نشان تجارت - سیف‌الله سعدالدین ۲۷ دی‌ماه با اعلام این خبر اظهار کرد: دکتر علی عموزاده و تیم همکار وی با مشارکت دانشگاه سمنان موفق به ثبت نهایی اختراع «غشای نانوکامپوزیتی در پیل سوختی متانول مستقیم، (Nanocomposite membrane for direct methanol fuel cells)» در اداره ثبت اختراعات آمریکا به شماره US۱۰۸۷۳۱۰۰B۲ شدند.
وی افزود: این اختراع که از محل حمایت‌های مالی کانون پتنت ایران بهره‌مند شده بود، پس از طی مراحل سخت و دقیق داوری و با استناد به ماهیت نوآوری و تیم توانمند علمی، خوشبختانه به نتیجه رسید و درتاریخ ۲۲ دسامبر ۲۰۲۰ موفق به اخذ گرنت و ثبت نهایی شد.
دکتر علی عموزاده مخترع و مدیر این تیم تحقیقاتی با اشاره به اینکه پایان یافتن سوخت‌های فسیلی، آلایندگی زیست‌محیطی آنان و وابستگی شدید بشر به این نوع از سوخت سبب شده تا تولید انرژی پاک و پایدار به یکی از مهم‌ترین مسائل در تامین انرژی آینده بشر تبدیل شود گفت: محققان بسیاری تلاش می‌کنند که در جستجوی منابع جدید و پایدار انرژی باشند.
به گفته این مخترع؛ به تازگی، در کنار انرژی‌های خورشیدی، بادی، زمین‌گرمایی و زیست‌توده، انرژی حاصل از پیل سوختی نیز اهمیت فراوانی پیدا کرده است که بدون ایجاد آلودگی‌های زیست‌محیطی و صوتی سبب تولید انرژی الکتریکی با بازدهی بالا می‌شود.
عضو هیات علمی دانشگاه سمنان ادامه داد: در این گونه پیل‌ها نقش اساسی بر عهده غشا است که سبب بهبود عملکرد نهایی پیل می‌شود و در طی سالیان اخیر مطالعات فراوانی جهت بهبود خواص غشا‌ها انجام گرفته است.
دکتر عموزاده تصریح کرد: در این اختراع، از نانوذرات Fe۳O۴@TDI@TiO۲-SO۳H جهت سنتز غشای پیل سوختی متانولی بهره گرفته شده است که سبب بهبود خواص و عملکرد پیل شده و نتایج بسیار مطلوبی را از نظر توان نهایی پیل در پی داشته است.
این مخترع بین المللی با بیان اینکه روش بیان شده برای سنتز این نانوذرات، سومین روش در دنیا جهت مغناطیسی شدن نانوذرات است که به نوبه خود برای اولین بار توسط همین گروه تحقیقاتی در دنیا ارائه شده است افزود: در سنتر این نانو ذرات ماده صنعتی پرکاربرد و بسیار ارزان ۴، ۲-تولوئن دی ایزوسیانات به کار گرفته شده است.
شایان ذکر است: این روش در ادامه و بهبود اختراع قبلی دکتر عموزاده با عنوان "Nanocomposite Blend Membrane" (غشای مخلوط نانوکامپوزیتی) که با شماره US ۲۰۱۷/۰۳۴۸۶۴۸A۱ در مورخ ۷ دسامبر ۲۰۱۷ ثبت مقدماتی و ۳۱ مارس ۲۰۲۰، ثبت نهایی شده است می‌باشد. همچنین در این اختراع علاوه بر دکتر علی عموزاده خانم‌ها دکتر الهام تبریزیان و حوریه مزدارانی از دانشگاه سمنان و دکتر حسین بیدقی و دکتر مهران جوانبخت از دانشگاه صنعتی امیرکبیر، در به ثمر نشستن این پروژه همکاری داشته‌اند.
یش از این نیز دو اختراع از اعضای هیات علمی دانشگاه سمنان در سطح بین المللی به ثبت رسیده بود.
