خصوص نحوه قیمت گذاری محصولات صنعت نیز اظهار داشت: تا چهار سال پیش صنعت بسته بندی آب مشمول قیمت گذاری دستوری بود، اما از چهار سال پیش با مصوبه تنظیم بازار آب بسته بندی در گروه ۳ کالایی قرار گرفت و مشمول قیمت گذاری دستوری نیست. به این معنا که هر واحد تولیدی می‌تواند خود تعدیل انجام دهد.
وی افزود: اگرچه این صنعت مشمول قیمت گذاری دستوری نیست، اما با این وجود کماکان تحت نظارت سازمان‌هایی همچون سازمان حمایت و تعزیرات هستیم و این سازمان‌ها بر قیمت‌های ما نظارت دارند و به تبع تولید کنندگان نیز هر تغییر قیمتی را به آن‌ها اطلاع رسانی می‌کنند.
فروهر گفت: به عبارت دیگر حتی اگر قرار باشد منِ تولیدکننده افزایش قیمتی اعمال کنم بایستی حتما در چارچوب قوانین سازمان باشد؛ یعنی بحث آزاد سازی و رهاسازی قیمت‌ها را به معنای واقعی نداریم.
قیمت یک بطری ۱ و نیم لیتری بسته به برند و کیفیت آن از ۳هزار ۵۰۰ تا ۴ هزار و ۵۰۰ تومان متغیر است.
در پایان سال ۹۹ اصلاح قیمتی انجام داده ایم و امسال قیمت‌ها را افزایش نمی‌دهیم
دبیر انجمن تولیدکنندگان و صادرکنندگان آب‌های معدنی در خصوص میزان افزایش قیمت‌ها با شروع فصل گرما نیز گفت: ما قبل از سال جدید مجبور شدیم اصلاحات قیمتی انجام دهیم به طوری که در حال حاضر به عنوان مثال قیمت یک بطری ۱ و نیم لیتری از ۳هزار ۵۰۰ تا ۴ هزار و ۵۰۰ تومان متغیر است که بستگی به برند، مطلوبیت و کیفیت دارد؛ لذا امسال تصمیم بر افزایش قیمت نداریم، چون قطعا محصول صدمه می‌بیند.
وی افزود: در واقع، چون آب بسته بندی محصولی است که مصرف کنندگان جایگزین آن را در خانه‌های خود دارند، با هر یک ریال افزایش به خود تولیدکننده لطمه می‌خورد.
فروهر با بیان اینکه در حال حاضر بیش از ۱۷۰ کارخانه تولید داریم افزود: با این وجود این کارخانجات به صورت فصلی خاموش و روشن می‌شوند که عمدتا به دلیل بدهی‌های بانکی، نداشتن سرمایه در گردش، مشکلات مالی و ... است.
سرمایه در گردش؛ دغدغه دیرینه فعالان صنعت آب‌های معدنی است
این فعال صنعت آب‌های معدنی و آشامیدنی در مورد اصلی‌ترین موانع تولید نیز گفت: سرمایه در گردش از جمله مواردی است که چندین دهه است یکی از دغدغه‌های اصلی واحد‌های تولیدی است.
فروهر افزود: مورد بعدی تسهیلات بانکی و نرخ بهره اش و همچنین رفتار بانک‌ها با واحد‌های تولیدی است که در صورت رفع شدن مشکلات زیادی از پیش روی تولید برداشته می‌شود.
وی خاطر نشان کرد: به عبارت ساده‌تر اگر سرمایه در گردش با بهره مناسب نه بهره ۳۰ درصدی تامین شود و همچنین اگر تسهیلات بانکی را با بهترین شرایط بتوانند به واحد‌های تولیدی بدهند وضعیت این صنعت به کل تغییر می‌کند.
فروهر گفت: جالب است بدانید در کشور افغانستان از صنعتگران ۵ تا ۶ درصد بهره می‌گیرند و همچنین در ترکیه هیچ بهره‌ای از صنعتگر گرفته نمی‌شود و حتی مبالغی به عنوان تشویق به آن‌ها تعلق می‌گیرد، اما در ایران شرایط کاملا برعکس است و این کار را سخت می‌کند.
