اجرای اصل ماده ۸۸ در خصوص استفاده از سالن‌های ورزشی با اشکال روبروست

ورزش و جوان- مرتضی تاجیک: سلمان خدادادی، نماینده ملکان در مجلس شورای اسلامی و در گفت‌وگو با ورزش و جوان درباره وضعیت حوزه ورزش و جوان در شهرستان ملکان گفت: در ابتدا باید بگویم که وزارت ورزش و جوانان از مظلوم‌ترین وزارتخانه‌های کشور است زیرا نه از اعتبار لازم برخوردارند و نه توجه لازم به آن‌ها می‌شود. به تبع همین نگاهی که در کشور به وزارت ورزش و جوانان است شهرستان ملکان هم با کمبود امکانات روبروست.

وی افزود: امروز شهرستان ملکان برای اداره حوزه‌های ورزش و جوانان خود کمبود نیرو دارد و با این تعداد اندک افراد و نبود بودجه نمی‌شود کار خاصی را به سرانجام رساند. اگر در ملکان اتفاقات خوبی هم در حوزه ورزش و جوانان بیافتد در هیات‌های ورزشی و NGOها رخ می‌دهد که با جیب خود مردم اداره می‌شود و دولت در این راستا جز کمک‌های مختصری که می‌کند حمایت خاصی را انجام نداده است.

نماینده ملکان ادامه داد: در 15 سال اخیر یک سالن ورزشی در ملکان به هشت سالن افزایش پیدا کرده و ما اکنون در زیرساخت‌ها خیلی مشکل نداریم اما گله‌ای که من دارم این است که در دولت یازدهم و دولت دوازدهم خیلی در جهت توسعه فضاهای ورزشی و یا فعالیت‌های جوانان قدم‌های مثمرثمری برداشته نشده است. اکثر پیشرفت‌های فیزیکی که در حوزه ورزش در شهرستان ملکان رقم خورده به دولت آقای خاتمی و احمدی نژاد برمی‌گردد. در دولت دهم تصویب شد که در شهرستان ملکان یک مجموعه ورزشی که در آن یک استادیوم 5 هزار نفری هم دیده شده ساخته شود اما پس از تغییر دولت، این اتفاق که می‌توانست باعث خوشحالی و شور و هیجان مردم شهرستان شود به وقوع نپیوست. نکته دیگر که حائز اهمیت است و باید گفته شود این است که اصل ماده ۸۸ مانع بهره برداری و استفاده از سالن‌ها توسط افراد کم بضاعت شده است. در ماده ۸۸ گفته می‌شود که سالن‌ها باید به بخش خصوصی اجاره داده شود تا آن‌ها خودشان این مجموعه‌ها را اداره کنند. این تصمیم به این معنی است که افراد کم بضاعت نتوانند از این فضاها استفاده کنند.

عضو کمیسیون اجتماعی مجلس خاطرنشان کرد: امروز مجموعه‌های ورزشی به افرادی اجاره داده می‌شود که از وضعیت به نسبت خوب مالی برخوردارند و من در تلاشم که به کمک برخی همکاران جلوی اجرای ماده ۸۸ را بگیریم زیرا معتقدیم باید شرایطی مهیا شود که افراد کم درآمد هم فرصت استفاده از این سالن‌های ورزشی را داشته باشند. قرار نیست دولت با پول مردم پروژه‌ها را اجرا کند ولی در ادامه برای استفاده از آن در اختیار عده‌ای خاص قرار بگیرد. در ماده ۸۸ قرار بود که در جاهایی که سالن اضافی داشتیم و خیلی مورد استفاده قرار نمی‌گرفت در اختیار بخش خصوصی قرار گیرد نه اینکه همه سالن‌ها را به بخش خصوصی بدهند تا آن‌ها به روش خود اداره کنند.