نشان تجارت - عمر شیوع ویروس کرونا در کشور به یک‌سالگی خود نزدیک می‌شود و نام ایران در لیست کشور‌هایی که همچنان تزریق واکسن را شروع نکرده‌اند به چشم می‌خورد.
در این مدت به‌جز چند کسب و کار، مابقی شغل‌ها با آسیب‌های جدی اقتصادی مواجه شدند و از قرار معلوم همچنان این شرایط را باید تا ریشه‌کن‌شدن ویروس محنوس کرونا که زمان پایان‌اش بر همگان پوشیده است، ادامه داد.
یکی از صنعت‌هایی که به‌طور جدی به‌واسطه شیوع ویروس کرونا آسیب دید، صنعت گردشگری بود. در حالی میزان سفر‌ها به کمترین حد خود رسیده که اقتصاد برخی شهر‌ها در گرو حضور مسافران داخلی و خارجی است. در کنار بحران کرونا، افزایش چشمگیر هتل و بلیت هواپیما کار را بیش از پیش بر کسانی که سودای سفر داشتند، سخت کرده است.
در همین رابطه به سراغ یکی از اعضای کمیسیون اقتصادی مجلس یازدهم رفتیم تا ببینیم چرا صنعت گردشگری آسیب دیده است و برای برون‌رفت از این فضا با شرایط موجود چه باید کرد؟
علی رضایی می‌گوید: ویروس کرونا همه بشریت را گرفتار و کسب و کار‌ها را زمین‌گیر کرده است. اما کشور ما به‌دلیل اینکه پیش از شیوع ویروس هم با تحریم‌های ظالمانه آمریکا و هم‌پیمانانش روبرو شده بود و از طرفی، سوءمدیریت‌ها هم به‌وضوح در دستگاه‌های تصمیم‌گیر به چشم می‌خورد، اوضاع خوبی را در اقتصاد سپری نکرده بود و همین باعث شد در دوران ورود ویروس به کشور، تاب‌آوری معیشتی مردم و کسب و کار‌ها در مقایسه با بسیاری از کشورها کمتر باشد.
وی افزود: یکی از صنعت‌هایی که آسیب جدی به‌خاطر کرونا دید و هنوز هم در حال ضرر دادن است را باید صنعت گردشگری نامید. ایران کشوری چهار فصل و با اماکن تاریخی بسیار، همیشه ظرفیت جذب توریست داخلی و خارجی را داشته و دارد، اما در این یک‌سال وضع از همیشه بدتر پیش رفته است.
نماینده کنگاور در مجلس یازدهم تصریح کرد: همه دنیا ویروس کرونا و ضرر‌های آن را پذیرفته‌اند، اما تفاوت مدیریتی در کم‌کردن ضرر است. متاسفانه در ماه‌های پس از شیوع ویروس در کشور شاهد برخی سیاست‌هایی بودیم که نه تنها کمکی به معیشت مردم و کسب و کار‌ها نشد که شاید وضع را از همیشه پیچیده‌تر هم کرد. به‌طور مثال، اشتغال‌زایی یکی از وظایف دولت است، اما از اسفند سال ۹۸ تا به امروز حدود دو میلیون نفر به‌خاطر شرایط نامساعد اقتصادی کار خود را از دست دادند که بسیاری از فعالان حوزه گردشگری در این بین جای گرفتند.
رضایی اظهار داشت: کشور ما پیش از ورود کرونا با تورم‌های وحشتناکی رو به رو شده بود و شایسته بود دولتمردان لااقل فضایی را ایجاد کنند تا در این یک سال قیمت‌ها ثابت می‌ماند، اما اینطور نشد و به‌طور مثال قیمت هتل و بلیت هواپیما به‌قدری بالا رفت که صنعت نیمه‌جان گردشگری ما از پا درآمد.
وی یادآور شد: چندی پیش به چند هتل در استان کرمانشاه سر زدم و متوجه شدم که برخی کارمندان آن‌ها شش ماه حقوق نگرفتند. وقتی سوال می‌کنیم چرا به این وضع رسیدند؟ می‌گویند این مجموعه‌ها خودگردان هستند و باید مسافر بیاید تا پول تزریق شود و بتوان هزینه‌ها را پرداخت کرد. در اینجا سوال پیش می‌آید که بحران می‌تواند مرتباً در اشکال مختلف بروز کند، پس نقش مدیریت بحران چیست؟ چرا کارگر و کارمندی که در این تورم درآمدی ندارد باید به‌طور کامل مغلوب این فضا شود؟
عضو کمیسیون اقتصادی مجلس در ادامه گفت: وظیفه دولت و مخصوصاً وزارت میراث فرهنگی و گردشگری این است که به کمک فعالان حوزه گردشگری بیایند تا این زحمتکشان بیش از این ضرر ندهند. ما می‌دانیم که یک روز ویروس کرونا از سر بشریت رخت می‌بندد و وارد دوران پساکرونا می‌شویم، پس چرا کاری کنیم که در آن زمان، چیزی از صنعت گردشگری باقی نماند؟
وی در پایان خاطرنشان کرد: با وجود همه سختی‌ها و تحریم‌ها، کشوری هستیم که منابع زیاد و ارزشمندی داریم. از این‌رو شایسته است که صنعت گردشگری خود را با جان و دل حفظ کنیم، چون در دوران پساکرونا بسیار می‌تواند برای ما ارزآور باشد. اینکه تسهیلاتی که به‌کار فعالان حوزه گردشگری و شغل‌های مرتبط با آن‌ها بیاید، داده شود و یا شرایطی را مهیا کرد که هزینه‌های جاری آن‌ها سبک‌تر شود و در پرداخت مالیات مراعاتشان را کرد، کمترین کاری است که باید در رابطه با این افراد انجام داد. از جناب آقای مونسان وزیر مربوطه می‌خواهم در این شش ماهی که از کارشان باقی مانده حمایت همه‌جانبه‌ای داشته باشند که ان‌شاالله وقتی وزارتخانه را تحویل دادند خاطره‌ای خوش از خودشان به‌جای گذاشته باشند.
